Patron naszej ziemi pokazuje wyraźnie, całym swoim życiem, że Bóg jest największą wartością, dla której warto żyć i umierać. Św. Bogumił pokazuje nam to całym swoim życiem, dzięki nadzwyczajnemu życiu duchowemu i współpracy z Łaską. Bogumił zrzeka się biskupstwa i związanych z nim splendorów, aby w głębi swego serca nawiązać satysfakcjonujący kontakt z Miłością objawianą przez Jezusa. To mu wystarczało, to było fundamentem jego życia, to było uzasadnieniem jego decyzji.

Czy średniowieczny święty, biskup Bogumił, może nas, ludzi XXI wieku, czegokolwiek nauczyć? Św. Bogumił uczy nas koncentracji na Jezusie, jako budowaniu na Skale. Uczy nas, że relacja z Jezusem, czyli odpowiedź na Jego objawiającą się Miłość, jest najistotniejszym nurtem naszego życia. Starożytny biskup z Gniezna i Dobrowa uczy nas dojrzałości, samodzielności i niezależności, co jest w świecie ludzi zniewolonych genialnym przykładem zwartej osobowości, ukształtowanej w szkole Chrystusowej.

Zdolność do rezygnacji po to, by zyskać więcej... Bóg sam wystarcza! Fundamentalna decyzja życiowa, która stworzyła osobowość św. Bogumiła, oddanego totalnie Bogu... Pójdź za Chrystusem, nie cykaj się!

Co czujemy i słyszymy, przechadzając się przez naszą rodzinną ziemię Dobrowa i Wielkopolski, z jego modlitw i owoców kontemplacji? Jak wiadomo, owoce kontemplacji są wieczne, nigdy się nie starzeją, dlatego my dzisiaj możemy dotrzeć do owoców ponadnaturalnego życia, życia Łaski naszego świętego Patrona.

Poszedł za Bogiem, żył Bogiem, w Bogu okazał się wielki, w Bogu odnajdujemy jego bezwzględną wielkość. Akt decyzyjny, wola, by radykalniej iść za Bogiem..., rezygnacja, by ocalić siebie... Samotność jako przestrzeń spotkania z Bogiem..., miasto – pustynią... Pośród ludzi jestem sam... Bóg mi wszystkim...!

25 czerwca 2015 r.

* * *

Od Redakcji

O. Jan Góra OP w jednym tekście na temat Bogumiła używa w stosunku do niego tytułu „błogosławiony”, a w drugim – „święty”. W dekrecie beatyfikacyjnym z 1925 r. jest napisane: „beato vel sancto Bogumilo”, co daje nam prawo używać zamiennie obu form. historia nie odnotowała osobnego procesu kanonizacyjnego Bogumiła, proces beatyfikacyjny natomiast rozpoczął się dopiero w 1625 r. Akta tego procesu zostały przesłane do Rzymu w 1651 r. Z tej okazji opracowano żywot Bogumiła. Niestety, księga cudów spłonęła. Nowy proces kościelny Bogumiła rozpoczął się w 1908 r. Dopiero papież Pius XI zatwierdził 27 maja 1925 r. starodawny kult biskupa Bogumiła. Paweł VI ogłosił bł. Bogumiła, wraz z bł. Jolentą, patronem archidiecezji gnieźnieńskiej. Ponadto bł. Bogumił jest patronem archidiecezji: gdańskiej, poznańskiej, wrocławskiej i diecezji włocławskiej. Został też patronem Koła oraz Uniejowa. Jest wzywany jako orędownik odbywających rekolekcje i dni skupienia. O. Jan Góra planował zaproszenie na Lednicę 4 czerwca 2016 r. relikwii św. Bogumiła z centrum jego kultu, czyli z sanktuarium w Dobrowie – z racji przypadającej w tym roku 900. rocznicy jego urodzin, 10-lecia istnienia sanktuarium. Warto też wiedzieć, że wkrótce w wydawnictwie Rafael ukaże się żywot św. Bogumiła. Autorką książki jest Jadwiga Świgoniak.

Red.