Reklama

Aspekty

Dzieje się w Jakubowie

Po niespełna pół roku od pożaru zabytkowego domu parafialnego przy sanktuarium św. Jakuba Starszego Apostoła w Jakubowie udało się odbudować spaloną więźbę dachową i pokryć obiekt.

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 7/2022, str. VI

[ TEMATY ]

pożar

remont

odbudowa

Karolina Krasowska

Mam wielką nadzieję, że 8 maja w uroczystość mojego patrona, św. Stanisława biskupa i męczennika, uda się wejść do domu parafialnego – mówi kustosz, ks. Stanisław Czerwiński

Mam wielką nadzieję, że 8 maja w uroczystość mojego patrona, św. Stanisława
biskupa i męczennika, uda się wejść do domu parafialnego – mówi kustosz,
ks. Stanisław Czerwiński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W wyniku pożaru w nocy z 3 na 4 maja ub.r. zniszczeniu uległy dach, strych i więźba dachowa plebanii. Ucierpiał też strop, bardzo mocno obciążony dachówkami. W gaszeniu pożaru brało udział 27 zastępów straży pożarnej z powiatów głogowskiego i polkowickiego. W akcji ratowniczej pomagali mieszkańcy Jakubowa. Cenne relikwie oraz archiwum parafialne ewakuowano do najbliższych budynków.

Odbudowa plebanii

Po uprzednim uporządkowaniu obiektu i uzyskaniu wszelkich pozwoleń, z początkiem sierpnia rozpoczęły się prace odbudowy domu parafialnego. Dziś w znacznym stopniu przypomina on obiekt sprzed pożaru. – Drugie piętro ma strop betonowy. Udało się odbudować więźbę dachową, pokryć plebanię dachówką i wykonać kanały wentylacyjne. W tym czasie udało się również pozbijać stare tynki oraz pozyskać wełnę izolacyjną potrzebną do docieplenia stropu, podłóg i poddasza. Zostały także przygotowane pomieszczenia do założenia pompy ciepła oraz wykonano w pobliżu domu parafialnego złożoną z 80 ekranów farmę fotowoltaiczną, która będzie zasilała plebanię w prąd. W najbliższym czasie, przed położeniem tynków, zostanie wykonana instalacja elektryczna i klatka schodowa – mówi ks. Stanisław Czerwiński, kustosz sanktuarium św. Jakuba Starszego w Jakubowie. Przy odbudowie plebanii pomagają skazani z Zakładu Karnego w Głogowie. W odremontowanym budynku znajdą się: kawiarnia św. Jakuba, muzeum pamiątek jakubowych, pomieszczenia dla pielgrzymów, mieszkanie kustosza i refektarz. – Mam wielką nadzieję, że 8 maja w uroczystość mojego patrona św. Stanisława biskupa i męczennika uda się wejść do domu parafialnego na tyle, by można było przyjąć gości, a uda się w nim zamieszkać już późną jesienią. Z kolei w maju chciałbym upamiętnić okolicznościową tablicą trwający Rok Jakubowy i to tragiczne wydarzenie z ubiegłego roku – dodaje kustosz.

Synod Jakubowy

Zakończenie pierwszego etapu prac związanych z odbudową odbędzie się 30 marca. Tego dnia bp Tadeusz Lityński poświęci dach plebanii oraz odrestaurowaną zabytkową drewnianą koronę, która zwieńczy ołtarz główny wewnątrz sanktuarium. Podczas uroczystej Mszy św. z udziałem biskupa legnickiego Andrzeja Siemieniewskiego zostanie zainaugurowany ogólnopolski Synod Jakubowy, zorganizowany przez stowarzyszenie Bractwo św. Jakuba Starszego Apostoła w Jakubowie. Inauguracyjne wykłady w Teatrze im. Andreasa Gryphiusa w Głogowie wygłoszą ks. prał. Eugeniusz Jankiewicz i dr Waldemar Hass, dyrektor Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Głogowie. Kolejne sesje synodalne odbędą się w Ośnie Lubuskim, Szczyrku, Lęborku i 30 kwietnia na Jasnej Górze. Patronat nad Synodem objął nuncjusz apostolski w Polsce abp Salvatore Pennacchio. Synod odbędzie się w 40. rocznicę podpisania przez Jana Pawła II 9 listopada 1982 r. w Santiago de Compostela Aktu Europejskiego, stąd jego hasłem są słowa Ojca Świętego „Świadomość europejska zrodziła się w pielgrzymowaniu”. – Synod jest odpowiedzią na synod zwołany w Kościele przez papieża Franciszka. Oczywiście dalej chodzi nam o ożywianie kultu św. Jakuba, o to, by jeszcze więcej ludzi poznawało jego historię, szlaki, ale przede wszystkim zależy nam, by propagować Akt Europejski i słowa naszego wielkiego rodaka, przypominać o tym ludziom, a więc wypełnić jego testament w Polsce i w Europie, żeby do ludzi dotarło, że Stary Kontynent to nie jest tylko kwestia jednej monety czy jednego rządu w Brukseli, tylko to jest kwestia jednego Boga, Kościoła. Wszędzie w Europie są szlaki św. Jakuba, jest jego kult; chcemy, by dotykać go nie turystycznie, ale religijnie – to szansa, by odnowić siebie, swoje życie osobiste, rodzinne, małżeńskie, parafialne i narodowe – kończy kustosz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2022-02-08 12:01

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Na ratunek świątyni

Niedziela sosnowiecka 27/2023, str. I

[ TEMATY ]

pożar

Archiwum diecezji

Strażacy podczas ratowania wyposażenia świątyni

Strażacy podczas ratowania wyposażenia świątyni

– Niech ta tragedia jeszcze bardziej zjednoczy naszą parafialną wspólnotę. Proszę o modlitwę – napisał ks. Andrzej Mróz, proboszcz parafii św. Floriana w Sosnowcu – Zagórzu.

W środę, 21 czerwca, wybuchł pożar na dachu kościoła św. Floriana. Cała diecezja sosnowiecka spieszy z pomocą dla poszkodowanej świątyni. W akcji ratowniczej uczestniczyło kilkudziesięciu strażaków Państwowej i Ochotniczej Straży Pożarnej z terenu Zagłębia i Śląska. Dzięki zaangażowaniu i ofiarności duszpasterzy parafii oraz strażaków wyniesiono i uratowano Najświętszy Sakrament oraz naczynia i szaty liturgiczne.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Abp Depo: dzisiaj Bóg ma twarz Eucharystii

2024-05-30 16:23

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

Boże Ciało

Karol Porwich / Niedziela

O ocalenie godności osoby ludzkiej, małżeństwa, macierzyństwa i rodziny, o wierność Chrystusowi i Maryi zaapelował dzisiaj abp Wacław Depo metropolita częstochowski, który przewodniczył uroczystości Bożego Ciała i procesji, która przeszła ulicami Częstochowy z archikatedry Świętej Rodziny na Jasną Górę. Procesję poprzedziła Msza św. pod przewodnictwem metropolity częstochowskiego w archikatedrze Świętej Rodziny.

Na początku Mszy św. arcybiskup przypomniał, że „każda Eucharystia gdziekolwiek jest sprawowana czy to w drewnianym wiejskim kościółku, czy w bazylikach Rzymu i świata, czy nawet na ulicach i stadionach jest statio orbis, stacją zatrzymania się świata” . – Wychodząc na ulice naszego miasta w procesji na Jasną Górę pragniemy dać świadectwo, że historia Jezusa to nie jest mit o zwycięzcy ani opowieść ku pokrzepieniu serc, ale rzeczywista Jego obecność pośród nas –powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję