Reklama

Wielcy kapłani

Patronem cyklu Wielcy Kapłani jest

Kochał Polskę

„Czym w chrześcijaństwie św. Paweł, tym w Polsce ks. Piotr Skarga” – słowa, które wypowiedział kard. Aleksander Kakowski w 1936 r., w trakcie obchodów 400. rocznicy urodzin ks. Skargi, dobrze oddają, jak wybitną postacią był kaznodzieja sejmowy.

Niedziela Ogólnopolska 30/2022, str. 20-21

[ TEMATY ]

Wielcy Kapłani

Piotr Skarga, Tytus Maleszewski/polona.pl

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Najczęściej nazwisko ks. Piotra Skargi łączymy z Kazaniami sejmowymi, modlitwą za ojczyznę albo ze słynnym obrazem Jana Matejki. To prawda, że w polskim społeczeństwie ks. Skarga znany jest przede wszystkim jako kaznodzieja na dworze króla Zygmunta III Wazy.

Urodził się 2 lutego 1536 r. w Grójcu k. Warszawy. Zanim został wybitnym teologiem, pisarzem i kaznodzieją, czołowym polskim przedstawicielem kontrreformacji, studiował w Akademii Krakowskiej. W 1562 r. przyjął święcenia subdiakonatu i objął funkcję kaznodziei w katedrze lwowskiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1564 r. z rąk arcybiskupa lwowskiego Pawła Tarły. Podczas pobytu w Rzymie wstąpił do zakonu jezuitów. Był rektorem Kolegium Jezuitów w Wilnie, pierwszym rektorem Uniwersytetu Wileńskiego. Był wybitnym duszpasterzem Litwy i Białorusi. Zapisał się jako inicjator wielu kolegiów jezuickich, np. w Połocku, gdzie był pierwszym rektorem (w latach 1582-86), Rydze, Dorpacie i Lublinie. W Warszawie był rektorem gimnazjum przy kościele św. Jana. Andrzej Tęczyński poprosił ks. Skargę o zajęcie się wychowaniem i edukacją jego syna Jana. W związku z tym przez 5 lat jezuita przebywał w Wiedniu i na dworze Tęczyńskich. W Krakowie został przełożonym w kościele św. Barbary. W 1588 r. mianowano go kaznodzieją na dworze króla Zygmunta III. Pełnił tę posługę przez 24 lata.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Spowiednik papieski

Po wstąpieniu do jezuitów w 1569 r. 2-letni nowicjat obowiązujący w zakonie św. Ignacego Skarga odbył w Rzymie. Kiedy wstępował do zakonu, przyjmował go ówczesny generał Jezuitów – św. Franciszek Borgiasz. W tym samym czasie przedstawił on Piotra Skargę papieżowi Piusowi V jako pierwszego polskiego spowiednika w katedrze św. Piotra.

Teolog i duszpasterz

Skarga był bardzo gorliwym duszpasterzem, który akcentował wartości moralne. Dał się poznać jako twórca systemu pomocy biednym, twórca myśli politycznej i patriotycznej. Dostrzegał i głosił, że wiara nie jest wartością, którą zamykamy w sercu, ma raczej wymiar społeczny. Był też inicjatorem urządzania pierwszych 40-godzinnych nabożeństw eucharystycznych na terenie Litwy i Polski, którymi pragnął ocalić i pogłębić wiarę ludu Bożego. Założył Bractwo Najświętszego Sakramentu. Członkowie tej wspólnoty mieli obowiązek uczestniczenia w adoracjach i procesjach ku czci Eucharystii, pomagali biednym i odwiedzali chorych.

Reklama

Życie ks. Skargi trzeba widzieć na tle epoki i realiów Rzeczypospolitej XVI i XVII wieku. Ze swoim nauczaniem był prorokiem swoich czasów. To on przewidział rozbiory Rzeczypospolitej, które dokonały się niemal 200 lat później. W nurcie polityczno-patriotycznym swoich dzieł pisał m.in. o zagrożeniach związanych z rozpanoszeniem się szlacheckiej wolności i przewidział przyszły upadek państwa. Jego kazania były diagnozą i oceną jego czasów.

Pisarz

Nasz bohater wiele pisał, a jego Żywoty świętych można nazwać bestsellerem wszech czasów, były one bowiem wznawiane w wysokich nakładach aż do połowy XX wieku. Zachęcał w nich wiernych do proszenia świętych patronów o wstawiennictwo w każdej potrzebie. Ksiądz Skarga jest autorem książek duszpasterskich i teologicznych, m.in. Kazań na niedziele i święta całego roku, Kazań o siedmiu sakramentach. W swoich publikacjach zostawił nam coś, co możemy określić jako etos narodowy. Księdza Skargę można śmiało umieścić w kanonie narodowym obok takich postaci i mówców jak Paweł Włodkowic i bł. kard. Stefan Wyszyński. Z pism i kazań jezuity wyłania się konkretny obraz państwa i polityki; wyraźnie wskazuje on na to, jak ważne są zaangażowanie obywateli i wywieranie pewnego nacisku na elity polityczne.

Myśliciel i dobroczyńca

Ksiądz Skarga uchodzi również za inicjatora unii kościelnej ze Wschodem chrześcijańskim; był uczestnikiem oraz obrońcą synodu brzeskiego w 1596 r. Do spuścizny kaznodziei narodowego w swoich pielgrzymkach do ojczyzny nawiązywał św. Jan Paweł II. Już podczas pierwszej podróży apostolskiej do Polski i pierwszej homilii wygłoszonej na pl. Zwycięstwa w Warszawie Ojciec Święty przytoczył słowa ks. Skargi z jego Kazań sejmowych: „Ten stary dąb tak urósł, a wiatr go żaden nie obalił, bo korzeń jego jest Chrystus”. Papież Polak ks. Skargę postawił obok św. Jadwigi Andegaweńskiej, św. Jana z Kęt i św. Brata Alberta.

Reklama

Piotr Skarga to także człowiek miłosierdzia. W swojej działalności duszpasterskiej czas przeznaczał na kontakt z potrzebującymi, odwiedzał szpitale i więzienia. Dbał też o życie duchowe potrzebujących oraz szacunek dla chorych i skazańców. Troszczył się nie tylko o wygląd kościołów, które w tamtym czasie były bardzo zaniedbane. Przede wszystkim miał wrażliwość na drugiego człowieka. Z wielką pokorą i szacunkiem pochylał się nad potrzebującymi. W jednym z kazań napisał: „Ci, którzy Panu Bogu kościoły widome budują, pierwej kościół serdeczny w sobie zbudowali”.

Gdy przemierzał ulice królewskiego miasta Krakowa, stykał się z ludźmi biednymi, szukał coraz to nowszych sposobów walki z ubóstwem i biedą. Na wyróżnienie zasługuje jego działalność charytatywna, której poświęcał bardzo dużo czasu. Kiedy rozpoczął pracę w Krakowie w 1584 r., założył Arcybractwo Miłosierdzia Bogarodzicy oraz Bank Pobożny, który udzielał bezprocentowych pożyczek, i Skrzynkę św. Mikołaja, która gromadziła posagi dla ubogich panien. Pisał skargi ubogim analfabetom; stąd też pochodzi jego przydomek: Skarga.

Celem Arcybractwa Miłosierdzia, które założył, było nie tylko wspomaganie nędzarzy, ale i wychowywanie społeczeństwa w poczuciu obowiązku pełnienia miłosierdzia. Fundusze powstałe z jałmużny i składek wzrastały natomiast dzięki fundacjom zamożnych członków i sympatyków. Działający przy arcybractwie Bank Pobożny był instytucją o charakterze kredytowym; miał służyć zubożałej ludności jako ochrona przed wyzyskiem ze strony lichwiarzy. Szczególną formą świadczenia miłosierdzia przez ks. Skargę i z jego inicjatywy były posagi dla ubogich dziewcząt, opieka nad porzuconymi dziećmi, wspomaganie biednych uczniów i osób wstydzących się żebrać.

Ksiądz Piotr Skarga zmarł 27 września 1612 r. w Krakowie. Z inicjatywy metropolity krakowskiego kard. Stanisława Dziwisza 8 grudnia 2014 r., w kaplicy Domu Arcybiskupów Krakowskich, uroczyście rozpoczął się proces beatyfikacyjny ks. Skargi.

Archiwum TK Niedziela

2022-07-19 14:01

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kapłan oświecony

Duchowny, uczony, patriota – te trzy krótkie słowa określają wielką postać ks. Hugona Kołłątaja. Myli się jednak ten, kto tego renesansowego człowieka zamknie w sztywnych ramach.

Wymienienie dziedzin aktywności naszego bohatera, z krótką tylko charakterystyką, mogłoby zamienić się w monstrualnej długości papirus. Pozostaje zatem wybór rzeczy najważniejszych. Kiedy bliżej przyjrzymy się sławnym ludziom sprzed wieków, na pewno nie umknie nam fakt, że na wybór drogi życiowej, którą podążyli, znaczący wpływ miało ich pochodzenie. Drzewo genealogiczne naszego zacnego kapłana nie było szczególnie imponujące, niemniej przyszedł na świat w rodzinie szlacheckiej – Antoniego herbu Kotwica i Marianny z Mierzeńskich. Stało się to 1 kwietnia 1750 r., a miejscem narodzin były Dederkały Wielkie na Wołyniu. Rodzina niebawem przeprowadziła się na ziemię sandomierską. O tym, że rodzice bardzo poważnie traktowali sprawę edukacji syna, świadczą sukcesy Hugona – początkowo kształcił się w szkołach w Pińczowie, następnie w Akademii Krakowskiej, gdzie uzyskał stopień doktora filozofii, a w kolejnych latach w Wiedniu i Rzymie, gdzie przyznano mu doktorat z prawa i teologii. Jak się później okazało, doskonale wykorzystał swoje talenty.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas: mnie nieraz trudno jest wierzyć w Boga

2024-03-29 07:59

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

flickr.com/episkopatnews

Bp Adrian Galbas

Bp Adrian Galbas

Mnie nieraz trudno jest wierzyć w Boga. Wiara bywa ciężka i męcząca, ale gdy słyszę o czyjejś śmierci, wówczas właśnie wiara jest pociechą - powiedział PAP metropolita katowicki abp Adrian Galbas.

W rozmowie z PAP metropolita katowicki abp Adrian Galbas wyjaśnił, że cierpienie samo w sobie nie jest człowiekowi potrzebne, ponieważ niszczy i degraduje. Jednak w momentach, gdy przeżywamy cierpienie, męka Chrystusa może być pociechą i wzmocnieniem.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję