Reklama

Świat

Arabia Saudyjska: po wizycie kard. B. B. Raia może powstać pierwszy ośrodek dialogu międzyreligijnego

Jednym z konkretnych owoców krótkiej, ale niezmiernie ważnej wizyty maronickiego patriarchy kardynała Bechary Butrosa Raia w Arabii Saudyjskiej 14 listopada mogłaby być zgoda tamtejszych władz na utworzenie w tym kraju stałego międzynarodowego ośrodka ds. dialogu międzyreligijnego. Według nieoficjalnych jeszcze zapowiedzi libańskich siedzibą przyszłej placówki byłby zamknięty dotychczas starożytny kościół sprzed 900 lat, który z tej okazji zostałby odnowiony.

[ TEMATY ]

dialog

islam

Archiwum Redakcji Rzeszowskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Władze królestwa jak na razie nie potwierdziły tych rewelacji, choć z drugiej strony nadały duży rozgłos przyjazdowi głowy Kościoła maronickiego, podkreślając historyczny wymiar tego wydarzenia. Nigdy dotychczas bowiem żaden wysokiej rangi dostojnik katolicki nie złożył oficjalnej wizyty w tym kraju. Rząd przedstawił to wydarzenie również jako potwierdzenie otwierania się tego kraju na dialog z innymi realiami i wspólnotami religijnymi. Zarazem jednak obsługę medialną pobytu kardynała powierzono wyłącznie jednej agencji zachodniej i własnej agencji oficjalnej SPA.

Podczas swej dwudniowej wizyty w Rijadzie kard. Rai spotkał się m.in. z królem Salmanem bin Abdulazizem oraz z jego synem i następcą tronu, księciem Muhammadem bin Salmanem, uważanym obecnie za „silnego człowieka” reżymu saudyjskiego. Omawiano m.in. takie zagadnienia jak polityka regionalna i terroryzm, dialog międzyreligijny i problem Libanu. Patriarcha nie chciał ujawniać szczegółów swych spotkań, w tym 23-minutowej rozmowy z królem. Oznajmił tylko, że potwierdził neutralność Libanu, na co wysłuchał od swych gospodarzy „hymnu miłości” do swego kraju. Według Saudyjczyków Liban jest państwem „gościnnym, pluralistycznym, otwartym na wszystkie ludy”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Oficjalny komunikat prasowy, ogłoszony po tych rozmowach przez SPA, przedstawia całe wydarzenie jako przejaw „braterskich stosunków między Królestwem a Libanem” oraz jako potwierdzenie „wiodącej roli wspólnot religijnych i kultur we wspieraniu tolerancji i powstrzymywaniu przemocy” i w szerzeniu pokoju.

W spotkaniach oficjalnych kardynałowi towarzyszyli maronicki arcybiskup Bejrutu Bulos Matar i bp Paul Abdelsater z Kurii Patriarchatu Maronickiego, a ze strony saudyjskiej uczestniczyli w nich czterej ministrowie. Po powrocie do Bejrutu 14 bm. wieczorem patriarcha maronicki niemal natychmiast odleciał do Watykanu, aby poinformować papieża o swym pobycie w Arabii Saudyjskiej.

Reklama

Kard. Rai rozmawiał również z premierem Libanu Saadem Haririm, który 4 bm. właśnie podczas pobytu w Rijadzie ogłosił niespodziewanie, że ustępuje z tego stanowiska. Po tym spotkaniu kardynał oświadczył, że „jest przekonany” co do powodów, które legły u podstaw tej decyzji szefa rządu. Ten ostatni ze swej strony wyraził zamiar powrotu do Libanu w najbliższych dniach, podczas gdy jego rodzina pozostanie w Rijadzie.

Tymczasem prezydent Kraju Cedrów Michel Aoun wyraził pogląd, iż Hariri (który ma obywatelstwo libańskie i saudyjskie) jest w istocie więźniem Saudyjczyków. „Nic nie usprawiedliwia faktu, iż nie wraca on od 12 dni. Uważamy więc, że przebywa on w niewoli i jest zatrzymany” – zaznaczył Aoun w swym tweecie z 15 bm. Dodał, że postępowanie władz saudyjskich „jest sprzeczne z konwencją wiedeńską” [chodzi o umowę międzynarodową, dotyczącą stosunków dyplomatycznych, uchwaloną 18 kwietnia 1961 w Wiedniu i obowiązującą od 24 kwietnia 1964].

2017-11-15 17:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Watykan widzi postępy w dialogu chrześcijańsko-islamskim

[ TEMATY ]

chrześcijaństwo

Watykan

islam

photosforyou/pixabay.com

Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego kard. Miguel Angel Ayuso Guixot dostrzega postępy w dialogu chrześcijan i muzułmanów. Według mediów włoskich purpurat, który w kościele Świętego Krzyża we Florencji uczestniczył w zorganizowanym przez franciszkanów Dniu Braterstwa powiedział, że „otworzyły się nowe perspektywy pokoju i prawdziwego braterstwa”.

W sposób szczególny mówca podkreślił znaczenie Deklaracji o Ludzkim Braterstwie, którą 4 lutego w Abu Zabi – stolicy Zjednoczonych Emiratów Arabskich – podpisali papież Franciszek i wielki imam uniwersytetu Al-Azhar w Kairze szejk Ahmad Mohammad Al-Tayyeb. Informując o tym gazeta „Toscana oggi” przytoczyła też inne zdanie kardynała, iż dokument ten to „konkretne zaproszenie do powszechnego braterstwa, skierowane do każdego człowieka”.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Stań przed Bogiem taki, jaki jesteś

2024-04-24 19:51

Marzena Cyfert

O. Wojciech Kowalski, jezuita

O. Wojciech Kowalski, jezuita

W uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski, wrocławscy dominikanie obchodzą uroczystość odpustową kościoła i klasztoru.

Słowo Boże podczas koncelebrowanej uroczystej Eucharystii wygłosił jezuita o. Wojciech Kowalski. Rozpoczął od pytania: Co w takim dniu może nam powiedzieć św. Wojciech?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję