Reklama

Niedziela Rzeszowska

Kościół w Warzycach konsekrowany

27 listopada w Warzycach odbyła się uroczystość konsekracji kościoła parafialnego pw. św. Wawrzyńca. Poświęcenia świątyni i konsekracji ołtarza dokonał ordynariusz diecezji rzeszowskiej bp Jan Wątroba

Niedziela rzeszowska 51/2016, str. 6

[ TEMATY ]

konsekracja

Natalia Janowiec

Kościół św. Wawrzyńca

Kościół św. Wawrzyńca

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W uroczystości wzięli udział duchowni, przedstawiciele władz gminnych, powiatowych, wojewódzkich oraz parlamentarnych. Dla mieszkańców i duszpasterzy parafii był to dzień szczególny. Po 13 latach prac remontowych mogli podziękować Bogu, Matce Najświętszej oraz patronowi parafii za szczęśliwe ich zakończenie oraz wszelkie otrzymane łaski. – Pierwszą niedzielą Adwentu rozpoczęliśmy liturgiczny czas przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia. W naszej diecezji odbyło się wiele wydarzeń w różnych parafiach i regionach. Osobiście miałem okazję uczestniczyć w konsekracji świątyni w Warzycach, liczącej ponad 110 lat. Przeżyliśmy piękną uroczystość poświęcenia, która była okazją do wyrażenia wdzięczności wszystkim, którzy przyczynili się na przestrzeni tych dziesięcioleci do jej powstania i odnowienia – mówił bp Jan Wątroba.

Parafię Warzyce założyli benedyktyni tynieccy w XIV wieku. Jan Długosz w „Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis” pisze, że Warzyce w połowie XV wieku miały kościół drewniany pod wezwaniem św. Wawrzyńca. W drugiej połowie XVII wieku wystawił w Warzycach kościół murowany ówczesny proboszcz, ks. Maciej Walentynowicz. Kościół ten z czasem uległ zawilgoceniu i groził zawaleniem. W 1904 r. został rozebrany, a na jego miejscu postawiono nowy kościół (staraniem proboszcza Gracjana Szklarskiego), według projektu Adolfa Kuhna ze Lwowa. Roboty prowadził majster budowlany Józef Romanowski ze Lwowa. Budowa trwała dwa lata. 7 października 1906 r., w uroczystość odpustową Matki Bożej Różańcowej, kościół wraz z trzema dzwonami uroczyście poświęcił Jakub Federkiewicz z Przemyśla. Kościół zbudowany w stylu neoromańskm. Ołtarz główny wybudowano w 1920 r., natomiast ołtarze boczne w 1955 r. Wszystkie ołtarze wykonał rzeźbiarz Oryszczak z Sanoka. Plebania została wybudowana w 1925 r.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W kościele znajduje się stary wizerunek Pana Jezusa Ukrzyżowanego. W ołtarzu bocznym, po lewej stronie, umieszczony jest obraz Matki Bożej Bolesnej, o którym w XVIII wieku pisano, że jest łaskami słynący. W 1972 r. kościół otrzymał nową polichromię, którą wykonał artysta plastyk Zygmunt Wigliusz z Krakowa. W 1975 r. odrestaurowano kościół z zewnątrz, z pomalowaniem dachu na wieży i kościele. W 1996 r. do istniejącego dzwonu sprawiono dwa następne na pamiątkę zbliżającej się pielgrzymki Jana Pawła II do Dukli i do Krosna.

W 1996 r., w Bierówce, miejscowości należącej do parafii Warzyce, od maja do końca września wzniesiono w stanie surowym kościół filialny. W 1998 r. prowadzono prace wykończeniowe kościoła w Bierówce. 15 maja 1999 r. bp Kazimierz Górny poświęcił ten kościół, nadając tytuł Matki Bożej Królowej Pokoju, dla upamiętnienia licznych mogił zbiorowych z czasów II wojny światowej znajdujących się na terenie parafii.

2016-12-15 10:01

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bo smutny zakonnik, to żaden zakonnik

Niedziela małopolska 5/2020, str. VII

[ TEMATY ]

konsekracja

osoby konsekrowane

powołanie

Dzień Życia Konsekrowanego

S. Bernarda Kostka ZSAPU

Radość ze złożenia pierwszych ślubów, s. Anna druga od lewej

Radość ze złożenia pierwszych ślubów, s. Anna druga od lewej

O radości powołania i niesieniu pomocy najuboższym opowiada s. Anna Witczak ze Zgromadzenia Sióstr Albertynek w Zakopanem.

Historie powołania do życia zakonnego, jego realizacji, mogą być rozmaite. Ile sióstr, tyle historii. Z okazji przeżywanego w Kościele 2 lutego Dnia Życia Konsekrowanego przyglądamy się jednej z nich.

CZYTAJ DALEJ

Święty ostatniej godziny

Niedziela przemyska 15/2013, str. 8

[ TEMATY ]

święty

pl.wikipedia.org

Nawiedzając pewnego dnia przemyski kościół Ojców Franciszkanów byłem świadkiem niecodziennej sytuacji: przy jednym z bocznych ołtarzy, wśród rozłożonych książek, klęczy młoda dziewczyna. Spogląda w górę ołtarza, jednocześnie pilnie coś notując w swoim kajeciku. Pomyślałem, że to pewnie studentka jednej z artystycznych uczelni odbywa swoją praktykę w tutejszym kościele. Wszak franciszkański kościół, dzisiaj mocno już wiekowy i „nadgryziony” zębem czasu, to doskonałe miejsce dla kontemplowania piękna sztuki sakralnej; wymarzone miejsce dla przyszłych artystów, ale także i miłośników sztuki sakralnej. Kiedy podszedłem bliżej ołtarza zobaczyłem, że dziewczyna wpatruje się w jeden obraz górnej kondygnacji ołtarzowej, na którym przedstawiono rzymskiego żołnierza trzymającego w górze krucyfiks. Dziewczyna jednak, choć później dowiedziałem się, że istotnie była studentką (choć nie artystycznej uczelni) wbrew moim przypuszczeniom nie malowała tego obrazu, ona modliła się do świętego, który widniał na nim. Jednocześnie w przerwach modlitewnej kontemplacji zawzięcie wertowała kolejne stronice opasłego podręcznika. Zdziwiony nieco sytuacją spojrzałem w górę: to św. Ekspedyt - poinformowała mnie moja rozmówczyni; niewielki obraz przedstawia świętego, raczej rzadko spotykanego świętego, a dam głowę, że wśród większości młodych (i chyba nie tylko) ludzi zupełnie nieznanego... Popularność zdobywa w ostatnich stu latach wśród włoskich studentów, ale - jak widać - i w Polsce. Znany jest szczególnie w Ameryce Łacińskiej a i ponoć aktorzy wzywają jego pomocy, kiedy odczuwają tremę...

CZYTAJ DALEJ

„Każdy próg ghetta będzie twierdzą” – 81 lat temu wybuchło powstanie w getcie warszawskim

2024-04-19 07:33

[ TEMATY ]

powstanie w getcie

domena publiczna Yad Vashem, IPN, ZIH

19 kwietnia 1943 r., w getcie warszawskim rozpoczęło się powstanie, które przeszło do historii jako największy akt zbrojnego sprzeciwu wobec Holokaustu. Kronikarz getta Emanuel Ringelblum pisał o walce motywowanej honorem, który nakazywał Żydom nie dać się „prowadzić bezwolnie na rzeź”.

„Była wśród nas wielka radość, wśród żydowskich bojowników. Nagle stał się cud, oto wielcy niemieccy +bohaterowie+ wycofali się w ogromnej panice w obliczu żydowskich granatów i bomb” – zeznawała podczas słynnego procesu Adolfa Eichmanna, jednego z architektów Holokaustu, Cywia Lubetkin ps. Celina. W kwietniu 1943 r. należała do dowództwa Żydowskiej Organizacji Bojowej, jednej z dwóch formacji zbrojnych żydowskiego podziemia w getcie. Zrzeszeni w nich konspiratorzy podjęli decyzję o podjęciu walki, której najważniejszym celem miała być „śmierć na własnych warunkach”. Tym samym odrzucili dominujące wcześniej przekonanie, że tylko stosowanie się do poleceń okupantów może uratować choćby część społeczności żydowskiej w okupowanej Polsce. W połowie 1942 r. było już jasne, że założeniem działań III Rzeszy jest doprowadzenie do eksterminacji narodu żydowskiego.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję