Wczoraj odkrywaliśmy, że nabożeństwo do Serca Jezusa ma mocny biblijny fundament. Warto zagłębić się w Słowo Boże, by lepiej poznać to Serce. Co jednak ciekawe, Biblia bodajże tylko w jednym jedynym miejscu mówi dosłownie o Sercu Boga. W Księdze proroka Ozeasza padają słowa: „Jakże cię mogę porzucić, Efraimie, i jak opuścić ciebie, Izraelu? (…) Moje serce na to się wzdraga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja - Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać” (Oz 11,7-8).
Jedno jedyne miejsce. Jedno jedyne słowo wprost o sercu Boga i o tym, co się w nim dzieje. Jeśli wpatrujemy się ze czcią w Jezusowe Serce, to może właśnie po to, by usłyszeć, jak ono każdym swoim uderzeniem wykrzykuje te właśnie słowa: Nie chcę! Nie potrafię ciebie opuścić! Nie umiem z ciebie zrezygnować! Pozwoliłem, by rozdarto mój bok i serce włócznią, żebyś to usłyszał i zobaczył! To wszystko po to! Taki jest sens mojej misji i mojej śmierci…
Serce Jezusa, ze Słowem Bożym istotowo zjednoczone… Bóg chciał mieć ludzkie serce, by jego dramatyczną śmiercią i pośmiertnym losem z całą mocą wypowiedzieć tę właśnie prawdę o swojej odwiecznej miłości do człowieka – do ciebie. Słowo Boże, Syn Boży odwiecznie współistnieje z Ojcem, zjednoczony z Nim w najgłębszej komunii miłości. Gdy stał się człowiekiem, w żaden sposób nie „poluzowało” to owego zjednoczenia. W swoim ziemskim życiu, od początku do końca Syn dzieli z Ojcem Jego pragnienia. Rodzi się jako człowiek, by odwieczne Słowo wyrażające wolę zbawienia człowieka stało się ciałem – rzeczywistością, której ludzie będą mogli doświadczyć całymi sobą. Jan Apostoł napisze: „To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce - bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione” (1J 1,1-2).
Reklama
W swojej adhortacji „o powołaniu do świętości w świecie współczesnym” papież Franciszek pisze: „Niech Bóg da, abyś umiał rozpoznać, jakie jest to słowo, to orędzie Jezusa, które Bóg chce powiedzieć światu poprzez twoje życie” (Gaudete et exsultate, 24). Daje w ten sposób jedną z najpiękniejszych definicji chrześcijańskiej świętości i powołania zarazem. W życiu chrześcijanina idzie o to, by odkryć, co Bóg chce przeze mnie powiedzieć światu, w którym żyję. Nie tylko i niekoniecznie słowami, ale całym moim istnieniem, całą moją (nie zawsze łatwą i prostą) historią. Idzie o to, by zjednoczyć się całą swoją istotą ze Słowem, które Pan chce przeze mnie wypowiedzieć w historii i starać się ze swej strony, by to Słowo jak najpełniej, jak najwyraźniej, jak najpiękniej przeze mnie wybrzmiało.
Jest takie Słowo Boga, które On chce objawić przez twoje niepowtarzalne życie; przez twoją jedyną w historii kosmosu osobowość, wrażliwość. Po co żyjesz? Po co istniejesz? Aby być głosem Słowa. Nieważne ile masz lat i sił; jakie masz za sobą doświadczenia i błędy. Jesteś potrzebny Bogu. Nikt inny nie może cię zastąpić w wypowiedzeniu tego Słowa.
Reklama
Dzięki współpracy z Katolicką Rozgłośnią Radiową FIAT w Częstochowie rozważania są dostępne w wersji dźwiękowej.
Promuj akcję na swojej stronie internetowej
Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-ludzkieserceboga-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>
Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/banerludzkieserceboga-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>
Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl
