Reklama

Wierzbica

Nowa świątynia

Niedziela lubelska 4/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niedziela 1 grudnia 2002 r. na zawsze wpisze się w historię parafii pw. Matki Bożej Ostrobramskiej i św. Wojciecha w Wierzbicy. Tego dnia abp Józef Życiński konsekrował nowo wybudowany kościół parafialny. Świątynia powstała w ciągu zaledwie piętnastu miesięcy. Jej budowniczymi byli: były proboszcz, ks. kan. Franciszek Kamiński oraz obecny, ks. kan. Jan Pokrywka.
Uroczystość rozpoczęła się w drewnianej kaplicy, w której przed powstaniem nowego kościoła były odprawiane Msze św. i inne nabożeństwa liturgiczne. Wierni wraz ze zgromadzonym duchowieństwem przeszli procesjonalnie pod nowy kościół. Tam abp Józef Życiński, wręczonym mu przez proboszcza, ks. Jana Pokrywkę kluczem, otworzył drzwi do nowej świątyni, w której odbyła się dalsza część uroczystości.
Metropolitę powitał Ksiądz Proboszcz, który jednocześnie poprosił o poświęcenie nowej świątyni parafialnej. "Nasza parafia ma dopiero jedenaście lat. Mój poprzednik ks. kan. Franciszek Kamiński organizował ją, zbudował dom parafialny, a niezwykłą gorliwością kapłańską zjednoczył to środowisko wokół Chrystusa i Jego Kościoła" - mówił ks. Jan. To ks. kan. Kamiński doprowadził budowę kościoła do stanu surowego. Jednak od sierpnia 2001 r. pracami wykończeniowymi zajmował się już nowy proboszcz - ks. Jan Pokrywka. Dzięki jego operatywności, licznym kontaktom, hojności finansowej ofiarodawców oraz zaangażowaniu wielu rąk i serc ludzkich oraz gorliwości całej wspólnoty parafialnej, świątynia mogła być dokończona w ciągu piętnastu miesięcy. Od tego czasu udało się ukończyć mury i fronton kościoła, położyć dach oraz 6 tys. metrów kwadratowych tynku, wykonać posadzki, okna, drzwi, położyć marmury, wykonać schody, położyć instalację elektryczną. Świątynia została również wyposażona w nowe paramenty liturgiczne łącznie z nagłośnieniem. Abp. Józefa Życińskiego w progach nowej świątyni witały także dzieci i przedstawiciele Rady Parafialnej, którzy również poprosili o poświęcenie kościoła.
Metropolita wraz z kapłanami okolicznych dekanatów odprawił Mszę św. w intencji wszystkich dobroczyńców wspierających budowę i całej wspólnoty parafialnej. W kazaniu Ksiądz Arcybiskup mówił o historycznym znaczeniu uroczystości w Wierzbicy. "Poświęcenie świątyni jest czymś wyjątkowym. Kolejne pokolenia będą przywoływać was, świadków tego wydarzenia. Prosimy Boga, abyśmy zarówno my, jak i następne pokolenia, szukali tu radości w Panu, która jest najgłębszym sensem życia. Pamiętajmy zawsze, że Chrystus jest kamieniem węgielnym, na którym trzeba budować wszystkie zamiary i programy życiowe". Kaznodzieja apelował o to, aby całe życie opierać na wierze w Chrystusa i nie szukać łatwych rozwiązań. Wiernym zgromadzonym na uroczystości abp Życiński życzył, aby w tej pięknej świątyni odnajdywali siłę i chęć do życia, aby właśnie tutaj przyprowadzali dzieci, tłumacząc im, że Chrystus jest najważniejszy. Przedłużeniem uroczystości konsekracyjnej powinna być - zdaniem Księdza Arcybiskupa - wspólna rodzinna modlitwa w domach parafian oraz czytanie Pisma Świętego.
Abp Życiński publicznie wyraził słowa uznania rodzinom i osobom, które w szczególny sposób przyczyniły się do powstania wierzbickiej świątyni. Poprosił o objęcie modlitwą państwa Bogumiłę i Kazimierza Popielnickich, którzy podarowali nowej świątyni marmurowy ołtarz; Zygmunta Filipka z Puław, któremu parafia zawdzięcza kościelne oświetlenie. Darem serca Marka Pączkowskiego z Lublina jest marmurowa posadzka w prezbiterium. Wdzięczną pamięć parafianie powinni zachować również dla Zygmunta Kapuścika z Krasnegostawu, który sfinansował schody i marmury w nawie głównej świątyni. Głównym ofiarodawcą z Wierzbicy był Jerzy Dziewa. Słowa podziękowania i uznania za stworzenie w tak krótkim czasie wspólnoty serc potrzebnej do ukończenia budowy Ksiądz Arcybiskup skierował również do Proboszcza parafii Wierzbica. Wyrazem tego uznania w pracy dla Kościoła lubelskiego było nadanie mu godności Kanonika Honorowego Kapituły Kolegiaty Chełmskiej. Decyzję Księdza Arcybiskupa parafianie przyjęli serdecznymi oklaskami.
Bezpośrednio po kazaniu nastąpił moment konsekracji nowej świątyni. Abp Józef Życiński namaścił świętym olejem ściany kościoła oraz ołtarz na znak, że Chrystus panuje nad całym światem. Później okadził ołtarz i wnętrze świątyni, a także wszystkich wiernych. Po tym na ołtarzu zapłonęły świece, przypominające o tym, że Chrystus jest światłością całego świata. Światłami po raz pierwszy zajaśniała również cała nowa świątynia. Ołtarz został nakryty białym obrusem. Ostatnim momentem ceremonii konsekracyjnej było poświęcenie Drogi Krzyżowej.
Na zakończenie uroczystości, w imieniu kapłanów oraz wiernych dekanatu siedliskiego, słowa podziękowania za włączenie nowej świątyni do kultu Bożego złożył Księdzu Arcybiskupowi dziekan dekanatu siedliskiego, ks. kan. Janusz Krzak. W tydzień po konsekracji nowej świątyni grupa młodzieży z terenu parafii Wierzbica przyjęła w niej sakrament bierzmowania. Szafarzem tego sakramentu był bp Ryszard Karpiński.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

USA: bliźniaczki mogły się nie urodzić. Dziś bronią życia

2025-06-16 09:33

[ TEMATY ]

prolife

Adobe Stock

Od dwóch lat Clare i Catherine Kracht, identyczne 21-letnie bliźniaczki amerykańskie, które jako nienarodzone dzieci były zagrożone przez tzw. zespół przetoczenia krwi, prowadzą środowe poranne rozmowy w obronie życia przed kliniką aborcyjną w St. Paul w stanie Minnesota. Pragną w ten sposób spokojnie przekazać wszystkim napotkanym osobom, że ich życie jest wyjątkowym darem od Boga. O cudzie urodzenia i działalności tych obrończyń życia napisała katolicka autorka Susan Klemond 6 czerwca na stronie „National Catholic Register”.

Urodzone w 2003 roku w Weiden w Niemczech, w rodzinie amerykańskiego wojskowego, Clare i Catherine cierpiały na tzw. zespół przetoczenia krwi między płodami (TTTS), który dotyka 10 proc. identycznych bliźniąt. Według Johns Hopkins Medicine, TTTS to schorzenie, w którym jedno z bliźniąt otrzymuje więcej krwi niż drugie. Może to prowadzić do poważnych powikłań, a bez diagnozy do 20. tygodnia ciąży - do śmierci obu dzieci.
CZYTAJ DALEJ

„Ecce Homo” brata Alberta to coś więcej niż obraz

[ TEMATY ]

św. Brat Albert

Graziako

Adam Chmielowski, „Ecce Homo” (fragment obrazu)

Adam Chmielowski, „Ecce Homo” (fragment obrazu)

„Ecce Homo”. To nie jest zwykły obraz, bo też nie malował go zwykły artysta. Medytacja nad „Ecce Homo” nie jest przeżyciem przede wszystkim estetycznym, jakie nam zwykle towarzyszy, kiedy spotykamy się ze sztuką. Ten obraz nie został namalowany po to, żeby cieszyć oczy. Można powiedzieć nawet mocniej – nie został namalowany po to, żeby zdobić kościół.

Kiedy Brat Albert podarował go arcybiskupowi Szeptyckiemu, do Lwowa, arcybiskup nie umieścił go w kaplicy, ale dał do muzeum archidiecezjalnego; a najpierw trzymał u siebie w mieszkaniu. To nie jest obraz, który był namalowany do świątyni. Już samo pytanie, po co – na jaki użytek został on namalowany, jest pytaniem jakoś niewłaściwym.
CZYTAJ DALEJ

Wdzięczni za dar kapłaństwa

2025-06-17 08:21

Artur D. Grabowski

22 maja br. minęło 15 lat od momentu, gdy szesnastu ówczesnych diakonów stanęło w katedrze legnickiej i wobec bp. Stefana Cichego wypowiedziało Chrystusowi swoje „chcę, z Bożą pomocą”, przyjmując dar kapłaństwa.

9 czerwca, w święto Najświętszej Maryi Panny - Matki Kościoła, złożyli oni swoje dziękczynienie na ołtarzu lubomierskiego kościoła pw. Wniebowzięcia NMP i św. Maternusa. Uroczystej koncelebrowanej Eucharystii przewodniczył senior rocznika 2010 - ks. dr Adam Szpotański. Kapłanom towarzyszyli wierni parafii oraz goście, których serdecznym słowem przywitał ks. proboszcz Marek Suchecki. Ta wspólna modlitwa stała się więc okazją do wspomnień, a przede wszystkim do wdzięczności za dar kapłaństwa, które - jak pisał św. Jan Paweł II - jest zarazem wielką tajemnicą Bożego wybrania. Po zakończonej liturgii ks. proboszcz zaprosił swoich kursowych kolegów do zwiedzenia kaplicy klauzurowej i części krużganków dawnego lubomierskiego opactwa benedyktynek. Spotkanie zakończyła jubileuszowa kapłańska agapa i rozmowy przy stole.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję