Reklama

Niedziela Świdnicka

Bądźcie miłosierni!

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na mocy swoich święceń diakonatu mogli chrzcić, błogosławić małżeństwa, głosić kazania, udzielać Komunii św., błogosławić wiernych. Drugi stopień święceń daje im ponadto możliwość sprawowania Mszy św., rozgrzeszania i namaszczania chorych. Prezbiterzy przedłużają bowiem misję biskupa, który za ich pomocą dba o lud sobie powierzony. Od soboty 24 maja jedenastu kapłanów powiększyło prezbiterium diecezji świdnickiej.

Dwa tygodnie wcześniej w Bazylice św. Piotra w Rzymie papież Franciszek apelował do nowo wyświęconych kapłanów diecezji rzymskiej: „Bądźcie miłosierni i nie potępiajcie”. W swojej homilii przypomniał, że to Bóg jest Najwyższym Kapłanem, który wybiera tych, którzy mają kontynuować misję Chrystusa. Będą oni służyli swemu Mistrzowi i Panu, będąc kapłanami Nowego Testamentu. Zwracając się do nowych księży, Papież wezwał ich do wiernego przekazywania otrzymanego Słowa Bożego, do rozważania tego Słowa oraz życia tym, czego nauczają. Ojciec Święty zachęcił też nowych kapłanów, by jednoczyli wiernych w jednej rodzinie i zawsze mieli przed oczyma postać Dobrego Pasterza.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Papież dla katolików to osoba wyjątkowa, zastępca samego Zbawiciela na ziemi. Mamy szczęście żyć w czasach świętych papieży. Autorytet i dobroć Ojców Świętych pociąga i zmienia świat w sposób niemal dotykalny. Ta świętość jednak nie bierze się znikąd. Dobra, pobożna rodzina, wsparcie otoczenia i konsekwentna praca nad sobą to bodajże najlepsza recepta, by powiększyć grono świętych i błogosławionych. Każdy ma swój sposób na realizację kapłańskiej drogi i to, co dobre dla Vianneya czy Jana Bosko, nie musiało się udać Karolowi czy Angelo, ale miłosierdzie to wspólny mianownik, jaki charakteryzował drogę kapłańską kanonizowanych w tym roku papieży.

Papież Jan XXIII rok po podjęciu nauki w seminarium zaczął spisywać swoje notatki duchowe i kontynuował tę pracę aż do późnej starości. Jego zapiski wydane zostały pod tytułem „Dziennik duszy” i są cennym źródłem wskazówek dla kapłanów wszystkich czasów. Młodym kapłanom przypomnijmy zapis tegoż dziennika z 1903 r.: „Bóg pragnie, abyśmy podążali wzorem świętych poprzez czerpanie z życiodajnej esencji ich cnót, a następnie przerabianie jej na swój własny sposób, adaptowanie do naszych indywidualnych możliwości i okoliczności życia. Gdyby św. Alojzy był taki, jak ja, stałby się świętym w zupełnie inny sposób”.

Reklama

Znamy doskonale życiorys Karola Wojtyły. Przypomnijmy więc najważniejsze fakty z życia św. Jana XXIII.

Angelo Roncalli ukończył trzyklasową wiejską szkołę powszechną. Od 8. roku życia uczył się łaciny u miejscowego proboszcza. W 1891 r. dzięki protekcji dostał się do gimnazjum w odległym o 7 km od rodzinnej wioski miasteczku Celana, w którym naukę musiał jednak przerwać już po roku. Choć był zdolnym uczniem, nie miał zamiłowania do nauki i zbierał przeciętne stopnie. Od dziecka marzył, by być proboszczem na wsi. Mając 12 lat, wstąpił do niższego seminarium duchownego w Bergamo, które było wówczas jednym z najbardziej prestiżowych miejsc kształcenia przyszłych księży. Tam też został przyjęty do III Zakonu św. Franciszka. Było to możliwie dzięki pomocy finansowej proboszcza, ponieważ na opłacanie czesnego rodzina nie mogła sobie pozwolić. Tu szybko nadrobił braki i stał się jednym z najlepszych seminarzystów. Pasjonowały go nauki humanistyczne, a w szczególności historia. W Bergamo dokonał się rozwój intelektualny przyszłego papieża. Po otrzymaniu stypendium za wyniki w nauce rozpoczął naukę w Papieskim Seminarium Rzymskim.

W 1902 r. przerwał naukę na rok, żeby odbyć służbę wojskową. W wojsku dosłużył się stopnia sierżanta. W grudniu 1903 r. otrzymał święcenia diakonatu. 8 czerwca 1904 r. po ukończeniu czwartego roku teologii złożył wniosek o święcenia prezbiteratu, które otrzymał 10 sierpnia w kościele Santa Maria in Monte Santo na Piazza del Popolo. Trzy tygodnie przed święceniami uzyskał doktorat z teologii.

Reklama

Różne są drogi powołania, różne sposoby ich realizacji, w szczególnym roku kanonizacji Jana XXIII i Jana Pawła II przypominajmy sobie „esencję cnót” tych dwóch wielkich, żeby łatwiej było adaptować je do własnych możliwości.

Udzielenie święceń ma miejsce po Liturgii Słowa i ma następujący przebieg:

Po Ewangelii Rektor seminarium przedstawia Księdzu Biskupowi kandydatów i prosi o udzielenie im święceń. Ksiądz Biskup po dokonaniu ich wyboru wygłasza homilię. Po homilii wybrani na urząd kapłanów, odpowiadając na pytania Księdza Biskupa, wyrażają gotowość przyjęcia obowiązków wynikających ze święceń i składają mu przyrzeczenia czci i posłuszeństwa. Następnie wierni polecają Bogu kandydatów, śpiewając Litanię do Wszystkich Świętych. Zaś kandydaci na znak największego uniżenia przed Bogiem leżą krzyżem. Ta postawa jest jednocześnie znakiem ich całkowitego bezwarunkowego oddania się Bogu i gotowości pełnienia Jego woli.

Po Litanii do Wszystkich Świętych następuje istotny moment uroczystości: przez włożenie rąk i modlitwę konsekracyjną Ksiądz Biskup wyświęca nowych kapłanów, których nazywa się neoprezbiterami. Ręce na kandydatów nakładają wszyscy zgromadzeni kapłani.

Po udzieleniu święceń następują obrzędy, które mają „wyrazić i dopełnić w sposób symboliczny dokonywane misterium” (KKK 1574). Księża proboszczowie ubierają neoprezbiterów w szaty kapłańskie: stułę i ornat. Z kolei Ksiądz Biskup namaszcza dłonie neoprezbiterów olejem krzyżma świętego [namaszczenie krzyżmem świętym jest znakiem specjalnego namaszczenia przez Ducha Świętego, który czyni owocną ich posługę (KKK 1574)], a następnie wręcza im dary ofiarne – chleb i kielich z winem – oraz przekazuje im znak pokoju. Znaku pokoju udzielają również wszyscy zgromadzeni kapłani. Po udzieleniu znaku pokoju rozpoczyna się liturgia eucharystyczna. Neoprezbiterzy z Księdzem Biskupem i przełożonymi seminaryjnymi odprawiają pierwszą Mszę św. koncelebrowaną.

2014-05-22 10:35

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kielce: u kapucynów rusza Seminarium Wiary

[ TEMATY ]

seminarium

kapucyni

Kielce

Archiwum Braci Mniejszych Kapucynów

Klasztor Braci Mniejszych Kapucynów przy parafii św. Franciszka

Klasztor Braci Mniejszych Kapucynów przy parafii św. Franciszka

Kim jestem? Po co żyję? Kim jest Pan Bóg? Dlaczego cierpię? - na te i inne pytania będą próbowali odpowiedzieć sobie uczestnicy Seminarium Wiary ze św. Franciszkiem z Asyżu, które dzisiaj rusza u kieleckich kapucynów. Za organizację odpowiada Wspólnota Franciszkańska Tau oraz Franciszkański Zakon Świeckich. Seminarium skierowane jest do młodzieży i dorosłych.

Spotkania w ramach seminarium odbywają się co tydzień w Sali Pod Kapciem i potrwają osiem tygodni. Do udziału zaproszony jest każdy kto ukończył 18 lat.

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Zobaczyć Chrystusa w bliźnim

2024-03-28 19:26

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

W Wielki Czwartek przy wielkanocnym stole w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Tarnobrzegu spotkali się ludzie starsi, samotni i bezdomni.

Wydarzenie rozpoczęło się od życzeń pana Dariusza Bożka, prezydenta miasta, który podkreślił, że Wielkanoc jest świętem radości i miłości, mimo, że poprzedza ją śmierć Chrystusa. Jednak to nie ona zwyciężyła, lecz życie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję