Uroczyste otwarcie 6. edycji igrzysk miało miejsce 16 lipca na skoczowskim rynku. Poprzedziła je familijna gra miejska z nagrodami: „Skoczowski Trójkąt Bermudzki” przygotowana przez Miejskie Centrum Kultury po to, by zaktywować całe rodziny i umożliwić im wspólne spędzenie czasu w ruchu. Na rynku czekał na najmłodszych szereg propozycji: kolorowanki, plecenie warkoczyków i inne zabawy. Włodarze miasta przekazali organizatorom symboliczny klucz, tym samym rozpoczęto kilkudniowe igrzyska. – W Kids Games poprzez sport i zabawę chcemy dotrzeć do uczestników i przekazać im, że Bóg ich kocha. Chcemy na różnych biblijnych przykładach pokazać im wartości jak: współzależność, współdziałanie, zaufanie, wierność, świętowanie. Naszym bohaterem biblijnym, jak rok temu, jest Apostoł Paweł. Zachęcamy młodych, aby starali się być jak najlepsi – lepsi, niż są teraz, aby chcieli pokonywać swoje słabości, chcieli się rozwijać, chcieli być najlepszymi dziećmi Bożymi i Bogu oddawali chwałę. Szczególnie dla młodzieży jest to wyzwanie, kiedy np. pierwszy raz muszą się na głos pomodlić – mówi „Niedzieli” Ewa Stanna ze Stowarzyszenia Cztery Pory Życia z Bładnic.
Budują relacje
Reklama
W 6. edycji brało udział 420 dzieci i 80 wolontariuszy, z których najmłodsi mieli 13 lat, a najstarsi byli już w wieku emerytalnym. Za każdym razem spotkania rozpoczynały się modlitwą dzieci z wychowawcami i wolontariuszami. Każde zajęcia były przeplatane spotkaniem z Jezusem w słowie Bożym. – Pochodzę z Żywiecczyzny, gdzie nie ma takiej różnorodności wyznaniowej, jak na Śląsku Cieszyńskim, dlatego dla mnie to nowość. Dzięki tej inicjatywie ekumenicznej możemy pokazać, że łączy nas Jezus, że On jest fundamentem. Możemy budować relację z Nim, pokazywać ją zwłaszcza młodym, i odkrywać, że to czyni nas szczęśliwymi – mówi ks. Mikołaj Krzyżowski z parafii Matki Bożej Różańcowej. – Pierwszy raz angażuję się w Kids Games, korzystając z możliwości, że jestem na emeryturze. W poniedziałki i środy prowadziłem zajęcia w szkole nr 8, a w pozostałe dni byłem wychowawcą grupy modelarskiej, którą prowadził p. Benedykt. Prowadziłem część duchową. Dzieci otrzymały wyznaczone role i je realizowały, a ja im pomagałem, wspierałem i doradzałem – mówi Jan Szczypka.
Ewa Stanna zauważa, że dzieci czekają na ten czas, o czym świadczy lista zgłoszeń zamknięta w krótkim czasie. – Co roku mamy dla nich koszulki, gadżety. W tym roku obok tradycyjnych dyscyplin sportowych i artystycznych, zaproponowaliśmy dzieciom nowe dyscypliny jak np. modelarstwo, Pickleball. We współpracy z Politechniką Śląską zorganizowaliśmy grupę naukową eksperymentów, a na wniosek matek dysponujących termomiksami przygotowaliśmy 2 grupy kulinarne – dodaje p. Ewa. Przyjechał też raper Mirek Kolarczyk Kolah, który wystąpił na koncercie, wspierał grupę lekkoatletyczną, pokazując street workout. Miał też koncert profilaktyczny dla nastolatków, na którym głosił swoje świadectwo. Kids Games zakończyło się 22 lipca na stadionie miejskim wręczeniem nagród i piknikiem.
Igrzyska zorganizowało Stowarzyszenie Cztery Pory Życia wraz z parafią Matki Bożej Różańcowej z osiedla Górny Bór, parafią ewangelicko-augsburską, Kościołem zielonoświątkowym „Wspólnota Ewangelii” oraz Misją „Centrum Służby Życia”. Zadanie dofinansowano ze środków budżetu Gminy Skoczów w ramach konkursu dotacyjnego na 2023 r.
Misyjna Jutrzenka z kapłanami w dniu obchodów jubileuszowych
Misyjna Jutrzenka pokazuje nam, co znaczy być misjonarzem, czynnym świadkiem miłości Bożej, świadkiem Jezusa przez służbę – mówił ks. Janusz Talik na obchodach 30-lecia działalności koła misyjnego ze Skoczowa.
Dalej wyjaśnił: – Pokazują nam, że każdego na to stać, aby być dobrym, być narzędziem w Bożych rękach. Główne obchody odbyły się w Tygodniu Misyjnym. 20 października jubilaci modlili się na Mszy św. dziękczynnej w kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Mszy św. przewodniczył diecezjalny dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych ks. Janusz Talik w koncelebrze z opiekunem ks. Pawłem Thenem, poprzednim opiekunem ks. Janem Gałysą i emerytem ks. Andrzejem Raszką. – Każdy z nas przez chrzest jest powołany do tego, by wszędzie tam, gdzie jesteśmy na co dzień, głosić Chrystusa swoim życiem. Dzisiaj prosimy o Boże błogosławieństwo dla dzieci, młodzieży i rodziców, którzy tworzą naszą grupę misyjną – powiedział ks. P. Then.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Pokój buduje się wspólnotowo, poprzez troskę o sprawiedliwe relacje między wszystkimi – powiedział Leon XIV na audiencji dla ruchów i stowarzyszeń, które przed rokiem zorganizowały w Weronie Arenę Pokoju. Odwołując się do nauczania Jana Pawła II, Papież podkreślił, że pokój jest dobrem niepodzielnym: albo jest on udziałem wszystkich, albo nikogo.
Jak przypomniał Leon XIV, w Arenie Pokoju wziął udział papież Franciszek. „Przy tej okazji ponownie podkreślił, że budowanie pokoju zaczyna się od opowiedzenia się po stronie ofiar, dzieląc ich punkt widzenia. Ta perspektywa jest nieodzowna, aby rozbroić serca, spojrzenia, umysły i potępić niesprawiedliwości systemu, który zabija i opiera się na kulturze odrzucenia” – powiedział Ojciec Święty.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
