Każdy jubileusz jest piękny, a szczególnie ten, który sami mamy okazję przeżywać. W Niedzielę Świętej Rodziny w parafii pw. św. Stanisława Biskupa Przemyśl-Lipowica na dwóch Eucharystiach ponad 20 par małżeńskich odnowiło swoje śluby podczas Jubileuszu Małżeństw. Uroczyste jubileusze rozpoczynały się Mszą św., której przewodniczył proboszcz ks. Marek Ledwożyw SDB. Na rozpoczęcie liturgii zostały przypomniane słowa świętego papieża Jana Pawła II, które wprowadzały w uroczystość Świętej Rodziny: „Trzeba aby rodziny powstały, trzeba aby szły za Chrystusem”. Aby to Chrystus był centrum życia każdej chrześcijańskiej rodziny, na wzór Świętej Rodziny z Nazaretu.
Następnie w sposób szczególny zostali powitani małżonkowie obchodzący w tym roku okrągłe jubileusze od 5- do 55-lecia wspólnego życia małżeńskiego. Oprawę uroczystości stanowiła niedzielna Liturgia Słowa przewidziana na ten dzień oraz List Pasterski Episkopatu Polski na Niedzielę Świętej Rodziny.
Skłaniały one pary małżeńskie do refleksji nad przeżywaniem własnego małżeństwa, zwłaszcza gdy padły słowa: „Doczekaliśmy czasów, kiedy coraz śmielej podważa się potrzebę życia małżeńskiego i rodzinnego, sugerując, że współczesny człowiek nie jest zdolny do miłości wiernej. I dlatego takie obchody są ważne, żeby pokazać małżeństwom młodym i będącym w kryzysie, że można wytrwać, jeżeli się oprzemy na dobrym fundamencie – a jest nim Jezus Chrystus”.
W czasie Mszy św. pary świętujące swój jubileusz podały sobie prawe dłonie i odnowiły przysięgę małżeńską, kończąc ją pocałunkiem na znak wzajemnego szacunki i miłości.
Po Mszy św. jubilaci zostali zaproszenie do oratorium, gdzie przy kawie i herbacie oraz świątecznych ciastkach przedstawiały się sobie nawzajem. Na koniec spotkania Ksiądz Proboszcz wręczył świętującym małżeństwom okolicznościowe dyplomy, które mają przypominać wielkość przebytej drogi i zachęcać do trwania we wzajemnej miłości, szczęściu małżeńskim oraz rodzinnym – do kolejnych jubileuszy.
Duszpasterska oferta dla związków niesakramentalnych czy żyjących w tzw. sytuacjach nieprawidłowych jest coraz szersza . Małżonkowie są nieustannie wzywani do nawrócenia, zapraszani do naprawy tego, co nieprawidłowe, do prostowania swoich krzywych ścieżek i powrotu na Boże drogi świętości. A co z małżonkami, którzy opuszczeni przez współmałżonka, zdradzeni, żyją wierni złożonej przysiędze małżeńskiej?
Nie wchodzą w nowe, grzeszne związki, ale trwają w wierności, na modlitwie i w oczekiwaniu na powrót sakramentalnego małżonka. Czy oni również znajdują swoje szczególne miejsce w szerokiej palecie duszpasterskich propozycji Kościoła?
Św. Rita, patronka spraw trudnych i beznadziejnych
W kalendarzu liturgicznym Kościół wspomina 22 maja św. Ritę z Cascii, zakonnicę, patronkę trudnych spraw. Do ponownego odczytania jej doświadczenia ludzkiego i duchowego jako znaku Bożego Miłosierdzia zachęca również papież Franciszek.
Margherita (której skrócona forma Rita stała się w praktyce jej nowym imieniem) urodziła się w 1367 r. w Cascii w środkowych Włoszech. Wbrew swojej woli musiała poślubić Ferdinando Manciniego, któremu urodziła dwóch synów. Gdy jej brutalnego i awanturniczego małżonka zamordowano w 1401 roku, obaj jej synowie przysięgli krwawą zemstę. Rita modliła się gorąco, aby jej dzieci nie były mordercami, ale synowie zginęli w 1402 roku. Choć z trudem znosiła swój los, przebaczyła oprawcom. Chciała wstąpić jako pustelnica do zakonu augustianów w Cascia, ale nie przyjęto jej. Tradycja mówi, że w nocnym widzeniu ukazali się jej święci Jan Chrzciciel, Augustyn i Mikołaj z Tolentino, którzy zaprowadzili ją do bram zakonnych. Po wielokrotnych odmowach Ritę ostatecznie przyjęto do zakonu w 1407 r.
Papież Leon XIV upoważnił Dykasterię Spraw Kanonizacyjnych do ogłoszenia trzech dekretów. Dwa z nich dotyczą ofiary życia biskupa i siostry zakonnej, a trzeci heroiczności cnót. 12 lipca 2017 r. został ogłoszony list apostolski w formie «motu proprio» „Maiorem hac dilectionem”, na mocy którego Papież Franciszek ustanowił, że heroiczne ofiarowanie życia jest kolejnym, obok męczeństwa i heroiczności cnót, powodem do beatyfikacji i kanonizacji.
Pierwszy z dekretów o ofierze życia dotyczy bp. Alejandro Labaka Ugarte OFM Cap, który urodził się 19 kwietnia 1920 r. w Beizama (Hiszpania). W 1932 r. wstąpił do seminarium duchownego kapucynów w Alsasua; 14 sierpnia 1937 r. przyjął habit kapucynów w nowicjacie w Sangüesa. Śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1938 r., a śluby wieczyste 29 września 1942 r. Święcenia kapłańskie przyjął 22 grudnia 1945 r. w Pampelunie. Przełożeni, akceptując jego silne pragnienie udania się na misje, 17 lipca 1946 r. wysłali go do misji kapucynów prowincji Nawarra w Pingliang w Chinach, gdzie pozostał do 1953 r., kiedy to wraz z innymi misjonarzami został wydalony przez reżim maoistowski i musiał powrócić do ojczyzny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
