Według tej informacji złoty krzyż zaprojektowano przy użyciu techniki mikromozaiki, która rozwinęła się w Rzymie około 1800 roku i była stosowana do początków XX wieku. Tą techniką łączono małe kawałki szkła i kamieni szlachetnych tworząc w ten sposób wzory. Krzyż jest „świadectwem osobistej historii pielgrzyma” i odzwierciedla „centralne znaczenie Ziemi Świętej dla trzech religii monoteistycznych” - powiedział archeolog z Jerozolimy Amit Re'em.

Wioska zamieszkana od co najmniej 4.000 lat

Według Urzędu ds. Starożytności znalezisko jest istotne także ze względu na lokalizację. Wieś, zamieszkana od co najmniej 4000 lat temu, co zostało udowodnione archeologicznie, powstała wokół źródła znanego w tradycji chrześcijańskiej jako „Źródło Maryi”. Ein Karem uważane jest za miejsce narodzin Jana Chrzciciela. Jego nazwa oznacza „źródło winnicy” i jest wymieniona już w Starym Testamencie jako „Bet Kerem” (dom winnicy).

Oprócz jaskini czczonej jako miejsce narodzin Jana Chrzciciela, tradycja chrześcijańska umiejscawia w Ein Karem „Nawiedzenie Maryi” i spotkanie Maryi z Elżbietą. Urząd ds. Starożytności informuje, że w tej miejscowości odnaleziono także pozostałości liczącej 2000 lat żydowskiej łaźni rytualnej (mykwy). Miejsce to uważane jest za źródło kamieni do budowy Drugiej Świątyni w Jerozolimie.

Ein Karem i jego krajobraz kulturowy są od 2015 roku kandydatem na Listę Światowego Dziedzictwa Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Edukacji, Nauki i Kultury (UNESCO). Jest to „niezwykłe świadectwo tradycyjnie zamożnej arabskiej wioski we wschodniej części Morza Śródziemnego, kojarzonej z bogatymi strukturami i obiektami należącymi do jej świętych tradycji chrześcijańskich oraz do szybko zanikających tradycji rolniczych w górach” - stwierdziła UNESCO.