Stowarzyszenie Salezjanów Współpracowników – będących obok Księży Salezjanów i Sióstr Salezjanek gałęzią Rodziny Salezjańskiej wzbogaciło się o nowych członków.
Przyrzeczenia 23. listopada złożyło 11 osób ze Wspólnoty Salezjańskich Rodzin formujących się przez lata przy Wspólnocie Wychowawczej Przedszkola Sióstr Salezjanek im. św. Marii Dominiki Mazzarello w Sokołowie Podlaskim. Doświadczenie wspólnej modlitwy i służby rodzinom w środowisku lokalnym, animowanej przez s. Annę Pytka, było okazją do życia charyzmatem salezjańskim. Lata dzielenia życia i misji poprzez organizowanie wielu inicjatyw, doprowadziło do rozeznania powołania i decyzji przynależności do Rodziny Salezjańskiej. Moment złożenia przyrzeczeń podczas uroczystej Mszy św. w kościele św. Jana Bosko w Sokołowie Podlaskim, został poprzedzony dniem skupienia, gdzie po w rozważaniu słowa o Dobrym Pasterzu oraz wspólnej modlitwie przed Najświętszym Sakramentem nastąpiło spotkanie, podczas którego aspiranci dzielili się swoim doświadczeniem życia w charyzmacie salezjańskim.
Reklama
W drugiej części dnia skupienia miało miejsce spotkanie z przedstawicielami Rady Prowincjalnej SSW, gdzie Maciej Baraniecki koordynator prowincjalny SSW w swoim słowie przedstawił znaczeniem tożsamości charyzmatycznej Salezjanina Współpracownika i jej znaczenie we współczesnym świecie. Poprzednia koordynatorka pani Elżbieta Gawłowska, dała świadectwo swego powołania i podkreśliła znaczenie wierności powołaniu i modlitwy, wskazując na łaski przypisane do przynależności do stowarzyszenia. Ks. Henryk Bonkowski, delegat z ramienia Księży Salezjanów, w bardzo ciekawy sposób wskazał na żywotność charyzmatu salezjańskiego oraz przybliżył nam jak we współczesnym świecie działałby św. Jan Bosco. Z kolei s. Teresa Nowak, delegatka z ramienia Sióstr Salezjanek, która w ostatnim czasie zadbała o dopełnienie formacji, wyraziła swoją radość i pogratulowała odwagi decyzji.
Następnie aspiranci udali się do kościoła św. Jana Bosco, gdzie w jedności z całą Rodziną Salezjańską, w trakcie uroczystej Eucharystii w obecności Wspólnoty Sióstr Salezjanek i Księży Salezjanów oraz członków Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników przy obu salezjańskich wspólnotach, a także rodzin i przyjaciół złożyli swoje przyrzeczenia.
Ciąg dalszy uroczystości odbył się w przedszkolu. Dzieci i młodzież wyraziły wdzięczność wobec swoich rodziców dedykując im historię Drzewo, które się oddaje.... Było wiele radości, podziękowań, upominków od osób które „czują salezjańskiego ducha”. To był wspaniały czas wspólnego świętowania kilku pokoleń w jedności Rodziny Salezjańskiej. Nie sposób nie wspomnieć, dotychczasowych członkiń stowarzyszenia, których gorliwa i wytrwała modlitwa o nowe powołania, przyniosła owoce.
Nowym Salezjanom Współpracownikom i Salezjankom Współpracownicom życzymy wytrwałości, odwagi, głów pełnych pomysłów. Niech założyciel św. Jan Bosko i Maryja Wspomożycielka wyjednają potrzebne łaski do kroczenia salezjańską drogą w swoich rodzinach i środowiskach pracy.
W wigilię Święta Miłosierdzia Bożego do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sokołowie Podlaskim przybyli członkowie Kół Różańcowych, aby dziękować Panu Bogu za to święto, ustanowione przez św. Jana Pawła II.
W tutejszej świątyni znajduje się obraz Jezusa Miłosiernego, przywieziony z Wilna w 1939 r. przez ówczesnego proboszcza ks. Stanisława Joszta i umieszczony w kościele św. Rocha. Mimo zbombardowania miasta przez Sowietów w 1944 r., kościół ocalał.
Nauczanie i uprawianie teologii w środowisku wspólnoty klasztoru miało w średniowieczu pogłębiać duchowość. W XII wieku wybitnym przedstawicielem teologii monastycznej był Bernard z Clairvaux, opat cystersów, który przysporzył zakonowi ogromną liczbę nowych braci; za jego słowem i postawą poszło wielu, ponadto w ciągu całego życia założył 68 nowych klasztorów i objął swoim kierownictwem 160.
Bernard urodził się k. Dijon – stolicy Burgundii, w roku 1090. Jego rodzice byli pobożni. Ojciec był rycerzem i doradcą księcia Burgundii, matka pochodziła z możnego rodu. Po śmierci matki 17-letni chłopiec oddał się w opiekę Matce Bożej, jednak u progu dorosłości przeżył załamanie wewnętrzne. Trwająca 2 lata walka z pustką duchową przyniosła niezwykłe owoce. 22-letni młody człowiek wrócił do Boga i zapragnął życia w oddaleniu od świata. Uczynił to, pociągając za sobą ojca, kilku krewnych i niemal dwudziestu przyjaciół. Po 3 latach życia w cysterskim opactwie w Citeaux, wybudował i objął klasztor w dzikiej kotlinie Szampanii, a miejscu temu po oswojeniu nadał nazwę Clairvaux – Jasna Dolina. Przez 38 lat był tam opatem, jednak jego działalność nie ograniczyła się ani do tego miejsca, ani do ludzi, którymi przewodził. Zreformował życie klasztorne, brał udział w istotnych wydarzeniach politycznych i kościelnych, wiele podróżował, utrzymywał kontakty z wszystkimi ważniejszymi postaciami swoich czasów. Jego zdanie i poparcie były decydujące m.in. podczas organizowania drugiej wyprawy krzyżowej w 1147 r. Zmarł 20 sierpnia 1153 r. Do chwały świętych wyniósł go Aleksander III w 1174 r. Doktorem Kościoła ogłosił go Pius VIII w 1830 r.
Podczas audiencji generalnej Leon XIV rozważał w katechezie sens chrześcijańskiego miłosierdzia - darmowego uścisku, ofiarowanego bez żadnych warunków wstępnych, tak istotnego dla pokoju.
„Prawdziwe przebaczenie nie czeka na nawrócenie, lecz ofiaruje się jako pierwsze, jako darmowy dar, jeszcze zanim zostanie przyjęte”. Tymi słowami Leon XIV skomentował fragment Ewangelii św. Jana, w którym Jezus podaje chleb także zdrajcy Judaszowi. To logika Boża, tak odległa od ludzkiej logiki do ut des. Jezus - wyjaśnił Papież - nie ignoruje tego, co się dzieje, lecz właśnie dlatego, że widzi jasno, wie, iż „wolność drugiego człowieka, nawet gdy gubi się w złu, może jeszcze zostać dosięgnięta światłem łagodnego gestu”. To skandal przebaczenia „uprzedzającego”, które wyprzedza, ofiarowując uścisk miłosierdzia, nie wymagając żadnych warunków wstępnych. Tak jak stało się z celnikiem Zacheuszem, który się nawrócił, ponieważ został wezwany i przyjęty przez Jezusa, samemu zapraszającego się do jego domu, ku wielkiemu zgorszeniu wszystkich wobec tego gestu przełamania tradycji i konwenansów dokonanego przez Nazarejczyka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
