Uroczystości odsłonięcia tablic upamiętniających bp. Jana Mazura odbyły się w dzień odpustu parafialnego ku czci św. Jacka. Jedna tablica została umieszczona na kościele parafialnym, a jej poświęcenia dokonał o. Grzegorz Jaroszewski, redemptorysta z Zamościa. Drugą tablicę umieszczono przy domu, w którym urodził się Jan Mazur. Poświęcenia tej tablicy dokonał ks. dziekan Bolesław Zwolan.

U źródeł życia i powołania

Jan Mazur urodził się 5 czerwca 1920 r. w Płoskiem, w powiecie należącym wtedy do parafii Wielącza. W latach 1927-35 pobierał naukę w siedmioklasowej szkole podstawowej w Zarudziu (klasy I-III), w Złojcu (klasy IV-VI) oraz Sitańcu (klasa VII). Do Gimnazjum i Liceum im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Zamościu uczęszczał w latach 1935-39. Nauka przerwana została wybuchem II wojny światowej i dlatego egzamin maturalny zdawał dopiero w 1942 r. w Zamościu na tajnych kompletach. Jesienią 1944 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Lubelskiej, które wówczas mieściło się w Krężnicy Jarej k. Lublina.

Duszpasterz i wykładowca

Po święceniach kapłańskich, które przyjął 26 czerwca 1949 r. w Lublinie, pełnił zadania wikariusza w parafii Bychawa. W roku 1952 rozpoczął studia z teologii dogmatycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył obroną doktoratu 18 czerwca 1956 r. Już rok wcześniej został włączony do grona wykładowców Lubelskiego Seminarium Duchownego. Prowadził tam lektorat z łaciny, a od 1957 r. także wykłady z teologii pastoralnej. Równocześnie gorliwie pracował w Wydziale Duszpasterskim Kurii Lubelskiej. W 1959 r. otrzymał godność kanonika gremialnego Kapituły Katedralnej Lubelskiej. 25 kwietnia 1961 r. został mianowany przez Jana XXIII biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa Niepokalanej Dziewicy Maryi, Magnificat anima mea Dominum. Sakrę biskupią przyjął w katedrze lubelskiej 6 sierpnia 1961 r. Głównym konsekratorem był biskup lubelski Piotr Kałwa, a współkonsekratorami biskup częstochowski Zdzisław Goliński i biskup olsztyński Tomasz Wilczyński.

Z Lublina do Siedlec

24 października 1968 r. został mianowany przez papieża Pawła VI ordynariuszem diecezji siedleckiej, czyli podlaskiej, po zmarłym biskupie Ignacym Świrskim. Tego samego dnia objął kanonicznie powierzoną diecezję, a uroczysty ingres do katedry siedleckiej miał miejsce 17 listopada 1968 r. Biskup Jan Mazur w całym okresie swojej posługi kładł wielki nacisk na rozwój duszpasterstwa w diecezji. Poza wizytacjami kanonicznymi, często wyjeżdżał na różne uroczystości do parafii. Organizował i przewodniczył wielu akcjom duszpasterskim, znany był z głoszenia płomiennych homilii. Był także nieraz zapraszany do przewodniczenia uroczystościom lub wygłoszenia kazania poza własną diecezją.

W obronie krzyża

Biskup Jan Mazur był zawsze tam, gdzie działo się coś ważnego, potrafił z każdym rozmawiać, osiągać kompromis nawet w dialogu z władzami komunistycznymi. Był solą w oku bezpieki, przez którą został zakwalifikowany do grupy tzw. twardych biskupów; nie dało się go niczym złamać ani zastraszyć. Przykładem była znana w całym świecie obrona krzyży w szkole w Miętnem k. Garwolina (na przełomie lat 1983-84), kiedy to bardzo zdecydowanie opowiedział się za protestującą młodzieżą. W tutejszym Zespole Szkół Rolniczych dyrektor, wbrew stanowisku nauczycieli i samorządu uczniowskiego, polecił usunąć krzyże. W odpowiedzi młodzież podjęła zdecydowany protest przeciwko bezprawnemu działaniu dyrekcji. Od 19 grudnia 1983 r. po apelu uczniowie nie rozchodzili się do sal, trwając w milczeniu, bądź śpiewając pieśni religijne. Żądali powrotu krzyży do sal lekcyjnych. Młodzież wspierali modlitwą i słowem miejscowi kapłani oraz ordynariusz siedlecki bp Jan Mazur, który na znak solidarności z uczniami podjął głodówkę o chlebie i wodzie, a także złożył zdecydowany protest u władz oświatowych i centralnych. Opór spowodował cofnięcie zakazu dyrektora, ale przede wszystkim odbił się szerokim echem w świecie, dodając odwagi innym i inspirując ich do podobnych akcji w obronie wolności w wyznawaniu wiary.

Warto zapamiętać, że bp Jan Mazur był organizatorem akcji, która miała na celu udaremnienie szczególnie perfidnego pomysłu władz komunistycznych. Chcąc utrudnić wiernym dostęp do Jasnej Góry, podjęły one decyzję o budowie trasy szybkiego ruchu, która przecięłaby prostopadle aleję Najświętszej Maryi Panny. W ten sposób zupełnie zablokowałyby i uniemożliwiły wejście pielgrzymek do sanktuarium. Zdecydowany protest, który poparły tysiące Polaków, udaremnił przewrotny zamiar.

Biskup Jan Mazur był zawsze tam, gdzie działo się coś ważnego, potrafił z każdym rozmawiać, osiągać kompromis nawet w dialogu z władzami komunistycznymi.

Podziel się cytatem

Ogromną zasługą bp. Jana Mazura było doprowadzenie do beatyfikacji Wincentego Lewoniuka i 12 towarzyszy, zwanych Męczennikami Pratulińskimi.

Dobry Pasterz

W 28-letnim okresie posługi bp. Jana Mazura w diecezji siedleckiej (1968-96) wybudowano 54 nowe kościoły, 110 kaplic oraz 144 plebanie i domy parafialne. Sanktuaria w Kodniu, Leśnej Podlaskiej i Parczewie otrzymały tytuły bazylik mniejszych. Biskup erygował 23 parafie. Do gmachu seminaryjnego przy ul. 1 Maja w Siedlcach dobudowano nowe skrzydło (obecnie studiują tu 2 roczniki alumnów WSD, mieści się też bursa dla chłopców i Katolickie Radio Podlasie). W 1990 r. została pomyślnie ukończona budowa nowego gmachu Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej w Nowym Opolu pod Siedlcami. Bp Jan Mazur do ostatnich chwil życia wykazywał zainteresowanie i troskę o sprawy Kościoła.

Zmarł w domu biskupim 26 września 2008 r.