Franciszek dziękuje stowarzyszeniu Meter za zwalczanie wszelkich form przemocy wobec dzieci
W niedzielę 5 maja, po modlitwie Regina Coeli Franciszek pozdrowił pielgrzymów z różnych kontynentów oraz stowarzyszenie Meter. „Witam stowarzyszenie ‘Meter’, które angażuje się w zwalczanie wszelkich form przemocy wobec dzieci. Dziękuję, dziękuję za wasze zaangażowanie! I proszę, kontynuujcie swoją ważną pracę z odwagą” – powiedział Papież.
Modlitwą z Franciszkem na Placu św. Piotra zakończył się XXVIII Dzień Dzieci Ofiar Przemocy, organizowany przez stowarzyszenie Meter. Jak mówi w rozmowie ze mną założyciel Meter, ks. Fortunato Di Noto, celem dnia jest „pobudzanie zaangażowania w obronę dzieci przed wszelkimi formami przemocy, obojętności i molestowania” oraz „formowanie zbiorowego sumienia, aby każdy czuł się odpowiedzialny za bezpieczeństwo nieletnich”.
Ks. Di Noto, jako młody kapłan, zetknął się z przypadkami pedofilii i zjawiskiem pornografii dziecięcej na terenie swojej parafii. „Mimo braku przygotowania i braku konkretnych narzędzi, aby poradzić sobie z tymi problemami – moje studia dotyczyły czegoś całkowicie innego – zrozumiałem, że Pan pozwolił mi zobaczyć cierpienie dzieci, abym mógł się nimi zaopiekować” – zwierza się ks. Fortunato.
Pierwszy Dzień Dzieci Ofiar Przemocy – obchodzony w 1996 r. - nosił nazwę „Ścięte Kwiaty”, ale w roku następnym przyjął obecną nazwę. „Strukturyzacja pedofilii na poziomie kryminalnym wraz z obskurnym celebrowaniem tak zwanej ‘dumy pedofilskiej’ oraz rozprzestrzenianie się dziecięcej pornografii w Internecie sprawiły, że zintensyfikowaliśmy nasze zaangażowanie co dało dalszy impuls obchodzenia Dnia Dzieci Ofiar Przemocy, który od 2002 r. obchodzony jest od 25 kwietnia do pierwszej niedzieli maja. We Włoszech i za granicą stał się on ważnym bodźcem dla Kościoła i dla społeczeństwa obywatelskiego”.
Stowarzyszenie Meter co roku przygotowuje specjalny Raport na temat pedofilii i pornografii dziecięcej. „Gdyby tylko 142 strony Raportu mogły krzyczeć i płakać, być może zrozumielibyśmy, jak wiele istnień niewinnych jest codziennie gwałconych w najbardziej perfidnych formach, jakie człowiek może sobie tylko wyobrazić” – pisze Don Di Noto we wstępie do Raportu, wyjaśniając, że „pedofilia internetowa reprezentuje szereg najohydniejszych przestępstw wchodzących w zakres przestępczości międzynarodowej. Przestępczość pedofilska stała się prawdziwie ustrukturyzowana i powszechna”.
Reklama
Raport zawiera dane z monitoringu oraz raporty przekazane przez Meter włoskiej policji pocztowej i zagranicznym policjom w 2023 r. W rankingu najbogatszy i najpotężniejszy kraj na świecie zajmuje także pierwsze miejsce pod względem internetowej pornografii dziecięcej: Stany Zjednoczone są pierwszym krajem w rankingu pod względem liczby stron internetowych z 613 zweryfikowanymi i zgłoszonymi adresami, a następnie Filipiny (215 zgłoszeń) i Czarnogóra (93). Liczba linków zgłoszonych w tym roku wynosi 5745, a duża część materiału jest sprzedawana za pośrednictwem Deep lub Dark internet, czyli tzw. ciemnej strony sieci. „Zaobserwowaliśmy dramatyczny wzrost liczby zgłoszeń nieletnich zwracających się do naszego centrum pomocy, co było potwierdzeniem rozmiarów zjawiska wykorzystywania seksualnego nieletnich, którego obecnie w całej Europie prawie nie da się kontrolować” – mówi Don Di Noto.
Ks. Di Noto zwraca także uwagę na nowe zagrożenia, jakie niesie ze sobą wykorzystanie sztucznej inteligencji. „Dzięki sztucznej inteligencji zwiększają się możliwości wytwarzania zdjęć i filmów pornograficznych. Osoby korzystające ze sztucznej inteligencji mogą tworzyć materiały z pornografią dziecięcą na podstawie zwykłych zdjęć dzieci. Z tego powodu uważamy, że wykorzystywanie sztucznej inteligencji zostało poważnie uregulowane, tak jak powinno się w coraz większym stopniu zwalczać zjawisko dziecięcej pornografii internetowej i seksualnego wykorzystywania dzieci, zarówno w internecie, jak i w życiu codziennym”.
„Sztuczna inteligencja z pewnością reprezentuje ogromny potencjał dla życia i rozwoju ludzi, ale trzeba wprowadzić prawdziwe zasady, trzeba pomyśleć o regulacjach, sformułować nowe prawa, które zagwarantują ochronę i bezpieczeństwo życia dzieci” – podsumowuje ks. Di Noto.
Papież Franciszek przyjął 3 lutego w Watykanie następcę tronu Królestwa Bahrajnu, szejka Salmana ibn Hamada ibn Isę Al Chalifę. Nie podano, co było okazją do złożenia tej wizyty ani treścią rozmowy. Z informacji pochodzących z kręgów rodziny królewskiej już przed wizytą mówiło się, że szejk oficjalnie zaprosi papieża do złożenia wizyty w Bahrajnie.
Jest też możliwe, że przedmiotem niemal półgodzinnej rozmowy był też Dokument o Braterstwie Międzyludzkim, który przed rokiem podpisali w Abu Zabi papież Franciszek i wielki imam kairskiego Uniwersytetu Al-Azhar.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
30.05.2025 w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.
Przyjechali do Rzymu, bo jak sami wskazują, chcą Panu Bogu podziękować: za małżeństwo i rodzinę, dar potomstwa, codzienną radość i miłość. W Roku Jubileuszowym przybywają do grobów Apostołów, bo wiedzą, że potrzebują budować swoje życie rodzinne na nadziei, którą jest Jezus Chrystus. Dziś w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.
Spotkanie jubileuszowe potrwa od piątku, 30 maja do niedzieli, 1 czerwca. Centralnym punktem będzie Msza św. pod przewodnictwem Papieża Leona XIV. To wydarzenie przyciągnie do Wiecznego Miasta ponad 60 tysięcy wiernych ze 120 krajów, ze wszystkich kontynentów. W sobotę (31 maja) grupy z Polski spotkają się na Mszy św. w Bazylice Matki Bożej Większej. Liturgii o godz. 14:00 będzie przewodniczył abp Wiesław Śmigiel, przewodniczący Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.