Reklama

Kalendarium życia ks. Jerzego Popiełuszki

W najbliższą niedzielę, 19 października przypada 30 rocznica zamordowania ks. Jerzego Popiełuszki. Z tej okazji publikujemy kalendarium jego życia i procesu beatyfikacyjnego.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

14.09.1947 – urodzony w Okopach koło Suchowoli jako trzecie z pięciorga dzieci Marianny z d. Gniedziejko i Władysława Popiełuszków (w aktach stanu cywilnego zapisano datę ur. 23.09.1947 – zapewne dzień zgłoszenia w USC)

16.09.1947 – ochrzczony jako Alfons w kościele św. św. Piotra i Pawła w Suchowoli przez ks. Antoniego Sawickiego

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

1.09.1954 – rozpoczyna naukę w szkole podstawowej w Suchowoli

3.06.1956 – przystępuje do Pierwszej Komunii Świętej

17.06.1956 – bierzmowany przez bp. Władysława Suszyńskiego, sufragana metropolii wileńskiej w Białymstoku – otrzymuje imię Kazimierz

1.09.1961 – rozpoczyna naukę w liceum ogólnokształcącym w Suchowoli

18.06.1965 – przyjeżdża do Warszawy, aby wstąpić do seminarium duchownego

25.10.1966 – niedługo po obłóczynach wcielony do wojska, do Szkolnego Batalionu Ratownictwa Terenowego w Bartoszycach – specjalnej jednostki służącej represjonowaniu kleryków

17.10.1968 – st. szer. Alfons Popiełuszko zwolniony z wojska

15.03.1971 – otrzymuje zgodę Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Dąbrowie Białostockiej na zmianę imienia na Jerzy

28.05.1972 – przyjmuje w warszawskiej archikatedrze św. Jana święcenia kapłańskie z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego

10.06.1972 – odprawia uroczystą Mszę prymicyjną w kościele Najświętszego Serca Jezusa w Olsztynie – parafii swych przyjaciół (drugą – 18.06.1972 – w Suchowoli); otrzymuje pierwszy przydział do parafii – Świętej Trójcy w Ząbkach

4.10.1975 – przeniesiony do parafii Matki Bożej Królowej Polski w Warszawie-Aninie

20.05.1978 – przeniesiony na własną prośbę do parafii Dzieciątka Jezus w Warszawie na Żoliborzu

01.1979 – otrzymuje nominację na duszpasterza średniego personelu medycznego; mdleje przy ołtarzu odprawiając Mszę – początek poważnej choroby

25.05.1979 – przeniesiony do parafii archikatedralnej św. Jana Chrzciciela, oddelegowany do pracy w kościele akademickim św. Anny

Reklama

2-10.06.1979 – kieruje zabezpieczeniem medycznym pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski

20.05.1980 – skierowany jako rezydent do parafii św. Stanisława Kostki w Warszawie na Żoliborzu

31.08.1980 – odprawia Mszę dla strajkujących pracowników Huty Warszawa

02.1981, 11-12.1981 – sprawuje opiekę duszpasterską nad strajkującymi studentami Akademii Medycznej

10.1981 – otrzymuje nominację na kapelana Domu Zasłużonego Pracownika Służby Zdrowia (faktycznie działa tam od jesieni 1979)

26.11-6.12.1981 – sprawuje opiekę duszpasterską nad strajkującymi studentami Wyższej Oficerskiej Szkoły Pożarnictwa

28.02.1982 – odprawia pierwszą Mszę za Ojczyznę w kościele św. Stanisława Kostki

04.1982 – początek „aktywnego zainteresowania” SB – obserwacji, represji, nękania

19.05.1983 – odprawia Mszę żałobną w kościele św. Stanisława Kostki za zamordowanego przez milicjantów Grzegorza Przemyka, towarzyszy jego matce Barbarze Sadowskiej w kondukcie pogrzebowym na Cmentarz Powązkowski

16-23.06.1983 – kieruje zabezpieczeniem medycznym drugiej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski

18.09.1983 – organizuje pierwszą pielgrzymkę robotników na Jasną Górę – prowadzi Drogę Krzyżową

22.09.1983 – prokurator Anna Jackowska wydaje postanowienie o wszczęciu śledztwa przeciwko księdzu w związku z „nadużywaniem praktyk religijnych do wystąpień antypaństwowych”

12.12.1983 – pierwsze z dziesiątków przesłuchań w prokuraturze, zakończone prowokacją w mieszkaniu księdza na Chłodnej i zatrzymaniem przez noc w areszcie Stołecznego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Pałacu Mostowskich

27-28.12.1983 – „Express Wieczorny” i „Trybuna Ludu” publikują paszkwil Michała Ostrowskiego (najprawdopodobniej pseudonim) „Garsoniera ob. Popiełuszki”

