97. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości stała się okazją do modlitwy w intencji Ojczyzny. 11 listopada we wszystkich parafiach były sprawowane Msze św., podczas których kapłani i wierni wypraszali łaski potrzebne dla dobrego funkcjonowania naszego kraju
W programie centralnych uroczystości, które odbyły się w Lublinie, ważne miejsce zajęła Eucharystia sprawowana w archikatedrze pod przewodnictwem bp. Mieczysława Cisło. Uczestniczyli w niej mieszkańcy parafii i miasta, a także przedstawiciele różnego szczebla władz, organizacji i instytucji. – Gromadzimy się, aby Bogu dziękować za odzyskaną po latach niewoli niepodległość. Gromadzimy się tak, jak gromadzili się Polacy od stanu wojennego na Mszach za Ojczyznę, wierzący i niewierzący, w trosce o wolność, sprawiedliwość i o wartości, które decydowały od wieków o tej naszej polskiej tożsamości – mówił bp Cisło. – Za Polskę obecną na sztandarach, w sercach ludzi, w polskiej ziemi, w naszej historii, w naszym dziś; za tę Polskę śpiewamy: „Ojczyznę wolną, pobłogosław Panie” – podkreślał Pasterz.
W homilii Ksiądz Biskup nazwał Święto Niepodległości świętem dziękczynienia. – Dziękujemy za odzyskanie wolności 97 lat temu. Dziękujemy za minione pokolenia, które nie zatraciły ducha ofiary i woli walki o byt państwowy. Dziękujemy tym, którzy za wolność płacili krwią, życiem, ofiarą, pracą modlitwą, cierpieniem, więzieniem, zsyłkami czy konfiskatą. Dziękujemy za wiarę, która w Bogu dawała oparcie i nadzieję zwycięstwa – mówił. Pasterz podkreślał, że rocznice nie są tylko po to, aby wspominać przeszłość, ale także aby przez jej pryzmat patrzeć w przyszłość. – Potrzebna jest nam historyczna edukacja młodego pokolenia. Potrzebna jest nam kultura serca, kultura pamięci. Od historii odwracają się tylko umysły bez wielkich ideałów i wartości, które w zamian proponują jedynie filozofię nihilizmu – mówił Ksiądz Biskup, apelując równocześnie o modlitwę za tych, którzy w imieniu całego narodu służą dobru wspólnemu. Wskazując na dobro, które na naszych oczach dokonało się w ciągu ostatnich lat, Pasterz wezwał do dialogu i wspólnej pracy dla Ojczyzny.
Po Liturgii uczestnicy obchodów w asyście orkiestry wojskowej i kompanii honorowych przemaszerowali na pl. Litewski. – Narodowe Święto Niepodległości sprzyja refleksji nad patriotyzmem. Pamięć o ludziach i wydarzeniach to nie tylko obowiązek, ale również przywilej i kapitał budujący tożsamość narodu. Żyjąc dobrze i uczciwie, bądźmy dumni z naszej tradycji i kultury oraz z sukcesów wolnej, demokratycznej Polski. Czerpmy siłę z postępu, który wspieramy pracą na rzecz godnego i bezpiecznego życia. Bądźmy odpowiedzialni za ład społeczny i moralny, za przyjęte na siebie obowiązki oraz za miejsce, jakie zajmujemy w Ojczyźnie, społeczeństwie, życiu zawodowym i rodzinnym – mówił Marian Starownik, wicewojewoda lubelski. W trakcie patriotycznej uroczystości przedstawiciele władz administracji rządowej i samorządowej, parlamentarzystów, konsulów, organizacji kombatanckich, służb mundurowych i oświaty złożyli wieńce pod pomnikami marszałka Józefa Piłsudskiego i Nieznanego Żołnierza. Na zakończenie odbyła się defilada kompanii honorowych i przejazd kawalerii konnej. W ramach święta przygotowano wiele imprez towarzyszących, m.in. prezentację grup rekonstrukcyjnych, wystawę sprzętu służb mundurowych, grę miejską oraz wycieczki szlakiem odzyskania niepodległości.
W tym pięknym jesiennym dniu mieszkańcy Wielunia i Powiatu Wieluńskiego razem uczcili Święto Niepodległości i 100. rocznicę jej odzyskania. Punktualnie w południe, w czasie, kiedy w Warszawie odbywały się oficjalne uroczystości rocznicowe, tak jak wszyscy w Polsce, stanęli na placu Legionów by wspólnie zaśpiewać Hymn Polski, odpowiadając w ten sposób na apel do rodaków „Niepodległa do hymnu” Prezydenta Andrzeja Dudy. Prezydent apelował: Serca wszystkich Polaków zabiją mocniej, kiedy w południe 11 listopada zabrzmią pierwsze takty Mazurka. Zaśpiewajmy razem nasz hymn – hymn Polski Niepodległej!. Hymn śpiewały całe rodziny, a towarzyszyły im biało – czerwone flagi.
Kolejną częścią świętowania było uroczyste odsłonięcie tablicy pamięci w holu Starostwa Powiatowego, w którym uczestniczyli przedstawiciele władz samorządowych, dyrektorzy placówek kulturalnych i oświatowych i inni zaproszeni goście wraz z prof. Michałem Seweryńskim, Wicemarszałkiem Senatu RP. Odsłaniając tablicę, mieszkańcy Wielunia uczcili synów ziemi wieluńskiej, także tych bezimiennych, którzy oddali życie dla tej, która miała odzyskać wolność po 123 latach niewoli, o czym przypominają zamieszczone na tablicy słowa: W stulecie odzyskania niepodległości, w hołdzie rodakom, w tym synom ziemi wieluńskiej, dla których wolność umiłowanej Ojczyzny była najważniejszym wyzwaniem i dla niej poświęcili swe zdolności, siły i życie.
W gmachu Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu została otwarta 16 kwietnia wystawa pt. „Zjednoczeni w rozproszeniu. Jezuici w ciągu wieków”. Na ekspozycję składa się prezentacja świętych jezuitów i ich dzieł, historii Zakonu Jezuitów, reguły i konstytucje oraz prezentacja specyfiki duchowości ignacjańskiej. Przedstawione są fakty z dziejów Zakonu związane z miejscami urodzenia wybitnych świętych jezuitów. Zaakcentowano także początki istnienia jezuitów w Polsce (Braniewo, Wilno), a następnie jezuitów w Toruniu, oraz Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego jako organizacji świeckiej odwołującej się do tradycji wspólnot zakładanych przez pierwszych jezuitów, eksponowane były także stare druki tylko w dniu otwarcia wystawy.
Idea zorganizowania takiej ekspozycji w Bibliotece Uniwersyteckiej UMK zrodziła się jesienią 2006 r. w czasie obchodów Roku Jubileuszowego związanego z postaciami - św. Ignacego Loyoli (1491-1556) - założyciela Zakonu i mistrza duchowości - 450. rocznica śmierci; św. Franciszka Ksawerego (1506-1552), misjonarza Dalekiego Wschodu - 500. rocznica urodzin i bł. Piotra Fabera (1506-1546), apostoła pojednania wśród chrześcijan, także 500. rocznica urodzin. Zebrany materiał wystawowy pochodzi z Archiwum Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego w Warszawie, Archiwum Państwowego w Toruniu, Archiwum UMK, Biblioteki Domu Zakonnego Ojców Jezuitów w Toruniu a także z zasobów Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu oraz ze zbiorów prywatnych.
Otwierając wystawę o. superior Wiesław Kulisz powitał przybyłych. Przedstawił sylwetkę trzech jezuitów związanych z Rokiem Jubileuszowym 2006, którzy najwyraźniej uosabiali charyzmat Zakonu. O. Superior podziękował wszystkim, którzy mieli udział w organizowaniu wystawy i zaprosił do wysłuchania wykładu Rektora WSFP Ignatianum w Krakowie o. prof. Ludwika Grzebienia SJ pt. „Dzieje jezuitów toruńskich 1596-2006”. O. L. Grzebień omówił historię działalności duszpasterskiej jezuitów w Toruniu od 1596 r. Z dokumentów historycznych wynika, że już w 1591 r. ksieni Mortęska wykupiła dla jezuitów kamienicę w Toruniu, a następnie bp Piotr Kostka wystawił dokument erekcyjny dla kolegium toruńskiego. Na pierwszą fundację składały się: dom proboszczowski, szkoła parafialna, dom przy kościele Panny Maryi oraz wsie Kowroż i Ostaszewko. Było to średnio zamożne kolegium jezuickie w Polsce. Bp Piotr Tylicki osadził jezuitów w kościele św. Jana i zawiadomił magistrat toruński o tym listem z dnia 10 listopada 1596 r., z jednoczesną prośbą o opiekę ze strony magistratu i wezwaniem, aby ich kazań słuchało całe miasto. W 1596 r o. Piotr Fabrucy rozpoczął formalnie działalność jezuitów w tym domu misyjnym w Toruniu. Ze względu na większość protestancką miasta, jezuici postawili szczególny nacisk na świadomy kult Eucharystii. Powołano ponownie do życia Bractwo Bożego Ciała. Od 1612 r. urządzano corocznie nabożeństwa 40-godzinne. Szczególnym kultem cieszył się założyciel Zakonu św. Ignacy, a także św. Stanisław Kostka, a w późniejszym czasie św. Franciszek Ksawery. Za ich wstawiennictwem doznawano liczne łaski. W następnych latach ożywiono kult bł. Doroty z Mątowów i Jutty - patronów Prus. Kongregacja Mariańska Mieszczan i Bractwo Męki Pańskiej oraz w następnych latach Bractwo Opatrzności Bożej wspierały działalność duszpasterską, społeczną i charytatywną w środowisku. Poświęcenie się jezuitów w czasie zarazy w 1626 r. i zgon zmarłego w posłudze zarażonego w czasie epidemii, niemieckiego jezuity Jana Molitora prowadziło powoli do zmiany nastawienia do zakonu wielu protestanckich mieszczan. Gdy w 1605 r. jezuici założyli katolickie szkoły, napotkali na znaczną niechęć ze strony środowiska. Dopiero wydana w 1611 r. deklaracja konstytucji „De restitutione Patrum Soc. Jesu” zagwarantowała bezpieczną pracę duszpasterską i szkolną. Wojny szwedzkie spowodowały znaczne zniszczenia także i w działalności zakonu. 1731 r. do momentu kasaty Zakonu szkoły toruńskie były szkołami akademickimi, w których nauczało już 10 profesorów. Ważnym wsparciem szkoły jezuickiej były uczniowskie Sodalicje Mariańskie, zaprawiające nie tylko do własnej pobożności, ale prowadzące też działalność społeczno-apostolską. Przy szkołach istniała też bursa muzyków i Konwikt Kuczborskiego. Występy teatralne były jedną z form działalności publicznej szkół jezuickich. Trzeba zaznaczyć, że już w roku przybycia jezuitów do Torunia powstała też biblioteka, na którą składały się dzieła jezuitów i legatów benedyktynek chełmińskich. Działalność Zakonu trwała do momentu kasaty w 1773 r.
Po dwustu prawie latach jezuici powrócili do Torunia w 1945 r. i utworzyli swoją rezydencję przy kościele poprotestanckim Świętego Ducha. Kościół jezuicki został też kościołem akademickim z momentem powstania Uniwersytetu M. Kopernika w 1945 r. Powołano wówczas Instytut Kultury Religijnej, prowadzono Apostolstwo Modlitwy i Sodalicję Mariańską. Chociaż dzieje jezuitów toruńskich nie posiadają dotychczas własnej monografii, jednak istnieje wiele opracowań szczegółowych. Działalność duszpasterską Zakonu Jezuitów w Toruniu w latach powojennych, podejmowane nowe inicjatywy opisuje wiele publikacji pracowników UMK i następuje dalsze ich pogłębianie i uzupełnianie.
Pomysł wystawy zrodził się w toruńskiej Wspólnocie Życia Chrześcijańskiego. Nad realizacją projektu pracowali: Elżbieta Wierszyło, Karolina Famulska, Anna Domańska, Magdalena Bączkowska, o. Krzysztof Dorosz SJ oraz zespół WŻCh. Życzliwą opiękę sprawował dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej dr Mirosław A. Supruniuk i o. Wiesław Kulisz SJ. Wystawa w Bibliotece Uniwersyteckie będzie czynna do 15 czerwca br. w godzinach otwarcia Biblioteki.
Leon XIV za pośrednictwem Urząd Dobroczynności Apostolskiej udzielił wsparcia kilku krajom południowej i południowo-wschodniej Azji, które znalazły się w trudnej sytuacji po przejściu niszczycielskich cyklonów, które spowodowały liczne ofiary śmiertelne i ogromne straty materialne - informuje serwis Vatican News.
Prawie 1800 ofiar śmiertelnych i ponad tysiąc zaginionych w różnych krajach południowej i południowo-wschodniej Azji - to wstępny bilans ulewnych deszczy monsunowych pod koniec listopada, które w połączeniu z kilkoma cyklonami tropikalnymi spowodowały powodzie, osuwiska i lawiny błotne, utrudniając również akcję ratowniczą. Całe wioski pozostają odcięte od świata po tym, jak mosty i drogi zostały zniszczone przez szalejącą wodę i błoto.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.