Reklama

Niedziela Podlaska

Boże Narodzenie w domach nad Bugiem

„Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi: Wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi”. Te i inne słowa kolęd rozbrzmiewają w różnych zakątkach świata jako wyraz wielkiej radości z przyjścia na świat Zbawiciela. Emmanuel, czyli Pan z nami, stał się jednym z nas, aby odkupić człowieka. Każdy z nas na różny sposób to wyraża i celebruje.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W polskiej tradycji Boże Narodzenie to czas serdecznych spotkań w gronie najbliższych, gasnących sporów i waśni oraz nadziei płynącej z betlejemskiej stajenki. Zobaczmy, jak wygląda przeżywanie narodzin Bożej Dzieciny w domach osób reprezentujących różne stany i grupy wiekowe z diecezji drohiczyńskiej.

Najpiękniejsze święta

Święta Bożego Narodzenia są dla mnie radością, ponieważ zawsze spędzam je z rodziną w takiej fajnej atmosferze. Nieważne są prezenty czy inne dobra materialne, ale ważne jest to, co czujemy we wnętrzu i to, co mamy przekazane przez najbliższych. Bardzo ważny jest dla mnie ten czas, bo idę na Pasterkę, śpiewa się kolędy i cieszy z narodzenia Jezusa. Jest to czas wybaczania, rozwiązywania sporów i wszystkich niedomówień. Wszyscy są razem szczęśliwi. Moim zadaniem, są to najpiękniejsze święta w ciągu całego roku.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Damian 13 l. Uczeń Szkoły Podstawowej w Bujałach Mikoszach

Docenić gesty dobroci

Święta Bożego Narodzenia są dla każdego czasem przemian, przemyśleń i postanowień. Dla mnie jest to rodzinny czas spędzony w gronie najbliższych osób. Wspólnie zasiadamy do stołu, jemy kolację, obdarowujemy się prezentami, śpiewamy kolędy, a co najważniejsze, uczestniczymy w Mszy św. W ten wspaniały dzień narodził się Jezus. Wspólne celebrowanie tego wydarzenia zacieśnia więzi między bliskimi. Ważną rolę odgrywają także życzenia. Święta Bożego Narodzenia to także czas, kiedy nie musimy się z niczym zmagać, za niczym biec, wystarczy odwiedzić najbliższych, usiąść i porozmawiać. Od najmłodszych lat jest to moje ulubione święto. Nie z powodu masy prezentów, a dlatego że spędzamy ten czas, którego brakuje w ciągu roku, z ludźmi najbliższymi naszemu sercu. Dzień Bożego Narodzenia jest jednym z tych dni, kiedy doceniamy najmniejsze gesty dobroci i sami chcemy je przekazywać.

Klaudia, 18 l. Uczennica liceum

Niepojęta miłość!

Święta Bożego Narodzenia to dla mnie przede wszystkim fundamentalna i radosna tajemnica wcielenia Słowa Bożego – Pana Jezusa Zbawiciela. Bez wcielenia nie byłoby zbawienia i odkupienia naszych grzechów. Dziś, niestety, coraz więcej osób – także katolików – żyje tak, jakby Pana Boga nie było, a Jego przykazania nie obowiązywały. Czas Bożego Narodzenia skłania mnie do refleksji nad darem, ale też kruchością życia. Podczas wieczerzy wigilijnej, patrząc na puste nakrycie na stole, wspominam tych, których już z nami nie ma. Boże Narodzenie to również okazja do umocnienia uczucia wdzięczności z powodu tego, co mam: rodziny, mijającego roku, dojrzewania do bycia wciąż lepszym człowiekiem. W święta dziękuję maleńkiemu Jezusowi, że przychodzi na świat ze swoją niepojętą miłością i miłosierdziem!

Reklama

Katarzyna, 30+, panna

Niegasnąca tęsknota i nadzieja

W dzieciństwie święta najbardziej kojarzyły mi się ze św. Mikołajem, prezentami, strojeniem choinki i oczywiście ze śniegiem, który kilkadziesiąt lat temu był oczywistym elementem grudniowego krajobrazu. Rodzice, dziadkowie, cała rodzina razem, zabawy na śniegu – to był wspaniały, niezapomniany czas.

Jednak najbardziej żywe pozostaje w moim sercu wspomnienie przeżywania Świąt, gdy oczekiwałam przyjścia na świat mego pierwszego dziecka. Głębię przeżyć i radość związaną z tamtym czasem trudno oddać słowami. Myślę, że każda matka doskonale to rozumie. Jednak doświadczyłam też w swoim życiu bólu związanego ze śmiercią dziecka. Tuż przed świętami Bożego Narodzenia, w listopadzie odeszła od nas maleńka córeczka. Ta śmierć zmieniła na zawsze mój sposób przeżywania świąt Narodzenia Pańskiego. Nawet radość oczekiwania na kolejne dziecko, chociaż równie wielka, była już inna. W te święta Bożego Narodzenia doświadczyłam jak nigdy przedtem wielkiej potrzeby świadomości istnienia Boga, w którego obecność nigdy nie zwątpiłam. Bliski był mi Jezus Ukrzyżowany. To przylgnięcie do Krzyża pozwoliło przejść czas żałoby.

Reklama

Zawsze w dniu Wigilii, w czasie przygotowań do kolacji, są łzy, z biegiem lat coraz mniej obfite. Są one wyrazem tęsknoty. Przed małymi dziećmi próbowałam je ukrywać, przed starszymi, nie dało się. Dzieci wiedzą, że mama „musi” uronić łezkę, rozumieją to. Mimo to święta przeżywamy bardzo radośnie. Jest modlitwa, śpiewanie kolęd, wspomnienia, żarty, dużo radości. Jesteśmy rodziną wielopokoleniową, do kolacji wigilijnej zasiadają dziadkowie, rodzice, dzieci. Mamy nadzieję, że wkrótce pojawią się nowi członkowie rodziny.

Jadwiga , 50 l., mężatka

Na pamiątkę narodzenia Syna Bożego

Mieszkam w małym mieście. Zawodowo jestem związany pracą w administracji publicznej. Mam żonę i dwoje dorosłych, samodzielnych dzieci. Święta Bożego Narodzenia zarówno w czasach mojego dzieciństwa, jak też w dorosłym życiu, z żoną, dziećmi, rodzicami, teściami, zawsze były obchodzone w sposób godny, z podkreśleniem, że jest to pamiątka nadzwyczajnego wydarzenia w dziejach ludzkości. Bo oto na Ziemię przychodzi Bóg-Człowiek, by podać rękę zagubionym ludziom, by ich zbawić.

Różnie się też do nich przygotowujemy. Dzieci czekają na prezenty pod choinką, starsi robią zakupy, sprzątają mieszkania, na wsi obejścia gospodarskie. Są też tacy, którzy wyjeżdżają np. w góry, by odpocząć. Jednak istotę stanowi przyjście na świat Syna Bożego.

Najbardziej podobają mi się słowa pieśni: „Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław ojczyznę miłą/W dobrych radach, w dobrym bycie/Wspieraj jej siłę swą siłą/Dom nasz i majętność całą/I wszystkie wioski z miastami/A Słowo ciałem się stało/I mieszkało między nami”. Osobiście dopisuję je na kartach świątecznych wysyłanych znajomym. Niestety, tradycyjne karty są coraz częściej wypierane przez przekaz internetowy, mailowy.

Wigilia, zawsze w domu rodzinnym, rozpoczynana jest słowami z Pisma Świętego i modlitwą. Później następuje dzielenie się opłatkiem, położonym wcześniej na sianku. O północy wszyscy udajemy się na Pasterkę. I tak jest co roku, tak będzie aż do końca świata. Tak było przed nami, i tak będzie po nas, może trochę inaczej, ale zawsze ku czci i na pamiątkę narodzenia Bożego Syna, który na końcu czasów przyjdzie ponownie, jak sam zapowiedział.

Stanisław, 60+, żonaty

2019-12-19 13:32

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co naprawdę świętujemy?

W Boże Narodzenie warto odpowiedzieć sobie na kilka ważnych pytań: Dlaczego Syn Boży stał się człowiekiem? Po co nastąpiło Wcielenie? Po co żłóbek i kolędy?
Po co przygotowania i karp, i choinki?

W wyznaniu wiary mówimy: „On to dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy”. Jezus przychodzi do człowieka, staje się człowiekiem dla nas i dla naszego zbawienia, abyśmy mieli uczestnictwo w życiu Bożym. Słowo stało się ciałem, aby nas zbawić, to znaczy, aby nas zjednoczyć z Bogiem, aby dać nam możliwość zamieszkania z Nim w wieczności, co więcej – abyśmy mogli lepiej wniknąć w Bożą miłość.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Projekt zmian kodeksu karnego: zakazana dyskryminacja m.in. ze względu na tożsamość płciową i orientację seksualną

2024-03-27 20:19

[ TEMATY ]

prawo

Adobe Stock

Na stronach RCL opublikowano projekt ministerstwa sprawiedliwości nowelizacji Kodeksu karnego, który zakłada rozszerzenia katalogu przesłanek zakazanej dyskryminacji o kwestie płci, tożsamości płciowej, wieku, niepełnosprawności oraz orientacji seksualnej.

Na stronach rządowego Centrum Legislacji opublikowany został projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny, który - jak zapowiada ministerstwo sprawiedliwości - ma wzmocnić ochronę przed przestępczymi zachowaniami motywowanymi przesłankami dyskryminacyjnymi ze względu na niepełnosprawność, wiek, płeć, orientację seksualną i tożsamość płciową.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję