Reklama

Polska

Relikwie św. Faustyny zostaną wprowadzone do Świątyni Opatrzności Bożej

Podczas tegorocznego XI Święta Dziękczynienia do Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie zostaną wprowadzone relikwie św. siostry Faustyny. Wcześniej mieszkańcy stolicy przejdą z nimi w uroczystej procesji z pl. Piłsudskiego, aż do wilanowskiej świątyni.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

- Od kilku lat myśleliśmy o wprowadzeniu do Świątyni Opatrzności Bożej relikwii św. Faustyny. I jeżeli była jakakolwiek refleksja nad tym, dlaczego opóźnić wprowadzenie tych relikwii, to tylko dlatego, żebyśmy mocno sprecyzowali kult Opatrzności Bożej, a także to, w jaki sposób przeżywamy dziękczynienie i zawierzenie - wyjaśniał w rozmowie z KAI kard. Kazimierz Nycz, nawiązując do programu obchodów tegorocznego Święta Dziękczynienia. Związane z nim jest wprowadzenie relikwii św. siostry Faustyny do Świątyni Opatrzności Bożej, które mieszkańcy Warszawy przyniosą do Wilanowa w uroczystej procesji, rozpoczynającej się na pl. Piłsudskiego.

Jak podkreśla metropolita warszawski przy okazji konferencji prasowej zapowiadającej XI Święto Dziękczynienia, będzie to wydarzenie o niezwykłej symbolice, także w kontekście przeżywanego w tym roku dziękczynienia za odzyskanie niepodległości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Rzeczywiście, gdyby szukać pięciu, czy dziesięciu najważniejszych postaci minionego stulecia, to z pewnością w każdym katalogu takich osób znalazłaby się św. Faustyna - mówił.

Reklama

O tym, w jaki sposób inspirować się postacią św Faustyny w roku jubileuszu odzyskania przez Polskę niepodległości, mówiła także s. Elżbieta Siepak ze zgromadzenia sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, która uczestniczyła w piątkowej konferencji prasowej w Centrum Opatrzności Bożej.

- W kontekście tego wydarzenia 3 czerwca, należy wspomnieć o trzech aspektach duchowego bogactwa s. Faustyny: pierwszy, to jej miejsce w planach Opatrznosci Bożej, drugi kontekst, to ojczyzna, a trzeci: dziękczynienie - przypominała. Zwróciła uwagę m.in. na fragment "Dzienniczka", w którym święta zapewnia, że nie ma dnia, w którym nie modliłaby się za ojczyznę i, że polecenie tej modlitwy zostało jej objawione przez Maryję i Jezusa. S. Siepak przypomniała też fragment objawienia mówiący o iskrze miłosierdzia, która wyjdzie z Polski i przypomniała, że "s. Faustyna nie tylko modliła się za Polskę, ale też była i jest niezwykle aktywnym ambasadorem naszego kraju".

XI Święto Dziękczynienia obchodzone będzie w Kościele w Polsce 3 czerwca, pod hasłem "Dziękujemy za niepodległość". O godz. 8.00 rozpocznie się pielgrzymka z relikwiami św. siostry Faustyny z pl. Piłsudskiego do Świątyni Bożej Opatrzności. O godz. 12.00 zostanie odprawiona Msza św. dziękczynna wraz z odmówieniem Aktu Zawierzenia i Dziękczynienia. Mszy św. będzie przewodniczył prymas Polski abp Wojciech Polak, a homilię wygłosi metropolita łódzki abp Grzegorz Ryś. W koncelebrze będzie uczestniczyć ok. 100 biskupów z Polski i zagranicy. Popołudniu zostanie otwarte tradycyjne miasteczko dla dzieci z grą terenową dla rodzin "Tropem świętych do skarbu wolności". Także popołudniu rozpocznie się tradycyjny festiwal muzyczny "Moc Dobra" z udziałem m.in. Maleo Reggae Rockers, Mieczysława Szcześniaka i zespołu Muode Koty. Całość zakończy się modlitwą za wstawiennictwem św. Jana Pawła II o godz. 21.37.

2018-05-25 16:15

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Parafia pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Osinie

Niedziela szczecińsko-kamieńska 44/2017, str. 4

[ TEMATY ]

krzyż

relikwie

peregrynacja

ks. Marcin Miczkuła

Procesyjne wniesienie Krzyża Wiary św. Ottona do kościoła

Procesyjne wniesienie Krzyża Wiary św. Ottona do kościoła

Po wakacyjnej przerwie wracamy na szlak peregrynacji Krzyża św. Ottona oraz Relikwii Krzyża Świętego. Tę naszą wędrówkę rozpoczynamy w dekanacie Maszewo. Pierwszą parafią, którą nawiedziły święte znaki, była parafia pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Osinie. Została ona erygowana w 1981 r. Pierwszym proboszczem został ks. Tadeusz Uszkiewicz, który podjął się odbudowy kościoła i tworzenia struktur parafialnych

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Konkurs fotograficzny na jubileusz 900-lecia

2024-04-24 19:00

[ TEMATY ]

konkurs fotograficzny

diecezja lubuska

Bożena Sztajner/Niedziela

Do końca sierpnia 2024 trwa konkurs fotograficzny z okazji jubileuszu 900-lecia utworzenia diecezji lubuskiej. Czekają atrakcyjne nagrody.

Konkurs jest przeznaczony zarówno dla fotografów amatorów, jak i profesjonalistów z wszystkich parafii naszej diecezji. Jego celem jest uwiecznienie śladów materialnych pozostałych po dawnej diecezji lubuskiej, która istniała od 1124 roku do II połowy XVI wieku.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję