Rajmund Kolbe urodził się w Zduńskiej Woli k. Łodzi 8 stycznia 1894 r. W 1907 r. w parafii pabianickiej odbywały się misje, które prowadził franciszkanin konwentualny – o. Peregryn Haczela ze Lwowa. Podczas jednej z nauk misjonarz zachęcił chłopców, by wstępowali do zakonu św. Franciszka. Rajmund i jego starszy brat Franciszek postanowili wstąpić do franciszkanów konwentualnych. Za pozwoleniem rodziców obaj udali się do małego seminarium we Lwowie. W gimnazjum Rajmund wybijał się w matematyce i fizyce. 4 września 1910 r. rozpoczął nowicjat i przyjął imię Maksymilian. 5 września 1911 r. złożył śluby czasowe. W 1912 r. udał się na dalsze studia do Krakowa. Przełożeni wysłali go jednak na studia do Rzymu, gdzie zamieszkał w Międzynarodowym Kolegium Serafickim. Równocześnie uczęszczał na wykłady na Gregorianum. Tam studiował filozofię (1912-15), a potem, już w samym Kolegium Serafickim – teologię (1915-19). Studia wyższe ukończył z dwoma dyplomami doktoratu: z filozofii i teologii. W wolnych chwilach oddawał się ulubionym studiom fizycznym. Napisał wtedy artykuł pt. „Etereoplan. O pojeździe międzyplanetarnym”.
Reklama
1 listopada 1914 r. złożył śluby wieczyste i przybrał imię Maria. Ulubioną lekturą Kolbego były wówczas „Dzieje duszy”, napisane przez św. Teresę od Dzieciątka Jezus. Duże wrażenie wywarła na nim również lektura dzieła, które napisał przewodnik duchowy św. Gemmy – o. Germano Ruoppolo „Głębie duszy, czyli święta Gemma Galgani”. Zapoznał się także z tekstami św. Alfonsa Marii Liguoriego i św. Ludwika Marii Grignion de Monfort. Założył Rycerstwo Niepokalanej (Militia Immaculatae). 8 października 1917 r. otrzymał święcenia diakonatu, a 28 kwietnia 1918 r. w kościele św. Andrzeja della Valle – święcenia kapłańskie z rąk kard. Basilia Pompilego. Mszę św. prymicyjną odprawiał w kościele i przy ołtarzu, gdzie w 1842 r. Niepokalana objawiła się Alfonsowi Ratisbonne.
Św. Maksymilian dla dzieła ewangelizacji od stycznia 1922 r. zaczął wydawać w Krakowie miesięcznik „Rycerz Niepokalanej”, a od 1935 r. – również „Mały Dziennik”. W 1936 r. postanowił uruchomić stację nadawczą w Niepokalanowie (Radio Niepokalanów). Obok działalności wydawniczej prowadził także działalność misyjną w Japonii. W 1941 r. został przez Niemców osadzony w Auschwitz, gdzie dobrowolnie oddał życie w bunkrze głodowym zamiast innego więźnia. Zginął 14 sierpnia 1941 r. dobity zastrzykiem fenolu.
