Uroczystości rozpoczęły się 4 sierpnia Mszą św., której przewodniczył bp Edward Białogłowski, który wraz z kapłanami świętującymi „złote” i „srebrne” jubileusze dziękował za 50 lat posługi u stołu Pańskiego. Dnia następnego bp Kazimierz Górny, pierwszy biskup rzeszowski, przewodniczył Mszy św. odpustowej w intencji osób chorych i cierpiących. W uroczystość Przemienienia Pańskiego 6 sierpnia odpustowa celebra sprawowana była pod przewodnictwem i z homilią bp. Jana Wątroby, ordynariusza diecezji rzeszowskiej. Szczególnie gorące modlitwy zanoszono w intencji małżeństw przeżywających jubileusze 25-lecia i 50-lecia wspólnego życia oraz ich rodzin.
W niedzielę uroczystej sumie odpustowej, sprawowanej m.in. w intencji ludzi rolniczego trudu i pracy najemnej oraz samorządowców, przewodniczył i homilię wygłosił abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski. Nawiązując do historii parafii w Cmolasie oraz do liturgii Słowa, podkreślił, że wiara chrześcijańska wiąże się z ufnością Bogu, że wiara to także ryzyko pójścia w nieznane, że wiara jest skarbem, którego trzeba strzec. – Nosimy skarb w glinianych naczyniach – powiedział hierarcha. – Możemy go utracić. Może zabraknąć nam odwagi, by zaryzykować – iść z Bogiem, zgodnie z Jego przykazaniami przez całe życie, nie do końca wiedząc, gdzie nas zastanie kres naszej życiowej pielgrzymki.
Dalej abp Jędraszewski przypomniał, że „chrześcijanin musi być świadomy, że przyjdzie niekiedy, i to w sposób niespodziewany, czas próby. I tego nie możemy się lękać”. W rozległej panoramie niebezpieczeństw zawsze znajdą się i fałszywi prorocy, którzy będą głosili błędne nauki, i głosiciele nowych zasad życia w imię nieskrępowanej wolności, w gruncie rzeczy w imię najniższych pożądliwości, i szydercy, którzy będą kpić z naszej wiary w Chrystusa. Kaznodzieja zaznaczył, że musimy czuwać, strzec tego, co w nas święte. Dzielić się skarbem wiary z innymi, bo to skarb dany, by go w sobie pomnażać i światu głosić. A jak to czynić, pokazał m.in. pochodzący z Cmolasu rodak, ks. Wojciech Borowiusz.
Tegoroczny odpust był także okazją do dziękczynienia za 560 lat istnienia parafii w Cmolasie oraz 250. rocznicę nadania przez Stolicę Apostolską przywileju odpustu pielgrzymom nawiedzającym cmolaskie sanktuarium.
