Przez wiele lat Krystyna Kowalska towarzyszyła swojemu mężowi w jego chorobie. Szukając turnusu rehabilitacyjnego trafiła do głogowskiego domu, prowadzonego przez wspólnotę Cichych Pracowników Krzyża. – Podczas pobytu tam bardzo odpoczęłam, to miejsce ujęło mnie przyjazną atmosferą. Tam dowiedziałam się, że także w naszej archidiecezji, we Wrocławiu, znajdę Cichych Pracowników Krzyża, którzy prowadzą przy parafiach grupy, złożone ze zdrowych i chorych, modlą się i pomagają wzajemnie.
Po powrocie poszła do ks. Zdzisława Paducha, proboszcza swojej parafii, by porozmawiać o pomyśle, który się zrodził u niej w Głogowie: zorganizuje małą grupę, w której chorzy i zdrowi będą się wspólnie modlić i nawzajem wspierać. Ks. Zdzisław Paduch przyjął pomysł bardzo życzliwie, jakby na niego czekał. Podczas niedzielnej Sumy uroczyście pobłogosławił nowej grupie i tak od 2012 r. w Oleśnicy, w parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia na dobre już działa Apostolat Zbawczego Cierpienia. Jednak pierwotny pomysł pani Krystyny nie powiódł się: zamiast kilkuosobowej grupy przyjaciół, Apostolat oleśnicki bardzo szybko rozrósł się do grupy blisko 40-osobowej. To prawdziwa wspólnota, w której zdrowi dają swój czas i siły chorym, a chorzy swoje cierpienie przekuwają na gorliwą modlitwę. Oleśnicki Apostolat spotyka się regularnie: modlą się, czytają Pismo Święte, prowadzą rozważania. Korzystają z materiałów Wrocławskiego Centrum Ochotników Cierpienia. W ostatnią sobotę miesiąca o godzinie 16.00 spotykają się na Mszy św. Oprócz tego odwiedzają się w domach swoich chorych. Takie odwiedziny, wspólny różaniec, choćby dziesiątka, przynoszą wiele radości chorym. Co tydzień przychodzą także do kaplicy adoracji – we wtorki o 10.30, w dzień targowy, kiedy najmniej osób przychodzi adorować Pana Jezusa.
– Modlimy się w różnych intencjach, za kapłanów, za chorych, szczególnie z naszej wspólnoty, za naszą Ojczyznę, za rządzących – opowiada pani Krystyna.
W łączności z wrocławskimi grupami Apostolatu jeżdżą na rekolekcje, spotykają się na dorocznej pielgrzymce osób niepełnosprawnych w Henrykowie, podejmują wiele inicjatyw w swojej parafii. Tak łączą chorych ze zdrowymi, zdrowie z chorobą i odnajdują wielki sens cierpienia i modlitwy.
Więcej o Cichych Pracownikach Krzyża i Apostolacie Zbawczego Cierpienia można poczytać na www.cisi.pl