Reklama

12.07.1984 – przedstawienie księdzu aktu oskarżenia

24.08.1984 – umorzenie postępowania karnego na podstawie amnestii z 21.07.1984

12.09.1984 – atak Leonida Toporkowa w sowieckiej gazecie „Izwiestia” – znak szczególnego zainteresowania i wrogości władz sowieckich wobec osoby księdza

19.09.1984 – paszkwil Jana Rema (Jerzego Urbana) „Seanse nienawiści” w tygodniku „Tu i Teraz”

ok. 20.09.1984 – seria narad w antykościelnym Departamencie IV MSW nad uciszeniem opozycyjnych księży, w tym ks. Popiełuszki

13.10.1984 – pierwszy, nieudany zamach na księdza w wykonaniu jego późniejszych morderców – na szosie koło Olsztynka, w drodze powrotnej z Gdańska

16.10.1984 – informuje księży w kurii o swojej ostatecznej decyzji, że nie wyjedzie na studia do Rzymu – SB znała treść tej rozmowy z podsłuchu; ostatni raz przystępuje do spowiedzi (ew. 17 lub 18.10.1984)

19.10.1984 – wygłasza rozważania na temat tajemnic bolesnych podczas nabożeństwa różańcowego w kościele Świętych Polskich Braci Męczenników – ostatnie publiczne wystąpienie; w drodze powrotnej do Warszawy porwany w miejscowości Górsk, a następnie okrutnie zamordowany przez trzech funkcjonariuszy SB i wrzucony – jeszcze żywy lub już martwy – z zapory na Wiśle do zalewu koło Włocławka

30.10.1984 – ogłoszenie przez władze PRL informacji o odnalezieniu ciała

3.11.1984 – pogrzeb przy kościele św. Stanisława Kostki z udziałem kilkuset (400-600) tysięcy ludzi

27.12.1984-7.02.1985 – proces bezpośrednich sprawców przed Sądem Wojewódzkim w Toruniu, zakończony wyrokami 25 lat więzienia dla Adama Pietruszki i Grzegorza Piotrowskiego, 15 dla Leszka Pękali oraz 14 dla Waldemara Chmielewskiego; wyroki utrzymane przez Sąd Najwyższy w drugiej instancji i złagodzone w wyniku amnestii, pozostałych sprawców i inspiratorów nie udało się ukarać

14.06.1987 – Jan Paweł II modli się u grobu księdza podczas trzeciej pielgrzymki do Polski

Reklama

24.06.1995 – kard. Józef Glemp powołuje Komisję do spraw przygotowania procesu beatyfikacyjnego

8.02.1997 – rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego – pierwsza, publiczna sesja w kościele św. Stanisław Kostki

8.02.2001 – zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego – publiczna sesja w kościele św. Stanisław Kostki

21.03.2001 – przekazanie akt procesu informacyjnego Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych

19.12.2009 – Benedykt XVI zaaprobował decyzje Kongregacji i upoważnił jej prefekta, abp. Angelo Amato, by w jego imieniu promulgował dekret o męczeństwie, co oznacza decyzję o beatyfikacji

6.06.2010 – beatyfikacja na warszawskim pl. Piłsudskiego; list apostolski Benedykta XVI odczytuje abp Amato

20.09.2014 – rozpoczęcie procesu kanonizacyjnego – pierwsza, publiczna sesja w kaplicy domu generalnego anuncjatek w Thiais pod Paryżem, w diecezji Créteil, skąd pochodzi François Audelan, którego uzdrowienie jest przedmiotem badań w procesie

8 i 10.10.2014 – specjalne uchwały Senatu i Sejmu składające hołd księdzu w trzydziestą rocznicę jego zamordowania

2014-10-13 12:02

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nie dał się zwyciężyć złu

Mija już 30 lat od tamtych tragicznych dni, które pamiętam doskonale. Atmosfera strachu, buntu i niemocy. My, młodzi, czuliśmy, że ks. Jerzy był jednym z nas, a jednocześnie kimś jedynym – odważnym przewodnikiem, wzorem człowieka, jakim trzeba być, by się nie dać zastraszyć i pokonać. Na pewno osoby związane bliżej z ks. Jerzym wiedziały więcej o nasilonej nagonce na niego, o realnym zagrożeniu życia. My, zwykli uczestnicy Mszy św. za Ojczyznę na warszawskim Żoliborzu, mimo świadomości okrucieństwa i cynizmu ludzi bezpieki, nie dopuszczaliśmy myśli, że mogą go zabić. Widzieliśmy, że był dla każdego przyjazny, serdeczny, w mroźne dni częstował dyżurujących esbeków gorącą herbatą. Był znany we wszystkich środowiskach, kochany, wręcz uwielbiany przez różnych ludzi – niezależnie od wieku, wykształcenia, wykonywanego zawodu; nawet przez niewierzących (piękne świadectwo na ten temat dała wybitna aktorka Danuta Szaflarska). Mówił jasno, czytelnie dla wszystkich i zachowywał się ujmująco szczerze, autentycznie, bez odrobiny gry, pozy. Wydawało się, że nawet ci, którzy są podli i mali duchem, nie odważą się go skrzywdzić, a cóż dopiero – zabić. Mówił do nas i za nas, z wielką miłością. Ludzie to czuli, słuchali go i stawali się wolni. Płakali, śpiewali pieśni patriotyczne, nie zważali na zomowców, obstawiających szczelnie plac wokół kościoła, na esbeków, milicjantów i innych kapusiów. Od tego księdza o drobnej, chłopięcej posturze płynęła siła, której nic ani nikt nie mógł nam zabrać. Był dla nas wzorem, przywódcą w walce o podstawowe prawa człowieka. Nie uląkł się władzy – wielkiej, zbrodniczej machiny zła. „Dążenie do wolności i prawdy wszczepił w człowieka sam Bóg. Prawda i wolność ludzi jednoczy i zespala, a kłamstwo zniewala i znieprawia. Sprawiedliwość wynika z miłości i prawdy. Kierując się nienawiścią, przemocą i zniewoleniem, nie można zbudować sprawiedliwości” – to słowa ks. Jerzego z ostatniej homilii. Trzeba do tych słów, dzisiaj tak bardzo aktualnych, powracać i na nowo je odczytywać, wszak tak szybko zapominamy, a młodzi w ogóle ich nie znają. Okrutnie zdradzony, zamordowany – ks. Jerzy zwyciężył! Wielcy i zwykli, miliony ludzi ze wszystkich zakątków świata przybywają do jego grobu z potrzeby serca, by nabrać siły na trudy życia, prosić o pomoc, o uzdrowienie. Powstają nowe książki, filmy, wiersze, pieśni, jego nauka idzie w świat, odwaga, wierność Bogu, Ojczyźnie, służba bliźnim – do końca. „Człowiek powinien się bać tylko jednego: judaszowej zdrady” – powtarzał wielokrotnie. Zleceniodawcy i mordercy ks. Jerzego żyją, prawdę ukryli, zbrodnie usprawiedliwili, uciekli od miejsc, nazwisk, ale nie mogą uciec od siebie. Przegrali życie, oddali je za marne współczesne srebrniki. Ks. Jerzy ogromnieje i jak prawdziwy mocarz przygarnia do serca kolejne pokolenia Polaków oraz ludzi z całego świata. Dziękujemy Ci, Księże Jerzy!

CZYTAJ DALEJ

Zmarł Jan Artur Tarnowski

2024-04-18 11:23

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Wczoraj w godzinach popołudniowych odszedł do Pana Jan Artur Tarnowski.

Syn ostatnich właścicieli Dzikowa zmarł w Warszawie. Za niecałe dwa miesiące obchodziłby swoje 91 urodziny. Odszedł Człowiek wielkiego serca otwartego zwłaszcza dla najbardziej potrzebujących, wspierał bowiem wiele instytucji, a zwłaszcza te, które zakładały lub zakładali jego przodkowie, kontynuując tym samym ich niepisany testament, jak Dom Pomocy Społecznej dla Osób Dorosłych Niepełnosprawnych Intelektualnie oraz dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych Intelektualnie, który przed przeszło wiekiem powołali do życia jego dziadkowie Zofia z Potockich i Zdzisław Tarnowski. Wspierał również ludzi, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji, w tym obywatelki i obywateli Ukrainy, dotkniętych skutkami wojny.

CZYTAJ DALEJ

Patriotyzm może mieć różne oblicza

2024-04-18 23:18

Grzegor Finowski / UPJPII

    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie rozpoczęło 12 kwietnia projekt „Trzy kobiety. Trzy drogi. Patriotyzm jako misja Uniwersytetu”, włączając się w program „Z kobietami – patriotkami”.

Św. Jadwiga Królowa, Hanna Chrzanowska, błogosławiona pielęgniarka i Emilia Wojtyłowa, matka Ojca św. Jana Pawła II to trzy bohaterki projektu, którego celem jest popularyzacja ich życia i działalności, a także na przykładzie tych wyjątkowych kobiet próba odpowiedzi na pytanie – jak patriotyzm może stać się misją? Działalność na niwie rodzinnej, wspierająca, wychowująca dzieci w duchu najwyższych wartości, działalność społeczna czy polityczna – patriotyzm może mieć różne oblicza. Konferencja była też świetnym czasem dla refleksji – w jaki sposób z postaw tych trzech kobiet można czerpać wzorce na dziś.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

iv>

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję