Dochodzimy do absurdalnej, ale i niebezpiecznej granicy, gdy sugeruje się, że nie jest złe samo zło, ale złe jest mówienie o nim!

Aborcja? To przecież „prawo” człowieka, a w szczególności „prawo” kobiet. Najlepiej respektowane w sterylnych warunkach gabinetów aborcyjnych albo – na wszelki wypadek – z zastosowaniem pigułki „dzień po”. Ot, zabieg, jakich wiele, czynność nieomalże fizjologiczna, bo przecież zdarzają się poronienia samoistne. Żadne zło!

Złe jest mówienie o aborcji jako zabijaniu istot ludzkich, a jeszcze bardziej pokazywanie jej skutków. Grozę budzą przecież billboardy ze zdjęciami abortowanych dzieci. Organizatorów takich prezentacji trzeba pociągnąć do odpowiedzialności, bo niepotrzebnie szokują odbiorców!

Parady równości? To nic złego! Dlaczego zabierać komuś prawo do ekspresji uczuć i domagania się równych praw dla wszystkich? Tym bardziej że to wszystko w imię wolności, miłości i pokoju...

Złe jest nazwanie animatorów i aktywistów tych parad „wędrownymi gwałcicielami”. Nazwanie jak najbardziej adekwatne, bo oni rzeczywiście wędrują od miasta do miasta, zadając gwałt przestrzeni społecznej i powszechnemu poczuciu przyzwoitości. Profesor nazwał zło? Nie, profesor za dużo i nie tak, jak trzeba, o tym złu mówił i pisał!