W Sichowie k. Jawora odbyło się polowanie, podczas którego tradycyjnie już po raz piąty myśliwi z trzech kół łowieckich: „Jeleń” z Jawora i Złotoryi oraz „Słonka” z Legnicy spotkali się, by uczcić św. Huberta, patrona myśliwych, a jednocześnie zainaugurować sezon polowań.
W kościele w Sichowie została odprawiona Msza św. w intencji myśliwych, leśników i ich rodzin, jak również tych, którzy odeszli do krainy wiecznych łowów. Uroczystości w iście myśliwskiej scenerii przy dźwiękach rogów przewodniczył ks. Józef Lisowski, kanclerz Legnickiej Kurii Biskupiej. W homilii Ksiądz Kanclerz podkreślił, iż św. Hubert to nie tylko patron, ale również ten, którego w życiu ci, którzy go wzięli jako kogoś bliskiego mają na co dzień naśladować. Ten święty posługiwał ubogim, starał się być tym, który siebie rozdaje jak kromkę chleba i dla Chrystusa ponosił bardzo dużo. Cieszę się, że sezon myśliwski rozpoczynacie od Mszy św., aby tutaj na modlitwie składać dziękczynienie, prosić o pomyślność na co dzień podkreślił ks. Lisowski.
Po Eucharystii 60 myśliwych ruszyło pod pamiątkowy obelisk, który znajduje się tuż przed lasem za miejscowością Sichów, poświęcony myśliwym. Pod nim złożyli kwiaty i zapalili znicze. Czterech młodych adeptów złożyło ślubowanie i tym samym zostało włączonych w szeregi myśliwych. Po odprawie wszyscy ruszyli na uroczyste hubertowskie polowanie: słychać było dźwięki rogów, szczekanie psów, a potem padły strzały. Udało się ustrzelić dwa dziki. Podczas „pokotu”, czyli tradycyjnego obrzędu zakończenia polowania zbiorowego, rozpalono dwa ogniska, następnie jeden z myśliwych odłamał gałązki igliwia, które włożył zwierzętom do pyska jako tzw. ostatni kęs. W tym czasie sygnaliści odegrali „śmierć dzika”.
Myśliwi spotkali się także tradycyjnie na wspólnej biesiadzie. Można było spróbować, jak smakuje dzik w warzywach, gulasz z sarniny czy kiełbasa myśliwska. To spotkanie było nie tylko okazją do degustacji darów lasu, ale przede wszystkim do wspomnień i wymiany doświadczeń.
Był jednym z najpopularniejszych świętych w Europie. Obecnie patronuje m.in. jeźdźcom i leśnikom.
Przykład św. Huberta udowadnia, że droga wiary nie zawsze jest prosta i że nawet dla największego utracjusza i hulaki jest nadzieja na zerwanie z grzechem i radykalną odmianę życia.
Kaplica Sykstyńska stanowi niezrównaną atrakcję. Jest to nie tylko dzieło sztuki, ale także świadectwo relacji między człowiekiem a nieskończonością. Jej sklepienie i Sąd Ostateczny stanowią magiczny moment dla tych, którzy znajdują się w tej wspaniałej świętej przestrzeni. Jest to symboliczne miejsce naszej chrześcijańskiej wiary, wizualna katecheza, która od 1492 roku jest również miejscem wyboru papieża. Jest już gotowa na wybór 267 Namiestnika Chrystusa na ziemi.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.