Lata młodości

Ks. Wawrzyniec K. Bochenek urodził się 30 października 1915 r. w Trzebini k. Krakowa. Był uczniem gimnazjów w Chrzanowie i Krakowie. W 1933 r. wstąpił do Salwatorianów i po nowicjacie rozpoczął w Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim studia teologiczne, uwieńczone pracą magisterską nt. Prawo Kościoła do posiadania majątku. 12 maja 1940 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. M. Godlewskiego. Dalsze lata okupacji ks. Bochenek przeżył w Krakowie, gdzie oprócz funkcji zakonnych i pracy duszpasterskiej pierwszy rozpoczął nauczanie religii na tajnych kompletach. Organizował rekolekcje dla młodzieży, troszczył się o jej potrzeby materialne, a także z narażeniem własnego życia bronił przed wywiezieniem na roboty do Niemiec. Za te działania dostał się na kilka miesięcy do więzienia przy ul. Montelupich. Wtedy tylko brak rzeczowych dowodów uchronił go przed obozem zagłady.
Po zakończeniu II wojny światowej został skierowany do pracy najpierw do Bielska, a potem do Trzebnicy, gdzie pojawił się 25 sierpnia 1945 r. Po przejęciu rządów w archidiecezji wrocławskiej 1 września 1945 r. przez administratora apostolskiego ks. dr. Karola Milika, ks. W. Bochenek został administratorem parafii w Trzebnicy, a w marcu 1946 r. dziekanem dekanatu trzebnickiego. Funkcję tę z przerwą od stycznia 1953 do grudnia 1956 r. pełnił do śmierci.

Główny architekt rozwoju kultu św. Jadwigi w Trzebnicy

Pod kierunkiem ks. Bochenka zespół salwatorianów oprócz duszpasterstwa parafialnego wypracował program rozwoju kultu św. Jadwigi Śląskiej. W powojennym okresie przerósł on wszystkie dotychczasowe formy. Nastąpił stały wzrost ruchu pielgrzymkowego do grobu patronki Śląska. Kustosz sanktuarium przez 51 lat rozwijał z całkowitym oddaniem kult św. Jadwigi w codziennym życiu miasta i okolicy. Pierwszy powojenny arcypasterz ks. Karol Milik rozpoczął stałą praktykę udziału ordynariuszy wrocławskich w corocznych odpustowych uroczystościach ku czci św. Jadwigi, 14 października 1945 r. odbył się w Trzebnicy jego ingres do archidiecezji wrocławskiej. Później przyjęła się praktyka trzy, lub czterodniowych obchodów, w czasie których do grobu św. Jadwigi pielgrzymują przedstawiciele różnych stanów, zapraszani do Trzebnicy przez metropolitę wrocławskiego specjalnym listem czytanym we wszystkich kościołach archidiecezji wrocławskiej. Przez ostatnie lata uroczystości ku czci św. Jadwigi były związane z dziękczynieniem za wybór Polaka na stolicę św. Piotra.

Inicjator wielkich trzebnickich uroczystości

Imponująco urządzono uroczystości 16 października 1966 r. z udziałem całego Episkopatu Polski oraz z okazji obchodów 700-lecia kanonizacji św. Jadwigi 15 października 1967 r. Z racji 750-lecia śmierci św. Jadwigi metropolita wrocławski kard. Henryk Gulbinowicz ogłosił 18 października 1992 r. Jadwiżański Rok Jubileuszowy, uroczyście zamknięty 17 października 1993 r. przy udziale wielu dostojników kościelnych z kraju i zagranicy.
W związku z uroczystościami obchodu Milenium Chrztu Polski ks. W. Bochenek zaprosił 15 października 1966 r. do Trzebnicy przedstawicieli wszystkich parafii pod wezwaniem św. Jadwigi w Polsce. Przybyłe na uroczystości delegacje ze 182 ośrodków duszpasterskich otrzymały dla swych kościołów z rąk abp. Bolesława Kominka relikwie św. Jadwigi. Odtąd co roku wysyła się do tych parafii program z zaproszeniem do wzięcia udziału w październikowych uroczystościach. W miarę rozszerzania się kultu patronki Śląska i coraz wyraźniejszego dostrzegania roli tego kultu dla czasów współczesnych, zaczęła się pojawiać myśl oddania w opiekę św. Jadwidze budujących się w Polsce kościołów i obiektów sakralnych.

