Pół tysiąca lat temu współczesne tereny Peru były zamieszkane m.in. przez Inków. W okresie podboju tych ziem przez Hiszpanów, co miało miejsce przede wszystkim w XVI stuleciu, dotarło na nie chrześcijaństwo. Dziś jest ono religią dominującą zarówno w Peru, jak i w całej Ameryce Południowej. Ba, peruwiańska konstytucja zawiera nawet ustęp o tym, że Kościół katolicki i jego nauczanie jest ważnym elementem w historii, kulturze i moralności tego państwa.
Pewnie by tak nie było, gdyby nie św. Turybiusz z Mongrovejo, który przybył na te ziemie jako arcybiskup Limy w 1581 r. Pochodził z wpływowej rodziny. Jego imię być może wywodzi się od łacińskiego rzeczownika turibulum, czyli kadzielnica. Był pobożny, ale początkowo nie zanosiło się na to, że zostanie duchownym. Otrzymał staranne prawnicze wykształcenie, m.in. w Salamance. Jako osoba świecka został nawet mianowany przez hiszpańskiego monarchę Filipa II (zm. w 1598 r.) sędzią inkwizycyjnym w Grenadzie. Potem zaś król uczynił go arcybiskupem Limy – oczywiście wcześniej został wyświęcony na kapłana.
Jako kościelny hierarcha zasłynął z tego, że niestrudzenie głosił naukę Chrystusa na inkaskich ziemiach. Uczył się miejscowych dialektów. Nieustraszenie przemierzał dżunglę, by dotrzeć z Ewangelią do jak największej liczby rdzennych mieszkańców (ponoć ochrzcił ok. pół miliona ludzi). Stawał w obronie i po stronie Indian, dlatego też poza tym, że jest jednym z patronów Peru i Limy, również uznaje się go za kogoś, kto opiekuje się osobami upominającymi się o prawa autochtonów. Święty Turybiusz zakładał szkoły, dbał o biednych. Przyczynił się do wydania katechizmu. Porządkował życie kościelne. Założył seminarium duchowne. Zwoływał synody, a ich ustalenia stały się obowiązujące w całym tzw. Nowym Świecie. Przede wszystkim zaś był człowiekiem głębokiej modlitwy, zaufania Panu Bogu i bezgranicznego oddania Kościołowi.
Jego relikwie spoczywają w Limie, a kanonizowano go w 1726 r. W sztuce bywa prezentowany jako biskup w otoczeniu Indian. Prawdopodobnie gdyby nie jego apostolska gorliwość, Peru nie doczekałoby się wielu świętych, m.in. św. Róży z Limy (zm. w 1617 r.), św. Marcina de Porres (zm. w 1636 r.) czy naszych błogosławionych franciszkanów: o. Michała Tomaszka i o. Zbigniewa Strzałkowskiego (zm. w 1991 r.).
Św. Turybiusz z Mongrovejo, biskup ur. 15 listopada 1538 r., zm. 23 marca 1606 r.
Któż z nas nie zna prostych i pełnych ufności słów modlitwy: "Aniele Boży, stróżu mój, ty zawsze przy mnie stój..." Dla niektórych była to może pierwsza w życiu modlitwa, szeptana jeszcze na kolanach matki. Ale czy anioły są żywo obecne tylko w świecie dziecięcej wyobraźni? Czy my, dorośli, też możemy wierzyć w anioły?
Jak ktoś kiedyś policzył, anioły są wspomniane w Piśmie Św. Starego i Nowego Testamentu 222 razy! Pismo Święte jest zatem od początku do końca przeplatane wzmiankami o aniołach. Bóg stawia anioły u wrót raju; aniołowie nawiedzają Abrahama; aniołowie wyprowadzają Lota i jego córki z pożaru Sodomy; anioł nie pozwala Abrahamowi zabić jego syna Izaaka. Czasem aniołowie są groźni: Bóg posyła anioła, który zabija pierworodne Egipcjan. Ale to anioł również wyprowadza Izraelitów z niewoli. Anioł zamyka paszcze lwów, żeby nie pożarły Daniela.
Także w Nowym Testamencie jest wiele zdarzeń, w których występują aniołowie. Przecież to Archanioł Gabriel zwiastuje Maryi Pannie poczęcie Syna Bożego; aniołowie śpiewają przy Jego narodzinach i sprowadzają pasterzy do stajenki; aniołowie ostrzegają Mędrców ze Wschodu przed Herodem. Anioł objawia św. Józefowi tajemnicę wcielenia i każe uciekać Świętej Rodzinie do Egiptu. Aniołowie służą Jezusowi, przy grobie Jezusowym zapewniają o Jego zmartwychwstaniu, a przy wniebowstąpieniu zapowiadają powtórne przyjście Zbawiciela.
Sam Pan Jezus wspomina o aniołach. Mówiąc na przykład o nawróceniu grzeszników, stwierdza: "Tak samo powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca" (Łk 15, 10). Opisując sąd ostateczny zaznacza, że to aniołowie zwołaja ludzi na ten sąd, a On, jako Sędzia, zjawi się tam otoczony aniołami.
Czytałem wczoraj, że ma powstać nowy religijny kanał TV. Zainteresowany temat zacząłem sprawdzać, jaką linię ma koncern go prowadzący. Przeglądając programy TV emitowane przez tego wydawcę natknąłem się na serial, który uwielbiałem w późnym dzieciństwie - “Zdarzyło się jutro”. Było w nim coś niezwykłego. Gary Hobson, zwyczajny facet z Chicago, codziennie rano dostawał gazetę z przyszłości. Nie był superbohaterem w pelerynie, nie miał broni ani pieniędzy, ale miał tylko poczucie misji i odpowiedzialności. Wiedział co się może wydarzyć i miał świadomość, że brak reakcji może doprowadzić do tragedii.
Przypominając sobie niektóre wątki przyszła mi myśl, że główny bohater dzień po dniu walczy o nadzieję. Wielu bohaterów, którym pomaga Gary to ludzie będący na skraju życia, przejawiający brak nadziei. A on swoją postawą i słowem namawiał, że jeszcze nie wszystko stracone, że można się podnieść, że jeszcze jest czas, że można inaczej.
Brakuje im wody, jedzenia, dachu nad głową. Żyją w ciągłym strachu. Pomoc humanitarna nie dociera do potrzebujących, gdyż jest blokowana.
Kryzysu nie rozwiązują zrzuty pomocy z powietrza. Kościelne organizacje pomocowe obecne są w rejonie od samego początku konfliktu i starają się docierać z najmniejszą nawet pomocą przez parafię św. Rodzinie w Gazie. W wyniku konfliktu zginęło do tej pory około 65 tysięcy osób. Ci, którzy przeżyli, byli wielokrotnie przesiedlani. Schronienia szukają w prowizorycznych obozach dla uchodźców.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
