Ten film był skazany na sukces: ceniony reżyser (wcześniej m.in. Fighter, American Hustle i Joy), dobrzy i kasowi aktorzy (Christian Bale, Margot Robbie, Robert De Niro, Anya Taylor-Joy, Rami Malek), świetny operator (Emmanuel Lubezki, zdobywca Oscarów za zdjęcia do Grawitacji, Birdmana i Zjawy), nie najgorszy budżet, kryminalna intryga, a w tle – polityczny spisek. Niestety. Historię trzech osób, które poznają się i zaprzyjaźniają podczas II wojny światowej w Europie, a po latach spotykają ponownie w USA, by rozwikłać zagadkę morderstw i zdemaskować spiskowców chcących obalić prezydenturę Roosevelta, można wprawdzie uznać za interesującą. Tyle że, mnożąc wątki, dygresje i retrospekcje, nie uniknięto chaosu, który rozbija film. Do atutów Amsterdamu zalicza się natomiast jego warstwa wizualna. Anonsowany jako komedia, film nie daje nam zbyt wiele okazji do śmiechu. Daje okazję do refleksji, że każdy potencjał można zmarnować. Pieniądze też.
Pomóż w rozwoju naszego portalu