Reklama

Wszyscy jesteśmy Lwowiakami

Niedziela Ogólnopolska 39/2013, str. 38

Archiwum Kurii Lwowskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mówi się, że sprawa odrestaurowania Pałacu Biskupów Lwowskich to kwestia honoru nie tylko dla obecnych mieszkańców Lwowa, ale także dla lwowiaków rozrzuconych dziś po całym świecie. Śmiem twierdzić, że także dla tych, którzy Lwów poznali i pokochali dzięki pochodzeniu, opowieściom zasłyszanym w dzieciństwie czy własnym wyprawom do tego niezwykłego miasta.

Ozdoba Lwowa

Pałac Biskupów Lwowskich wybudowany został w połowie XIX wieku przez abp. Franciszka Piszteka. Zaprojektował go słynny architekt - Jan Salzmann. Na lokalizację wybrano wzgórze nad Wałami Gubernatorskimi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Proces systematycznego niszczenia budynku rozpoczął się od chwili wyrzucenia stąd w czasie okupacji abp. Bolesława Twardowskiego. Gmach odarto z wszelkich sakralnych symboli, zmieniono diametralnie jego przeznaczenie, bez ceregieli zniszczono pamiątki przeszłości. Najpierw kwaterował tam oddział Armii Czerwonej. Po wkroczeniu w 1941 r. Niemców, ks. Stanisławowi Franklowi, ówczesnemu rektorowi lwowskiego Seminarium Duchownego, udało się odzyskać dom arcybiskupów. I wtedy okazało się, że w środku nie ma dosłownie nic, co należało do wyposażenia gmachu przed 1939 r. Armia Czerwona paliła w piecach przepięknym, zerwanym z pałacowych podłóg parkietem. W kaplicy czerwonoarmiejcy urządzili ubikację. Sowieci wrócili do Lwowa po II wojnie światowej, wyrzucając z pałacu kolejnego metropolitę Lwowa - abp. Eugeniusza Baziaka. Od lat 70. ubiegłego wieku w pałacu arcybiskupim działał Instytut Jakości i Miar „Systema”. Ważną i wartą odnotowania datą jest rok 2001 - gdy gmach odwiedził bł. Jan Paweł II podczas swojej pielgrzymki na Ukrainę. Trzy lata później Ukraińcy uroczyście przekazali budynek Kościołowi katolickiemu. Gdy przedstawiciele Kościoła weszli do wnętrza, nie wierzyli własnym oczom...

Odzyskać dawny blask

W 2004 r. Kościół dostał na własność obiekt w stanie opłakanym. Na marginesie - to jedyny budynek, który władze ukraińskie zdecydowały się zwrócić przedwojennym właścicielom. Ks. inf. Józef Pawliczek, wikariusz generalny archidiecezji lwowskiej, opowiadał dziennikarzom, że w liczącym 3 piętra gmachu trzeba było robić dosłownie wszystko od nowa. Nawet mury wymagały wzmocnienia. „Po wielu wahaniach i fachowych ekspertyzach, z powodu złego stanu, a zwłaszcza zagrzybienia, postanowiono ostatecznie wymienić całą konstrukcję dachową i pokrycie dachu” - pisał w 2010 r. abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski. Pruto więc ściany, wymieniano rury, układano od nowa schody i podłogi. Wymiany wymagała każda instalacja. Nikt nie odnosił się przecież z pieczołowitością do pomników przeszłości, zwłaszcza że obiekt ma nie tylko polskie, ale katolickie korzenie.

Przy tej okazji warto przypomnieć, że archidiecezja lwowska zapisała się złotymi zgłoskami w dziejach polskiego Kościoła. To druga po gnieźnieńskiej metropolia działająca w granicach dawnej Rzeczypospolitej. Budynek, który jest w tej chwili remontowany, pełnił od chwili swego powstania w 1844 r. nie tylko funkcje administracyjne - był też ośrodkiem polskości. To tutaj m.in. św. abp Józef Bilczewski spotykał się z działaczami politycznymi i społecznymi.

Zróbmy zbiórkę

Reklama

Pałac remontuje polska firma z Rzeszowa. Jednak realizacja zakrojonego na tak dużą skalę projektu wymagała i nadal wymaga sporej mobilizacji sił wielu ludzi dobrej woli: lwowiaków z urodzenia lub nakazu serca.

Wszystkie prace finansowane są ze składek prywatnych darczyńców, osób w znaczącej części mieszkających poza granicami Ukrainy. Dziękował im wielokrotnie abp Mieczysław Mokrzycki, pisząc m.in. na naszych łamach: „Wyrażam wielką wdzięczność wszystkim, którzy ze szczerego serca wspierają odbudowę Kurii lwowskiej. W sposób szczególny dziękuję za hojność wszystkim osobom, które odpowiedziały na apel zamieszczony w tygodniku «Niedziela». Dziękuję także za otrzymane wyrazy solidarności i za wszystkie modlitwy w intencji powodzenia podjętego dzieła”.

Reklama

Pałac już wygląda pięknie, choć dzieło nie zostało jeszcze ukończone. Dokonano już koniecznej wymiany całego dachu, wstawiono nowe okna, cieszy oko wspaniała elewacja. We wnętrzu trwają prace wykończeniowe, które - jak wiadomo - pochłaniają zawsze lwią część środków przeznaczonych na remont. By jednak w listopadzie można było poświęcić pałac, potrzebna jest nasza pomoc. Kościół lwowski dzielnie i z determinacją walczy o swoje miejsce w społeczności ukraińskiej. Serce archidiecezji - kuria - działa teraz w gościnnych, ale ciasnych pomieszczeniach miejscowej Caritas. By zacząć normalnie funkcjonować i spełniać swoje zadania musi wrócić do swojej dawnej siedziby - do Pałacu Biskupów Lwowskich. W budynku ma powstać Muzeum im. bł. Jana Pawła II i Centrum Kultury Chrześcijańskiej. Jednak Kościół lokalny sam nie podoła zadaniu - w tej chwili wspólnota katolików w metropolii lwowskiej liczy niewiele ponad 270 parafii, do których należy 154 tys. wiernych. Opiekę duszpasterską nad nimi sprawuje zaledwie 140 kapłanów.

Musimy wesprzeć Kościół lwowski żarliwą modlitwą, ale także konkretnym, materialnym darem. Bez względu bowiem na miejsce naszego pochodzenia, w jakimś wymiarze serca i sentymentu wszyscy jesteśmy lwowiakami.

* * *

Chcesz pomóc w odbudowie Pałacu Biskupów Lwowskich?
Konto, na które można wpłacać ofiary:
Fundacja Semper Fidelis na rzecz Archidiecezji Lwowskiej
Adres: ul. Marokańska 4P, 03-977 Warszawa
Regon: 141736654; Numer KRS: 0000317024
Konto: IBAN: PL 02 1240 1095 1111 0010 2295 9730
X Oddział PEKAO SA Warszawa, SWIFT Code: PKOPPLPW
Dopisek: Remont Kurii

2013-09-23 13:38

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rozważania na niedzielę: Warto być sobą?

2025-05-30 08:36

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Mat.prasowy

W dzisiejszym świecie, pełnym kopiowania i naśladowania, łatwo zapomnieć o naszej wrodzonej oryginalności. Przepiękna jest metafora użyta przez ks. Marka dotycząca Biblii Gutenberga.

Oryginał tej Biblii, mimo drobnych usterek, jest znacznie cenniejszy niż jakakolwiek kopia. Podobnie jest z nami - nasze wady i niedoskonałości mogą uczynić nas jeszcze bardziej wyjątkowymi, o ile potrafimy je zaakceptować i wykorzystać w pozytywny sposób. To przypomnienie, że wartość człowieka nie tkwi w jego doskonałości, ale w jego autentyczności.
CZYTAJ DALEJ

Papież przed Regina Caeli wspomniał bł. Siostry Katarzynki

2025-06-01 12:13

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Vatican Media

Leon XIV w swoim rozważaniu przypomniał beatyfikowane wczoraj w Braniewie s. Krzysztofę Klomfass i 14 Towarzyszek ze Zgromadzenia św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy. Poniosły one śmierć męczeńską z rąk żołnierzy Armii Czerwonej w 1945 r. „Pomimo atmosfery nienawiści i terroru wobec wiary katolickiej, nie zaprzestały one posługiwania chorym i sierotom” - wskazał Papież.

Ojciec Święty w słowie na koniec Mszy św. z okazji Jubileuszu rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych, wstawiennictwu nowych Błogosławionych Męczennic powierzył „wszystkie siostry zakonne, które na całym świecie hojnie poświęcają się dla Królestwa Bożego”. W rozważaniu przed modlitwą Regina Caeli, Ojciec Święty pozdrowił wszystkich pielgrzymów, którzy przybyli na jubileuszowe wydarzenie ze 131 krajów.
CZYTAJ DALEJ

Wystawa o “Helence”

2025-06-01 17:49

Ks. Łukasz Romańczuk

Wrocław - Zakrzów: Przez najbliższy tydzień, w kościele św. Jana Apostoła można oglądać wystawę poświęconą Sługi Bożej Helenie Kmieć. Dziś także przedstawicielka Fundacji Heleny Kmieć głosiła świadectwo o tej młodej dziewczynie zamordowanej 8 lat temu w Boliwii.

Helena Kmieć zginęła podczas misji w Boliwii. W miejscu śmierci Helenki, pamięta się o tej młodej dziewczynie z Polski - Od śmierci Helenki mija już 8 lat, ale jest ona coraz bardziej obecna w sercach tych, którzy jej nie spotkali ani nie poznali, ale słyszeli o jej pięknym i Bożym życiu - wskazywała prelegentka, dodając: - Helenkę poznałam po tych tragicznych wydarzeniach w Boliwii. Z czasem zaczęły spływać filmiki do Internetu, jak ewangelizuje na Dworcu Głównym we Wrocławiu, jak śpiewa w kościele, czy działa w wolontariacie misyjny. Wtedy pomyślałam, że ta dziewczyna ma taki piękny uśmiech, iskrę, która wypływa z jej prywatnej relacji z Panem Bogiem, codzienna modlitwa i życie w łasce uświęcającej. Helenka była bardzo szczęśliwą osobą i swoim świadectwem życia odmieniła moje życie i jest bardzo wiele osób, które się inspiruje jej postawą.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję