Tegoroczny, 25. Światowy Dzień Chorego jest okazją do głębszej refleksji nad naszą relacją z chorymi. 11 lutego zaistniał w kalendarzu nieprzypadkowo. Nasz rodak św. Jan Paweł II do głębi rozumiał Ewangelię, a także był bacznym obserwatorem rzeczywistości
Chrystus nie przyszedł na świat tylko po to, by uświęcać i zbawiać, ale także leczyć. W kręgu Jego misji znalazł swoje wyjątkowe miejsce człowiek chory. Jezus, jako najlepszy Lekarz duszy i ciała, przyszedł do cierpiących: „Lekarz nie jest potrzebny zdrowym, lecz chorym” (por. Łk 5,31). W kręgu Jego oddziaływania znalazł szczególne miejsce człowiek cierpiący. Takiemu człowiekowi Chrystus nie szczędził czasu i wysiłku.
Św. Jan Paweł II zachwycał się poziomem i możliwościami współczesnych technik medycznych. Z naciskiem jednak wypowiadał słowa krytyki i oburzenia pod adresem tych, którzy wpisywali się i wpisują swoją postawą i działalnością w rozwój cywilizacji śmierci. Nie dziwi więc nikogo fakt, że 25 lat temu Papież Polak, ustanawiając Światowy Dzień Chorego, upomniał się o to, by cierpiący człowiek był w świecie zauważony i otoczony należną opieką.
Istnienie i działanie Kościoła dzisiaj nie opiera się wyłącznie na naszych ludzkich możliwościach. W Kościele żyje, działa i przewodzi Chrystus. Po swoim wniebowstąpieniu Jezus nie stracił absolutnie niczego ze swojej mocy. Nasz Pan nadal leczy, uświęca i zbawia. Kościół, świadom swojej misji, podejmuje wiele konkretnych działań, by nie pominąć w duszpasterstwie ludzi chorych.
Reklama
Jedną z kościelnych instytucji, która działa na rzecz ludzi chorych, jest Caritas. Wystarczy wspomnieć jej niektóre działania na terenie naszej diecezji. Caritas prowadzi Wypożyczalnię Sprzętu Rehabilitacyjnego, Ośrodek Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz istniejące w kilku miastach naszej diecezji Warsztaty Terapii Zajęciowej. Są to wymierne działania Caritas na rzecz ludzi chorych.
Od długiego już czasu w publicznych szpitalach i w domach pomocy społecznej pełnią swoją urzędową posługę księża kapelani. Wiąże się z tym faktem nie tylko doraźna możliwość dotarcia chorego do kapłana, ale szeroko pojęta posługa duszpasterska. Mam tu na myśli duszpasterstwo chorych, duszpasterstwo służby zdrowia oraz duszpasterstwo rodzin, których krewni i bliscy znaleźli się w szpitalu. Wachlarz zadań duszpasterskich kapelana jest różnorodny. Są to rozmowy na tematy religijne, spotkania i rozmowy ekumeniczne, rozmowy teologiczno-katechizmowe. Prowadzą one zwykle do udzielenia sakramentów świętych.
Szpitale powiatowe w służbie chorym
Na terenie naszej diecezji pomoc chorym i cierpiącym niesie pięć szpitali powiatowych. W Bielsku Podlaskim szpital udziela świadczeń w 10 oddziałach i zakładzie opiekuńczo-leczniczym. Realizuje opiekę dzienną w zakresie rehabilitacji, onkologii i chemioterapii oraz terapii uzależnień. W Ogólnopolskim Rankingu Szpitali w 2016r. zajął I miejsce w województwie podlaskim i 30. miejsce w kraju. Uhonorowany został tytułem Szpitala Przyjaznego Dziecku i Przyjaznego Kombatantom. Posługę duszpasterską pełni ks. Zbigniew Karolak – proboszcz parafii pw. Opatrzności Bożej w Bielsku Podlaskim.
Reklama
Szpital Powiatowy w Hajnówce stanowią 2 zakłady opieki długoterminowej, 28 poradni specjalistycznych i 14 oddziałów. W rankingu Bezpieczny Szpital 2015 uplasował się na 25. miejscu w kraju, a w województwie podlaskim dwukrotnie zajął 1. miejsce. W 2016 r. w Złotej Setce najlepszych szpitali zajął 31. miejsce w kraju. Posiada tytuł Szpitala Przyjaznego Dziecku i Szpitala z Sercem. Kapelanem jest ks. Sandro Barbieri.
Kolejnym placówką jest Szpital Powiatowy w Siemiatyczach. Wciągu ostatnich paru lat został wyposażony w cyfrowy aparat RTG i USG, szesnastorzędowy tomograf komputerowy, nowoczesny aparat RTG z ramieniem C do bloku operacyjnego. Otworzono Oddział Intensywnej Terapii, Pododdział Ortopedyczny, Pracownię Fizjoterapii i Rehabilitacji. W 2016 r. podjęto udzielanie świadczeń w zakresie rehabilitacja lecznicza – fizjoterapia ambulatoryjna dla dzieci w Bacikach Średnich. Duchową pieczę nad szpitalem sprawuje ks. Jarosław Kuźmicki.
Kapelanem Szpitala Powiatowego w Sokołowie Podlaskim jest salezjanin ks. Henryk Woźnowski. Szpital udziela świadczeń w 10 oddziałach i 20 poradniach specjalistycznych. W 2016 r. został wyremontowany i powiększony Oddział Intensywnej Terapii. Od 2 listopada 2016 r. działalność rozpoczął Dzienny Dom Opieki Medycznej przeznaczony dla 15 osób.
W strukturze Szpitala Powiatowego w Węgrowie znajdują się oddziały: Internistyczno-Kardiologiczny, Ginekologiczno-Położniczy, Chirurgiczny, Neonatologiczny, Pediatryczny i Intensywnej Terapii. O jakości diagnostyki decydują nowo zakupione aparaty USG, RTG, Echo, tomograf komputerowy, mammograf, aparaty do badań endoskopowych. Posługę duszpasterską w tej placówce pełni ks. Romuald Kosk – proboszcz parafii pw. św. Piotra z Alkantary i św. Antoniego z Padwy w Węgrowie.
Przy tej okazji warto również wspomnieć przynajmniej o trzech domach pomocy społecznej. Jest to DPS w Brańsku, gdzie opiekę duszpasterską pełni ks. Janusz Łoniewski, proboszcz brańskiej parafii; DPS w Siemiatyczach – kapelanem jest ks. Jarosław Kuźmicki oraz DPS w Jabłonnie Lackiej prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Albertynek. Posługę kapłańską zapewniają tam kapłani z parafii w Jabłonnie Lackiej.
Wszelkie starania dyrektorów i pracowników naszych szpitali oraz domów pomocy służą temu, by otoczyć opieką człowieka cierpiącego i przywrócić mu upragnione zdrowie. Bóg zapłać wszystkim osobom niosącym ulgę w cierpieniu, czy to w formie fizycznej, czy duchowej.
Światowy Dzień Chorego ustanowił Ojciec Święty Jan Paweł II, w liście z 13 maja 1992 r. do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady Duszpasterstwa Pracowników Służby Zdrowia, kard. Fiorenzo Angeliniego,
ustalając jednocześnie datę na 11 lutego - święto Matki Bożej z Lourdes.
Po raz pierwszy Dzień ten obchodzono w następnym roku (1993) w Lourdes i częściowo w Rzymie, a uroczystościom przewodniczył w Rzymie osobiście Ojciec Święty. W 1994 r. główne obchody odbyły się w
naszym narodowym sanktuarium na Jasnej Górze - przewodniczył im kard. Angelini. Odtąd miejscem centralnych obchodów Dnia jest zawsze jakieś znane sanktuarium maryjne w różnych krajach.
Odbywały się one kolejno w Jamusukro (Wybrzeże Kości Słoniowej, 1995), Guadalupe (Meksyk, 1996), Fatimie (1997), Loreto (1998), Harissie (Liban, 1999), Rzymie (2000, połączone z Jubileuszem Chorych),
Sydney (2001) i w narodowym sanktuarium katolików indyjskich w Vailankamy (2002). W bieżącym roku centralne obchody już XI Światowego Dnia Chorego odbędą się w Waszyngtonie, gdzie końcowym punktem trzydniowych
uroczystości będzie Msza św. w narodowym sanktuarium maryjnym Stanów Zjednoczonych - stołecznej bazylice Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Powiązanie Światowego Dnia Chorego z liturgicznym wspomnieniem Najświętszej Maryi Panny z Lourdes ma swój szczególny wydźwięk. Kto przybywa do tego miejsca - obojętnie czy jako pielgrzym czy jako
turysta - staje przed Grotą, w której 11 lutego 1858 r. Maryja ukazała się po raz pierwszy skromnej dziewczynie Bernadetcie Soubirous.
Co prawda Grota dziś już wygląda inaczej niż w dniach objawień, ale każdy, kto przed nią staje, musi unieść wzrok, aby zobaczyć figurę Maryi, ustawioną w miejscu dokonanych objawień. Trzeba "unieść
wzrok", aby widzieć wyżej, by szukać tego, co "pochodzi z góry", wszystkiego, co prawdziwe, szlachetne, sprawiedliwe, czyste i godne miłości. O tej Grocie Bernadetta mówiła: "To było moje niebo".
To tutaj, usłyszała też słowa z ust Maryi - których sama jeszcze nie rozumiała - że przychodzi ona na ziemię jako "Niepokalane Poczęcie". Było to potwierdzeniem tej prawdy, którą Kościół czcił od
wieków, a cztery lata wcześniej, w 1854 r. ogłosił światu przez Piusa IX dogmat o Niepokalanym Poczęciu. Bóg uzdolnił Maryję w sposób szczególny, aby przez Nią mógł przyjść na ziemię Zbawiciel - Syn Boży.
Tak więc z jednej strony Lourdes uczy nas "unosić wzrok ku górze", z drugiej zaś, uczy nas także dostrzegania tego, co "na dole", uczy spotkania z cierpieniem. Każdego roku do tego sanktuarium przybywa
około 5 mln pielgrzymów. Z tego około 80 tys. to ludzie chorzy. Nie są sami. Przy nich łatwo możemy spotkać mężczyzn wyposażonych w specjalne "szelki" i kobiety w białych czepkach, którzy pomagają chorym
w poruszaniu się, przenoszą ich z miejsca pobytu na wspólną modlitwę, pomagają w zwyczajnych sprawach, które od pełnosprawnych nie wymagają większego wysiłku, dla tych chorych zaś są czasami wielkim trudem.
To wolontariusze, którzy należą do Biura Wolontariatu (powołane do życia w 1885 r.) i w ten sposób tworzą dziś ponad 200 tys. rzeszę mężczyzn i kobiet, w różnym wieku, mówiących różnymi językami i reprezentujących
wszystkie rasy i narody. W Lourdes przybywający chorzy kierowani są szczególnie do dwóch miejsc: szpitala Accueil Saint Frai - który może pomieścić 400 łóżek terapeutycznych i szpitala Accueil Notre Dame
z 904 łożkami.
Dzięki pomocy wolontariuszy mogą wraz z innymi uczestniczyć w codziennej Mszy św., nabożeństwie i procesji różańcowej, w nabożeństwie dla chorych, mogą przemierzyć szlak św. Bernadetty, modlić się
przy Grocie, skorzystać z kąpieli w specjalnie przygotowanych basenach.
To spotkanie pielgrzymów i turystów z osobami chorymi - w różnych stadiach i odmianach choroby - a także odwrotnie, chorych z osobami zdrowymi, pozostawia trwały ślad u wszystkich. I jest to jedno
z najczęściej wywożonych wspomnień, zaraz po osobistych przeżyciach duchowych związanych z nawiedzeniem tego miejsca objawień.
Samo Lourdes jest dobrze przygotowane na przyjęcie przybywających tu pielgrzymów. Miasto liczące ponad 15 tys. mieszkańców ma prawie 300 hoteli i miejsc noclegowych, umożliwiających przyjmowanie przybywających
z różnych stron świata ludzi.
Zazwyczaj pierwsze kroki kierowane są do wspomnianej już Groty objawień, przy której najczęściej wykonywane są trzy gesty: dotknięcie skały, zapalenie świecy, obmycie się i skosztowanie wody ze źródła.
Człowiekowi potrzeba oparcia, czegoś trwałego, dotknięcie skały to symbol naszego oparcia się na Bogu, oparcia na wierze. Zapalona świeca, która często towarzyszy pielgrzymom, to zarazem znak naszego
wewnętrznego pielgrzymowania i przedłużenie naszych modlitw podejmowanych w tym miejscu. Obmycie zaś wodą, któremu najczęściej towarzyszy modlitwa z prośbą o oczyszczenie duszy i ciała, często prowadzi
także pielgrzymów do sakramentalnej spowiedzi.
Każdego dnia pielgrzymi mogą wziąć udział we Mszy św. odprawianej najczęściej w ojczystym języku, mogą zatrzymać na modlitwie w wielu miejscach. Oprócz Groty, jest tu tzw. bazylika górna pw. Najświętszej
Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, krypta z relikwią św. Bernadetty, bazylika Matki Bożej Różańcowej, podziemna bazylika św. Piusa X (mogąca pomieścić ponad 20 tys. osób), kościół św. Bernadetty, kaplica
adoracji, a także kaplica spowiedzi. Można odprawić nabożeństwo Drogi Krzyżowej, wziąć udział w procesji eucharystycznej (godz. 17.00), procesji maryjnej (godz. 21.00), wspólnie odmawianym Różańcu przy
Grocie (godz. 15.30) a także odwiedzić któreś z muzeów, szczególnie zaś przejść szlakiem św. Bernadetty.
Nieprzypadkowo wybrał więc Ojciec Święty to miejsce i ten czas w życiu liturgicznym Kościoła, ustanawiając Światowy Dzień Chorego. Kieruje tym samym nasze myśli ku niebu i naszemu codziennemu życiu,
szczególnie życiu dotkniętemu przez krzyż codziennego cierpienia i choroby. Niech więc ten dzień będzie dla chorych dniem umocnienia Bożą łaską przez spotkanie z Chrystusem w sakramencie pokuty, Eucharystii,
a także ustanowionym przez Niego sakramencie chorych. A dla zdrowych jest to okazja, aby swoją modlitwą wspierać ludzi chorych, a także pomóc w dotarciu w tym dniu do kościoła wszędzie tam, gdzie będzie
w parafiach odprawiana Msza św. w intencji chorych. Można też w rozmowie z ludźmi chorymi, którym już trudno się poruszać, zachęcić do przyjęcia kapłana z Najświętszym Sakramentem.
Kaplica parafii Świętej Matki Teresy z Kalkuty stała się miejscem poważnego ataku na wiarę. Mężczyzna umieścił ładunek wybuchowy na ołtarzu i zdetonował go, powodując uszkodzenie tabernakulum, witraży i sufitu.
Policja w małym miasteczku w Pensylwanii aresztowała w tym tygodniu mężczyznę oskarżonego o zdetonowanie ładunku wybuchowego na ołtarzu kaplicy katolickiej.
Pięć osób zginęło w zderzeniu dwóch cywilnych helikopterów w sobotę na zachodzie Finlandii - poinformował estoński nadawca ERR. Maszyny wystartowały w sobotę rano ze stolicy Estonii - Tallinna.
MSZ Estonii potwierdziło, że katastrofie śmigłowców, na pokładzie których było pięć osób, nikt nie przeżył.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
