Reklama

„Będę chwalił Pana do końca mego życia”

Niedziela toruńska 7/2009

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zenon Zaremba: -,,Przyszły los ludzkości leży w rękach tych, którzy potrafią podać następnym pokoleniom motywy życia i nadziei” (Jan Paweł II). Po święceniach kapłańskich, które Ksiądz Infułat otrzymał 50 lat temu, to zdanie znalazło szczególne odbicie w pierwszych latach kapłańskiego posługiwania. Jak Ksiądz wspomina ten okres?

Ks. inf. Tadeusz Nowicki: - To zdanie zawsze towarzyszy kapłańskiej posłudze. Znalazło swoje odbicie w moim kapłańskim życiu. Znakiem tego mogą być słowa zamieszczone na moim obrazku prymicyjnym: „Będąc wolnym wobec wszystkich, stałem się jednak sługą wszystkich, aby pozyskać jak najwięcej dusz”. Cały ten okres wspominam z wdzięcznością Bogu i ludziom oraz z pokorą - świadomy braków i potknięć, wołających o Boże miłosierdzie.

- 50 lat posługi ludziom to wielka łaska Bożej Opatrzności. Jak Ksiądz to wyraża?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Odpowiedzią na to pytanie mogą być tylko słowa zamieszczone na moim pamiątkowym jubileuszowym obrazku: „Będę chwalił Pana do końca mego życia. Będę śpiewał mojemu Bogu, dopóki istnieję”.

- Od 1977 r. jako proboszcz parafii farnej w Grudziądzu był Ksiądz inicjatorem i gospodarzem wielu poczynań, które na długie lata zapisały się w życiu naszego Kościoła. Czy może Ksiądz przypomnieć te najważniejsze?

Reklama

- Miłość do ludzi zawsze wypływa z miłości do Boga, który nas kocha. Parafii farnej, która stała się moją drugą rodziną, oddałem się, jak umiałem. Priorytetem była służba duszpasterska, sakramentalna i katechetyczna, którą kontynuowałem po moich poprzednikach. Szczególnym wydarzeniem duszpasterskim były misje ewangelizacyjne jako potrzeba nowych czasów i odnowy Kościoła po Soborze Watykańskim II, następnie nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny w jasnogórskim obrazie i fatimskiej figurze, koronacja obrazu Matki Bożej Łaskawej Patronki Grudziądza oraz ustanowienie przez Biskupa Ordynariusza Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. Owoce tych wydarzeń żyją w sercach parafian i w moim. Co do inwestycji materialnych mogę odnotować: kapitalne uporządkowanie terenu wokół kościoła, konserwację i renowację zewnętrznych ścian świątyni, wymianę starego pokrycia dachowego kościoła na nowe, renowację i konserwację ołtarza głównego oraz ołtarza Matki Bożej Łaskawej i inne. Oczywiście, wszystko to mogło się dokonać dzięki wielkiemu zrozumieniu i zaangażowaniu wiernych oraz pomocy władz miasta.

- Jak Ksiądz przyjął odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi nadany przez Prezydenta RP i złotą odznakę „Za opiekę nad zabytkami” przyznaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego?

- Wyróżnienia przyjąłem z wdzięcznością i pokorą, świadom, że są one wyrazem uznania dla wiernych zatroskanych o piękno domu Bożego i wielkie dziedzictwo kulturowe, budzące szacunek i dumę wszystkich mieszkańców Grudziądza.

- Jak Ksiądz Infułat wspomina spotkanie w Watykanie z Janem Pawłem II, który pobłogosławił korony do obrazu Matki Bożej Łaskawej?

- To było przeżycie niepowtarzalne, do którego często wracam myślą, patrząc na obraz Matki Bożej Łaskawej w kolegiacie. Słyszę słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, które wypowiedział, błogosławiąc korony: „Dla Grudziądza”. Za tę łaskę pragnę wyrazić wdzięczność Biskupowi Ordynariuszowi, który był inspiratorem i orędownikiem tego historycznego wydarzenia.

- Czy w sercu Księdza są jeszcze jakieś plany na najbliższą przyszłość?

- Jak Bóg pozwoli, kontynuacja rozpoczętych dzieł, np. renowacja i konserwacja ołtarza Serca Pana Jezusa, dbałość o zachowanie w dobrej kondycji kościoła i zabudowań parafialnych, ustawiczna troska o piękno zabytku i jego sakralny charakter. To są zadania na dziś i na lata w przyszłości, które podejmą moi następcy.

- Jak Ksiądz ocenia postawę chrześcijańską swoich parafian?

- Bronię się przed oceną, to zostawiam Panu Bogu. Postawa chrześcijańska wiernych nie odbiega od postaw religijnych Polaków, borykających się z różnymi zagrożeniami współczesności. Stwierdzam wielką troskę o tradycję chrześcijańską w życiu rodzin, która pomaga w utrzymaniu i umocnieniu wiary oraz przywiązaniu do Kościoła. Przed nami wysiłek pogłębienia świadomości religijnej i zgłębienia treści prawd wiary objawionej.

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Leon XIV do Episkopatu Włoch: głoszenie Ewangelii i powrót do fundamentów wiary

Nikt nie może was powstrzymywać od głoszenia Ewangelii, bo wszyscy jej potrzebujemy, aby dobrze żyć i być szczęśliwym – powiedział Leon XIV w pierwszym przemówieniu do włoskiego episkopatu. Podkreślił szczególną rolę świeckich w ewangelizacji. „Idźmy razem z radością i pieśnią na ustach. Bóg jest większy od naszej przeciętności, dajmy się Mu przyciągnąć! Zaufajmy Jego Opatrzności” – apelował Papież.

Pośród wyzwań, które stoją przed Kościołem we Włoszech, Ojciec Święty wskazał na pierwszym miejscu ewangelizację. „Przede wszystkim – powiedział – potrzebny jest nowy impuls w głoszeniu i przekazywaniu wiary”. Podkreślił, że trzeba postawić w centrum Jezusa Chrystusa i pomagać ludziom żyć osobistą relacją z Nim, aby odkryli radość Ewangelii.
CZYTAJ DALEJ

„Ecce Homo” brata Alberta to coś więcej niż obraz

[ TEMATY ]

św. Brat Albert

Graziako

Adam Chmielowski, „Ecce Homo” (fragment obrazu)

Adam Chmielowski, „Ecce Homo” (fragment obrazu)

„Ecce Homo”. To nie jest zwykły obraz, bo też nie malował go zwykły artysta. Medytacja nad „Ecce Homo” nie jest przeżyciem przede wszystkim estetycznym, jakie nam zwykle towarzyszy, kiedy spotykamy się ze sztuką. Ten obraz nie został namalowany po to, żeby cieszyć oczy. Można powiedzieć nawet mocniej – nie został namalowany po to, żeby zdobić kościół.

Kiedy Brat Albert podarował go arcybiskupowi Szeptyckiemu, do Lwowa, arcybiskup nie umieścił go w kaplicy, ale dał do muzeum archidiecezjalnego; a najpierw trzymał u siebie w mieszkaniu. To nie jest obraz, który był namalowany do świątyni. Już samo pytanie, po co – na jaki użytek został on namalowany, jest pytaniem jakoś niewłaściwym.
CZYTAJ DALEJ

Charakterystyka i ocena roli zakonów w średniowiecznej Europie

2025-06-17 17:37

[ TEMATY ]

zakony

Średniowiecze

Photograph by the British Library, Wikimedia Commons, public domain

Intelektualiści, myśliciele, kaznodzieje a może rycerze, wojownicy i reformatorzy. Kim byli średniowieczni zakonnicy?

Kulturę średniowiecznej Europy cechował przede wszystkim uniwersalizm (łac. universalis – powszechny, ogólny), który był wspólnotą kulturową opartą na jednolitym systemie wartości i przekonań, wyrażanych w podobny sposób w całej Europie. Szczególnie ważny był uniwersalizm w wymiarze religijnym i światopoglądowym. Przejawiał się on przede wszystkim dominacją chrześcijaństwa w sprawach wiary, moralności, a także w warstwie intelektualnej, co w kontekście języka oznaczało dominację łaciny.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję