Reklama

Niedziela Częstochowska

Temat tygodnia

Po prostu – żal mi ludu...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Patrzymy na polską ziemię zarastającą ugorem, na wyludniającą się polską wieś, na smutnych lub rozdrażnionych ludzi w wielkich miastach i narzuca się nieodparcie refleksja: ciężko żyje się dziś Polakom, a ci, którzy decydują o naszych losach, zdaje się, nie mają pomysłu na lepszą przyszłość narodu. Tak wielu ludzi jest bez pracy, młodzi nie mają perspektyw po skończonych studiach, decydują się więc często na poniewierkę, zapewniającą jednak jakiś byt.

Co się stało z Polską, krajem zasobnym w bogactwa naturalne, bogatym swoim przemysłem i gospodarką? Jaka jest filozofia tego państwa, które ma tworzyć lepszy dom dla swoich obywateli, a to tworzenie polega tylko na burzeniu... Jak w takich okolicznościach można mówić choćby o poczuciu bezpieczeństwa – podstawowym warunku rozwoju człowieka i społeczeństwa...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

„Żal Mi tego ludu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić głodnych, żeby ktoś nie zasłabł w drodze” (por. Mt 15, 32) – to słowa Jezusa Chrystusa dostrzegającego ludzką biedę i prawdziwie współczującego swemu bliźniemu, czującego się odpowiedzialnym za ich los. A ci, którzy zostali wybrani, by zabezpieczyć nasz los – czyż byśmy tylko my wszyscy byli im potrzebni do głosowań, popierania itp.? Cała życie Jezusa Chrystusa jest oparte na prawie miłości Boga i bliźniego. Tego dotyczy też cała Jego nauka. To bliźni, człowiek stojący obok mnie, jest bohaterem Jego Ewangelii i to z nim Jezus dzieli swoje życie. Czyż nie tak winni patrzeć na powierzone swej opiece społeczeństwo wszyscy jego przywódcy?

„Misereor super turbam” – Żal mi ludu – to także przesłanie pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubiny, założyciela „Niedzieli”, który dobrze rozumiał ludzi zapracowanego i pełnego biedy Zagłębia Śląsko-Dąbrowskiego i ubogiej ziemi częstochowskiej, do której przychodził.

Żal ludzi, którzy dziś muszą tak długo oczekiwać na pomoc medyczną; żal tych, którzy nie mają zwykłego ludzkiego zabezpieczenia po pobycie w szpitalu; żal takich, którzy nie mają na lekarstwa w ciężkich chorobach; żal przemęczonych trudnymi dziś warunkami pracy i tych, którzy jej nie mają. Żal dzieci niemogących się uczyć w normalnych warunkach i niemających możliwości normalnego rozwoju. Może szczególnie żal tych dzieci, które przecież mają prawo do życia w poczuciu bezpieczeństwa i miłości. Kto im wynagrodzi brak szczęśliwego domu, bo tata czy mama musieli wyjechać za chlebem. Coraz częściej dowiadujemy się o krzywdzie wyrządzanej dzieciom, nawet o zabójstwach dokonanych przez najbliższych. Świadczy to już o jakimś zwyrodnieniu, o zaniku sumienia u dorosłych. Myślę, że w naszym życiu społecznym rodzina, jej dobro winno być pod szczególną ochroną. To rodzina daje podwaliny życia i funkcjonowania każdego obywatela.

Żal ludzi nieradzących sobie w życiu, którym grozi wyrzucenie z mieszkania, niemających na opał, walczących z przeróżnymi instytucjami, które miast pomagać, okazują się instytucjami ucisku. Żal tych, którzy są po prostu biedni... Po 95 latach od uzyskania niepodległości musimy walczyć o państwo sprawiedliwe. Bo nie wydają się słuszne, niestety, zasady ostrego kapitalizmu, który dziś formuje nasze życie, który jednych winduje mocno w górę, a innych spycha w niebyt. Trzeba walczyć o poprawę polskiego państwa, o prawa, które mają służyć wszystkim obywatelom. Ale też próbować ocalić naszą poprawność społeczną, streszczającą się m.in. w Jasnogórskich Ślubach Narodu, które choć sformułowane przed laty, nie straciły na swej aktualności i wciąż są do wypełnienia.

I trzeba prosić Pana Boga o przymnożenie wiary, byśmy kroczyli drogami Ewangelii, nie ulegając różnym wróżbitom i guślarzom i duchowi obcemu naszej wierze.