Prace renowacyjne w sanktuarium św. Jadwigi

W celu rozszerzenia kultu św. Jadwigi ks. Bochenek dbał o wydawanie publikacji z życiorysem Patronki Śląska, historią sanktuarium, z modlitwami i pieśniami, wystawianie sztuk teatralnych oraz o bogaty repertuar pieśni wykonywanych przez chór i orkiestrę parafialną. Przejawem tych starań ks. W. Bochenka są prace konserwacyjne zabytkowej bazyliki trzebnickiej. W 1945 r. odnowił w bazylice ołtarz główny i ołtarz Krzyża Świętego, częściowo zniszczone w czasie pożaru wznieconego przez żołnierzy radzieckich. Przed 700-leciem kanonizacji św. Jadwigi (1967), zostały odnowione i ponownie wyzłocone wszystkie ołtarze w bazylice. Przeprowadzono prace konserwatorskie dwudziestu obrazów szkoły willmannowskiej, przedstawiających sceny z życia św. Jadwigi, i zawieszono je na filarach w nawie głównej. Odrestaurowano XIII-wieczną kryptę św. Bartłomieja i otwarto lapidarium z licznymi detalami rzeźb romańskich. W pomieszczeniach bazyliki zostały urządzone sale muzealne, gromadzące zabytkowe szaty liturgiczne, naczynia, obrazy oraz inne zabytki sakralne. Osobno zgromadzono ocalały księgozbiór dawnej biblioteki opactwa cysterek. Do bardzo trudnych prac przeprowadzonych na zewnątrz bazyliki należało całkowite odrestaurowanie w latach 1986-1988 barokowej wieży i średniowiecznych portali. Dom dawnego opactwa sióstr cysterek, zniszczony 1945 r., został w latach 1958-1959 odbudowany przez ks. Bochenka z przeznaczeniem na dom zakonny salwatorianów. Przy nim stoi Dom Pielgrzyma św. Jadwigi Śląskiej, wybudowany przez Księdza Dziekana w latach 1978-1981, gdzie znalazły się też pomieszczenia dla Muzeum Kultu św. Jadwigi. Ks. Bochenkowi Trzebnica zawdzięcza odnowienie zabytkowej pustelni w Lesie Bukowym wraz ze stacjami Drogi Krzyżowej na Kalwarii z XVIII w. (1773-1978).

Gorliwy kapłan i dobry gospodarz

Na terenie ówczesnej parafii powstał w Rzepatowicach kościół pw. Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, poświęcony 11 maja 1986 r. Rok później ks. Bochenek rozpoczął odbudowę i przystosowanie do kultu Bożego poewangelickiego kościoła, w którym po 280 latach odprawił Mszę św., 25 grudnia 1994 r. Wśród wiernych cieszył się wyjątkowym autorytetem. Przychodzili do niego ze swoimi problemami, najczęściej spotykali go w bazylice, każdego dnia pierwszy do niej wchodził, a wychodził ostatni. Wiele godzin poświęcił na pracę w konfesjonale. Do współpracowników mówił: „Tyle będziemy mieli ludzi przy Stole Pańskim, ile będziemy siedzieli w konfesjonale”. Wszystkie swoje zdolności angażował w pracę katechetyczną. Był pierwszym proboszczem w archidiecezji, który zorganizował katechezę dla dzieci przedszkolnych. Władze kościelne powierzyły mu odpowiedzialne zadania, a dla podkreślenia jego zasług wystarały się w Rzymie o odznaczenie „Pro Ecclesia et Pontifice”. Podobnie było u władz świeckich. Z okazji obchodów 50-lecia polskiej administracji kościelnej na Ziemiach Zachodnich, prezydent RP Lech Wałęsa w 1995 r. odznaczył ks. Bochenka Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
W następnym roku ks. Wawrzyniec Bochenek poważnie zachorował, po kilku dniach pobytu w szpitalu trzebnickim, zmarł 30 stycznia. Uroczystościom pogrzebowym 3 lutego przewodniczył kard. H. Gulbinowicz, wraz z nim celebrowało 130 kapłanów. Na zakończenie liturgii, przed złożeniem trumny do grobu w krypcie w kaplicy św. Jadwigi, zmarłego pożegnał Ksiądz Kardynał i odczytał depeszę Ojca Świętego Jana Pawła II, oraz listy od innych biskupów i przedstawicieli władz świeckich.
Mieszkańcy Trzebnicy wraz z władzami miasta ufundowały ks. Bochenkowi epitafium oraz pamiątkowa tablicę w Domu Pielgrzyma z podaniem jego dzieł, których dokonał. 27 czerwca 1996 r. Rada Miasta i Gminy Trzebnica podjęła uchwałę o zmianie nazwy ulicy ul. Wolności na ul. ks. Dziekana Wawrzyńca Bochenka. Pamięć o nim jest w Trzebnicy stale żywa.