Ostatni z trzech zaplanowanych przed Wielkim Postem dni skupienia dla duchowieństwa diecezji świdnickiej odbył się 21 lutego w Świdnicy pod przewodnictwem bp. Ignacego Deca. Myślą przewodnią tych dni były słowa zaczerpnięte z programu duszpasterskiego na rok 2014/2015: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” oraz „Miłość Matki”, jako wartość Orędzia Fatimskiego w czasie Peregrynacji Matki Bożej Fatimskiej w diecezji świdnickiej.

Bp Dec w nawiązaniu do tekstu Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 5,27-32): „Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników”, rozpoczynając homilię, zadał pytanie: „Czy uznajemy się za sprawiedliwych, czy za grzeszników”? W odpowiedzi przytoczył historię: „W latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia głośno było u nas o zbrodni popełnionej przez ojca i jego dwóch dorosłych synów, którzy wymordowali całą rodzinę swoich sąsiadów. Gdy ojciec morderca znalazł się w więzieniu ktoś usłyszał jego westchnienie: «za jakie grzechy muszę tak na stare lata poniewierać się w więzieniu?». Słowa te świadczą, że zbrodniarz uważał się za człowieka sprawiedliwego. Okazuje się, że bywa dość często tak, że im większy grzesznik, tym łatwiej mu uważać się za sprawiedliwego”.

Fałszywe poczucie sprawiedliwości i moralnej niewinności - kontynuował bp Dec – spotykamy także w codziennym życiu. Następnie zwrócił się w szczególności do kapłanów i kleryków tymi słowami: „Gdy dzisiaj przyglądamy się postawie Lewiego, powołaniu Go na Apostoła, gdy próbujemy rozeznać, którzy ludzie uznają się za sprawiedliwych, a którzy za grzeszników? Chcemy siebie zapytać: a my, do których osób należymy? Nam osobom duchownym, może się też przydarzyć zagubienie, poczucia grzeszności. Potrafimy się łatwo rozgrzeszać, wiele spraw tłumaczyć na naszą korzyść. Chrystus dzisiaj do każdego z nas mówi: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników». Trzeba nam zrzucić skorupę sprawiedliwości. Musimy najpierw zobaczyć, jak bardzo jesteśmy grzeszni, i jak bardzo potrzebujemy Lekarza, my duchowni i wierni świeccy, aby się nawrócić”.

Druga część dnia skupienia, której przewodniczył ks. dr Krzysztof Czapla SAC, Dyrektor Sekretariatu Fatimskiego z Zakopanego, odbyła się w auli Wyższego Seminarium Duchownego w Świdnicy. Podczas konferencji prelegent nawiązał do słów z 1977 r. bp. Rudolfa Grabera: „W tym roku uroczyście obchodzimy 60-lecie Fatimy. Nie, muszę sprostować, nie uroczyście, przeciwnie, boleśnie stwierdzamy, że polecenia, które nam Bóg dał przez Maryję za mało są uwzględniane i wypełniane. Bolejemy, że Fatimę się w pewnej mierze odrzuca, jako prywatne objawienie, które nas nie obowiązuje. Ale już powoli zaczyna się rozróżniać między objawieniami prywatnymi skierowanymi do jednej osoby lub grupy a takimi, które zawierają polecenia Boga dla całego świata (Rahner). Skoro Kościół wydał o tym pozytywny sąd, to polecenia te należy poważnie potraktować. Odnosi się to właśnie do Fatimy. Zarzuca się nam, że spekulujemy na uczuciach strachu i kompleksach ludzi, gdy mówimy o wielkich Maryjnych orędziach. Ale każdy człowiek myślący wie dziś dobrze, że siedzimy na beczce wybuchowej i że świat stoi nad przepaścią. Politycy gonią z jednej konferencji na drugą, aby świat zachować od wojny atomowej, a obecnie wielkie niepokoje budzi bomba neutronowa. A przecież od 60 lat mamy przed sobą plan pokojowy, który nie kosztuje miliardów tylko od nas czegoś wymaga”. Mówiąc dalej Ks. Czapla zadał pytanie: „Czego od nas wymaga Matka Boża z Fatimy?”. Odpowiadając stwierdził: „Matka Boża wymaga od nas: Modlitwy Różańcowej, a przede wszystkim nawrócenia grzeszników. Oddania się jej Niepokalanemu Sercu, całkowitego odwrócenia się od grzechu i pełnego zwrócenia się ku Bogu. Maryja kategorycznie to podkreśliła, że żąda, aby świat żył takim oddaniem”.

Dzień skupienia zakończył się adoracją Najświętszego Sakramentu i wspólną modlitwą różańcową oraz Aktem zawierzenia kapłanów diecezji świdnickiej Niepokalanemu Sercu Maryi.