2013-11-07 12:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Poza Polską

Przeczytałem w prasie alarmującą wiadomość: tysiące Polaków ubiega się o brytyjskie obywatelstwo. Zatem nie tylko wyjechali do pracy, aby poprawić swój byt, zarobić pieniądze i wrócić do Ojczyzny, ale uznali, że w Wielkiej Brytanii żyje się lepiej i chcą być Brytyjczykami. Czy oznacza to równocześnie, że nie chcą już być Polakami? Nie wiem. Z pewnością jednak oznacza to, że ich praca, ich wysiłek będą służyły pomyślności innej ojczyzny. Mam obywateli brytyjskich w najbliższej rodzinie. Nie tylko zresztą brytyjskich. Są w mojej rodzinie i wśród przyjaciół także obywatele kanadyjscy, belgijscy, szwedzcy, francuscy, niemieccy... Wymieniam tylko tych, którzy urodzili się jako Polacy i już jako dorośli wyjechali, a po jakimś czasie przyjęli obywatelstwo nowej ojczyzny. Najczęściej zresztą nie rezygnując z obywatelstwa polskiego. Wiem, że motywy ubiegania się o nowe obywatelstwo są bardzo różne. Bardzo mi żal, że nie ma ich w Polsce i nie Polska korzysta z ich talentów. Ale daleki jestem od krytyki ich wyborów. Punktem wyjścia do wszelkiej rozmowy musi być przyjęcie podstawowych praw człowieka. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka przyjęta przez ONZ w 1948 r. mówi wyraźnie: „Każda osoba ludzka ma prawo do opuszczenia jakiegoś kraju, również rodzinnego, oraz do powrotu” (art. 13) oraz „Każda jednostka ma prawo do narodowości. Nikt nie może zostać arbitralnie pozbawiony swojej narodowości ani nie można odmówić mu prawa do jej zmiany” (art. 15). Pięknie potwierdza to prawo do emigracji i imigracji Papież Jan XXIII w encyklice „Pacem in terris”: „Fakt, że ktoś jest obywatelem określonego państwa, nie sprzeciwia się w niczym temu, że jest on również członkiem rodziny ludzkiej oraz obywatelem owej obejmującej wszystkich ludzi i wspólnej wszystkim społeczności” (PT 25). I słusznie – Ojczyzna przecież to nie więzienie...
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do Ducha Świętego

[ TEMATY ]

nowenna

Duch Święty

Karol Porwich/Niedziela

Jak co roku w oczekiwaniu na to Święto Kościół katolicki będzie odprawiał nowennę do Ducha Świętego i tym samym trwał we wspólnej modlitwie, podobnie jak apostołowie, którzy modlili się jednomyślnie po wniebowstąpieniu Pana Jezusa czekając w Jerozolimie na zapowiedziane przez Niego zesłanie Ducha Świętego.

1. Po wystawieniu Najświętszego Sakramentu można zaśpiewać hymn: "O Stworzycielu, Duchu, przyjdź" lub sekwencję: "Przybądź, Duchu Święty" czy też inną pieśń do Ducha Świętego.
CZYTAJ DALEJ

The Voice of Psalms - zaśpiewali wszystkie 150 psalmów

2025-06-05 14:46

[ TEMATY ]

śpiew

Zielona Góra

psalmy

Fraternia Franciszkańska Effatha

The Voice of Psalms

Fraternia Franciszkańska Effatha

The Voice of Psalms

The Voice of Psalms

W Zielonej Górze odbyła się akcja The Voice of Psalms. To niezwykłe duchowe doświadczenie, podczas którego 54 psałterzystów zaśpiewało wszystkie psalmy na melodie chorału gregoriańskiego.

- Nazwa tegorocznej edycji akcji Biblia 24/7 - "The Voice of Psalms" to celowy zabieg, żeby przyciągnąć uwagę - mówi Sławomir Baszko z Fraterni Franciszkańskiej Effatha, organizator wydarzenia. - To idea zaśpiewania wszystkich 150 psalmów. W tym roku mamy 5. edycję Biblii 24/7 i wreszcie dorośliśmy, wreszcie wiemy jak to zrobić, żeby podejść dobrze od psalmów. Bo przecież psalmy powinny być śpiewane - podkreśla Sławomir Baszko.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję