Reklama

Zdrowie

Z natury

Zboże dla zdrowia

Owies to prawdziwa skarbnica odżywczych substancji. Chętnie sięgają po niego sportowcy, widząc w nim źródło siły.

Niedziela Ogólnopolska 5/2025, str. 72-73

[ TEMATY ]

owies

Adobe Stock

Odwar z nasion owsa

Odwar z nasion owsa

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ziarno owsa wykazuje korzystne działanie na organizm człowieka. Ma właściwości regenerujące, wzmacniające i odmładzające. Należy podkreślić, że najwięcej właściwości prozdrowotnych ma całe ziarno. I zanim o tym powiemy, zwróćmy uwagę na skład owsa. Przede wszystkim bogaty jest w składniki mineralne: wapń, magnez, fosfor, potas, sód, żelazo, krzem, cynk. Badania naukowe coraz częściej mówią o roli, jaką cynk odgrywa w utrzymaniu nie tylko odporności organizmu, ale także o jego wpływie na stan włosów i paznokci, kości i zębów. Owies zawiera witaminy z grupy B, a także witaminę E, zwaną witaminą młodości.

Lecznicze właściwości mają również inne części tej rośliny, np. otręby, słoma czy ziele. Sok ze świeżego ziela owsa korzystnie działa w stanach wyczerpania nerwowego, permanentnego stresu i smutku, przy bezsenności. To prawdziwy antydepresant. Pomoże na przepracowanie i ogólny brak chęci do życia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Ziarno owsa było wykorzystywane przez człowieka już ok. 6 tys. lat temu. Również nasi przodkowie uprawiali je i spożywali. Przygotowywali z niego odwary, zupy. Na Podlasiu był popularny kisiel z owsa. W ten sposób leczyli siebie i swoich najbliższych, a nawet ratowali ich przed śmiercią. W ten sposób, nie tylko wzmacniali system odpornościowy, leczyli serce i wątrobę, przewód pokarmowy (śluz owsiany chroni błonę śluzową jelita przed podrażnieniem i infekcją), zapalenie żołądka, ale także z doświadczenia wiedzieli, że owies przynosi ulgę w schorzeniach reumatycznych, kamicy moczowej i chorobach nerek. Ziarno owsa wykorzystywano także w celu oczyszczenia nerek ze złogów. Przy żwirze nerkowym odwary z ziela owsa polecał pić swoim pacjentom ks. Sebastian Kneipp, znany w XIX wieku zielarz i uzdrowiciel. Odwar z owsa pomaga utrzymać prawidłowy poziom cholesterolu i cukru we krwi. Oczyszcza naczynia z blaszek miażdżycowych, przeciwdziała cukrzycy. Powinny go pić osoby zmagające się z nadciśnieniem i nadwagą, wyniszczone chorobą, osłabione, wyczerpane nerwowo. Nie ma przeciwwskazań do stosowania owsa i jego przetworów przez dłuższy czas. Po miesiącu stosowania poprawia się znacznie wygląd skóry. Osoby dbające o swój wygląd powinny zainteresować się także kosmetykami z dodatkiem owsa.

Odwar z nasion owsa

Polecam dwa sposoby – jeden dla osób mających dużo czasu, a drugi dla zapracowanych. Kuracja powinna trwać miesiąc.

• Pierwszy sposób

Opłucz pod bieżącą wodą jedną szklankę ziaren owsa z łuską i zalej 1 litrem wody. Gotuj na małym ogniu, a kiedy woda zacznie wrzeć, gotuj jeszcze przez 20 min. Następnie odstaw na 24 godz. Pij po szklance 3 razy dziennie przed posiłkiem.

• Drugi sposób

Jedną szklankę wypłukanego owsa zalej 1 litrem wody i pozostaw na noc. Rano gotuj przez ok. 20 min na małym ogniu pod przykryciem. Po wystudzeniu odcedź i pij przed posiłkiem po szklance.

2025-01-28 13:49

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czy wiecie, dlaczego…

...26 grudnia w niektórych kościołach wierni obrzucają kapłana owsem?

W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia w Kościele katolickim wspominany jest św. Szczepan. To pierwszy męczennik, który został ukamienowany za przyznanie się do wiary w Chrystusa. W niektórych parafiach, zwłaszcza na rolniczych terenach, nadal jest kultywowany zwyczaj święcenia ziaren owsa. Kościół uznał zwyczaj obsypywania się owsem za symbol męczeństwa i kamieniowania św. Szczepana, a kamienie zastąpił owies. Podczas gdy kapłan odmawia specjalną modlitwę i kropi wiernych wodą święconą, przechodząc środkiem świątyni, ludzie obsypują go owsem. Poświęcony owies przynoszony jest do domu i dodawany do ziarna przeznaczonego na wiosenny wysiew w polu. Gospodynie na św. Szczepana szły z wiadrem owsa do sąsiada, składały życzenia zdrowia i pomyślności, a owies rozsypywały na podłogę. W niektórych miejscowościach do świątyń obok owsa przynoszony był również groch. Część poświęconych ziaren gospodarze podawali zwierzętom, a resztę zachowywali do wiosennych siewów.
CZYTAJ DALEJ

Św. Ekspedyt - dla żołnierzy i bezrobotnych

Niedziela łowicka 51/2004

Niewątpliwie fenomen uroku tego świętego przeżywa w dzisiejszych czasach swój renesans. Jego cześć nieznana we wczesnym średniowieczu, nabrała popularności w czasach najnowszych. To za sprawą mass mediów, które donoszą nam o rozlicznych cudach za jego wstawiennictwem. Oficjalnie św. Ekspedyt męczennik, którego wspomnienie obchodzimy 19 kwietnia jest patronem żeglarzy, handlowców, spraw pilnych, studentów i egzaminatorów. Pamięć o postaci świętego jest żywa w krajach romańskich, a od połowy XIX w., ogarnęła Niemcy i dotarła do Polski. Dziś wiemy już nie tylko o jego niezwykłej popularności wśród studentów, ale także wśród prawników, adwokatów i czekających na pilne rozwiązanie trudnych spraw. Pierwsi złożyli swe świadectwo Włosi, którzy w rozlicznych publikacjach i na łamach internetu polecają go całemu światu. Choć doznaje szczególnej czci w Rzymie, to jednak i polska historia wskazuje na fakty zawierzania św. Ekspedytowi prócz tych najbardziej osobistych, także spraw społecznych całego kraju. Nazywano go w Polsce także św. Wierzynem, jakby chciano zaznaczyć, iż jest patronem niezwykle wiarygodnym. W dobie dzisiejszych trudności bytowych, przypomnienie o nim, wydaje się być jednym z zadań apostolskich.
CZYTAJ DALEJ

Wielkanoc to cząstka wieczności – mówił ks. Jan Twardowski

2025-04-19 13:07

[ TEMATY ]

Wielkanoc

Milena Kindziuk

Red

Nie umiem / być srebrnym aniołem / ni gorejącym krzakiem / tyle Zmartwychwstań już przeszło / a serce mam byle jakie. / Tyle procesji z dzwonami / tyle już alleluja / a moja świętość dziurawa / na ćwiartce włoska się buja – pisał ksiądz poeta Jan Twardowski w wierszu pt. „Wielkanocny pacierz”. Gdy zapytałam go kiedyś, na czym według niego polega zmartwychwstanie Chrystusa, odpowiedział: „na tym, że Chrystus, który umarł, żyje!”.

Była to dla niego „prawda porażająca”. Bo przecież Pan Jezus po zmartwychwstaniu był niby ten sam, ale już zupełnie inny. Nawet Apostołowie nie mogli Go poznać. Wskrzeszona dziewczynka czy Łazarz z Ewangelii pozostali tacy sami. Po wskrzeszeniu - wrócili do normalnego życia, kiedyś potem znów poumierali. Natomiast Pan Jezus po zmartwychwstaniu był zupełnie inny – tłumaczył ks. Twardowski, dodając że właśnie dlatego w Komunii świętej przyjmujemy Zmartwychwstałego Pana Jezusa, a więc przemienionego przez śmierć i zmartwychwstanie. Ktoś, kto przechodzi przez śmierć, już jest inny – to bardzo ważna prawda wiary”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję