Reklama

Europa

Litwa przygotowuje się do beatyfikacji biskupa męczennika

25 czerwca br. na ołtarze zostanie wyniesiony abp Teofilius Matulionis, potajemnie wyświęcony biskup, męczennik czasów komunizmu. Beatyfikacji w imieniu papieża dokona kard. Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. W uroczystościach na wileńskim Placu Katedralnym weźmie udział cały episkopat Litwy, wielu biskupów zza granicy i ok. 30 tys. wiernych. Będzie to pierwsza w historii beatyfikacja na terytorium Litwy.

[ TEMATY ]

beatyfikacja

wikipedia.pl

Abp Teofilius Matulionis

Abp Teofilius Matulionis

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

"Abp Teofilius Matulionis jest bardzo ważną postacią dla Litwy. Dla Kościoła katolickiego na Litwie ma on takie znaczenie jak sługa Boży kard. Stefan Wyszyński dla Kościoła katolickiego w Polsce" - wyjaśnia w rozmowie z KAI bp Jonas Ivanauskas, biskup koszedarski, następca abp Matulionisa na tej stolicy biskupiej. "Ma ona też znaczenie dla Kościoła powszechnego, gdyż przez wiele lat ks. Matulionis pracował dla Kościoła powszechnego także na terenach Rosji i Związku Radzieckiego" - dodaje.

Z początkiem bieżącego roku Konferencja Biskupów Litwy ogłosiła z tej okazji duszpasterski Rok Teofiliusa Matulionisa, który przeżywany jest pod hasłem: "Prawda was wyzwoli". "Walka o prawdę charakteryzowała nie tylko czasy sowieckie, ale jest to zadanie bardzo aktualne i dziś" - wyjaśnia z kolei biskup pomocniczy wileński Arūnas Poniškaitis, bezpośrednio odpowiedzialny za przygotowania w stolicy Litwy. Mówi, że "prawda, jest to temat bardzo aktualny, także w dzisiejszych czasach, które charakteryzuje relatywizm. Warto więc zastanowić się co to dziś oznacza, że prawda nas wyzwoli". Wyjaśnia, że wiąże się z tym wielkie pytanie: "co to znaczy być człowiekiem wolnym i jak dziś należy korzystać z wolności, która została nam dana i zadana".

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Rok Matulionisa - wyjaśnia bp Ivanauskas - ma na celu o odnowę i ożywienie duszpasterstwa na wszystkich poziomach: parafii, wspólnoty i rodziny. W każdej parafii na Litwie obchodzony był już specjalny Dzień Teofiliusa.

Liczne grupy wiernych w czasie poprzedzającym beatyfikację pielgrzymują do Koszedar oraz innych miejsc związanych z życiem, męczennika. Na wszystkich świątyniach na Litwie a także na ulicach i placach zostały wywieszone plakaty z fotografią biskupa-męczennika oraz sercem oplecionym koroną cierniową z kolczastego drutu, takiego jaki okalał radzieckie więzienia i łagry. W tych miejscach odosobnienia ks. Matulionis spędził niemal 20 lat swego kapłańskiego życia.

Reklama

Uroczystości beatyfikacyjne w Wilnie poprzedzą ogólno litewskie Dni Młodzieży, które odbędą się w Wilnie 23 i 24 czerwca. Przyjedzie na nie młodzież z całego kraju, także ci, którzy uczestniczyli w Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie. Ich hasłem jest także "Prawda Was wyzwoli". Z młodymi w wigilię beatyfikacji spotka się kard. Amato na olbrzymiej Arenie Siemens, odbędą się liczne czuwania modlitewne i koncerty.

Po spotkaniu z młodzieżą prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych z nuncjuszem apostolskim na Litwie i innymi biskupami przyjedzie do Koszedar - aby modlić się przed sarkofagiem sługi Bożego w katedrze. Następnie w sobotni wieczór sarkofag ten w uroczystym orszaku zostanie przewieziony z Koszedar do katedry wileńskiej. Przez całą noc trwać tam będzie modlitwa. W niedzielę rano sarkofag zostanie procesjonalnie przeniesiony na miejsce cebry i zostanie ustawiony przed głównym ołtarzem na Placu Katedralnym.

Mszy św. beatyfikacyjnej przewodniczyć będzie kard. Angelo Amato i on wygłosi homilię. Podziękowanie za beatyfikację złoży arcybiskup wileński Gintaras Grušas, jako przewodniczący Episkopatu Litwy.

Episkopat polski reprezentowany będzie przez jego przewodniczącego abp. Stanisława Gądeckiego oraz Prymasa Polski abp Wojciecha Polaka.

***

Teofilius Matulionis urodził się 22 czerwca 1873 r. we wsi Kudoriškis, w rejonie oniksztyńskim. W domu nauczył się czytać po polsku i po litewsku. W 1891 r. w wieku 18 lat wstąpił do Seminarium Duchownego w Sankt Petersburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 4 marca 1900 r.

Następnie ks. Matulionis został mianowany wikariuszem parafii w Warklanach na Łotwie, a potem proboszczem w Bikawie. W 1910 r. został wikarym kościoła św. Katarzyny w Petersburgu, który stanowił centrum nie tylko duchowego, ale i kulturalnego życia tamtejszych Polaków. Zlecono mu także zorganizowanie parafii Najświętszego Serca Jezusowego i troskę o budowę świątyni w regionie zamieszkałym przez robotników rosyjskich, polskich, łotewskich i litewskich.

Reklama

Gdy po wybuchu rewolucji październikowej w 1917 r. władzę w Rosji zdobyli bolszewicy, zaczęto na wszelkie sposoby ingerować w działalność Kościołów. W 1923 r. ks. Matulionis w procesie w Moskwie, przeciwko biskupowi Janowi Cieplakowi i 15 innym księżom z Petersburga, został skazany na trzy lata więzienia. W 1926 r. powrócił do Petersburga i został mianowany kanonikiem Kapituły Katedralnej w Mohylewie.

W 1929 r., za zgodą Stolicy Apostolskiej został tajnie wyświęcony na biskupa w Petersburgu przez bp. Antoniego Maleckiego, zostając jego biskupem pomocniczym. Niebawem został ponownie aresztowany i zesłany, już bez sądu, do gułagu na Wyspach Sołowieckich. 34 kapłanów więzionych w tym obozie, ale trzymanych osobno na Wyspie Anzerskiej, założyło tam swoją wspólnotę, której przewodniczył bp Matulionis. Po ujawnieniu tego faktu ks. Matulionis został przeniesiony do więzienia w Petersburgu i zamknięty w izolatce.

Po zawarciu porozumienia między Rządami Litwy i Związku Radzieckiego o wymianie jeńców, bp Matulionis wraz z grupą innych więźniów został zwolniony i powrócił na Litwę. Sowieci nie zgodzili się, mimo, że o to prosił, aby mógł pozostać na terytorium ZSRR.

Po powrocie na Litwę zamieszkał przy klasztorze sióstr benedyktynek w Kownie. Pomagał abp. Juozasowi Skvireckasowi, m.in. pełnił obowiązki oficjała archidiecezji kowieńskiej i Naczelnego Kapelana Wojsk Litewskich. Jako gorący propagator kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa, wprowadził adorację wieczystą Najświętszego Sakramentu w kościele św. Mikołaja w Kownie i opiekował się misjami.

W 1943 r., bp Matulionis został mianowany ordynariuszem diecezji koszedarskiej. Bronił praw Kościoła, pomagał także Żydom. W 1946 r. bp Matulionis został aresztowany za odmówienie kolaboracji z władzami sowieckimi. Na początku został wywieziony do więzienia w Orszy, następnie do więzienia o zaostrzonym reżimie we Władimirze, a w końcu - już po zakończeniu wyroku - do domu inwalidów w Mordowii. Władze sowieckie nie chciały dopuścić do jego powrotu na Litwę. W 1956 r. pozwolono mu wrócić.

Reklama

Zamieszkał w Birsztanach na plebanii, skąd potajemnie przejął zarządzanie diecezją. 25 grudnia 1957 r. bez zgody władz, ale z upoważnienia Stolicy Apostolskiej, konsekrował w swym pokoju na biskupa Vincentasa Sladkevičiusa, przyszłego litewskiego kardynała. Z tego powodu w 1958 r. został zmuszony do osiedlenia się w Szadowie na samej północy Litwy, gdzie, mimo że przebywał w areszcie domowym, udawało mu się nadal zarządzać diecezją oraz przekazywać informacje do Watykanu.

W 1962 r. Stolica Apostolska za „gorliwą wytrwałość w pełnieniu obowiązków dobrego pasterza“ mianowała go arcybiskupem. Papież Jan XXII zaprosił go na obrady Soboru Watykańskiego II. Władze sowieckie jednak nie wypuściły go tam, a chcąc uniemożliwić dalsze informowanie Stolicy Apostolskiej, podjęły decyzję o zabójstwie. Abp Matulionis zmarł 20 sierpnia 1962 r., trzy dniu po otrzymaniu zastrzyku z rąk pielęgniarki nasłanej przez KGB. Został pochowany w krypcie katedry w Koszedarach.

Proces beatyfikacyjny abp. Matulionisa - jak i grupy innych litewskich męczenników okresu komunizmu - został otwarty w 1990 r., po uzyskaniu niepodległości przez Litwę. 1 grudnia 2016 r. Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych, z upoważnienia papieża Franciszka, ogłosiła dekret o uznaniu męczeństwa sługi Bożego Teofiliusa Matulionisa, otwierając tym samym drogę do jego beatyfikacji.

2017-06-02 12:08

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Semeraro: bycie kardynałem nie jest przeszkodą do świętości

Bycie kardynałem nie jest przeszkodą do świętości – mówi w rozmowie z KAI kard. Marcello Semeraro. Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych będzie jutro w Warszawie przewodniczył beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego i matki Róży Czackiej. Wśród zasadniczych rysów świętości Prymasa Tysiąclecia wymienia heroiczne praktykowanie wiary, nadziei, miłości, a także cnoty roztropności. Natomiast założycielkę Dzieła Lasek nazywa pięknym przykładem świętości ujawniającej się w życiu konsekrowanym.

Rozmowa z kard. Marcello Semeraro, prefektem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych przed beatyfikacją kard. Stefana Wyszyńskiego i matki Róży Czackiej

CZYTAJ DALEJ

Obchody Triduum Paschalnego w diecezji

2024-03-27 17:00

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Gorzów Wielkopolski

Głogów

sulechów

Nowa Sól

Karolina Krasowska

bp Tadeusz Lityński

bp Tadeusz Lityński

Najważniejsze dni w ciągu roku liturgicznego są poświęcone obchodom męki, śmierci i zmartwychwstania Pańskiego. W wybranych parafiach diecezji posługę będą sprawowali biskupi.

Triduum Paschalne rozpoczyna się w Wielki Czwartek wieczorem od celebracji Mszy Wieczerzy Pańskiej, kończy się zaś wieczorem w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Uroczyste celebracje Triduum Paschalnego odbędą się we wszystkich kościołach parafialnych.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję