Jadwiga Łopatto przyszła na świat 18 listopada 1837 r. w rodzinie ziemiańskiej wywodzącej się z Kowieńszczyzny. W wieku 24 lat wstąpiła do klasztoru Sióstr Dominikanek
klauzurowych w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie 1 września 1862 r. złożyła śluby wieczyste. Tam też podjęła pracę szkolną w klasztornej pensji żeńskiej. Po kasacie dominikanek
piotrkowskich i ich wysiedleniu do podczęstochowskiej wsi Święta Anna, gdzie zajęły mocno zdewastowany zespół pobernardyński, rozpoczęła się nowa karta w dziejach wspólnoty sióstr,
spośród których przełożoną obrały sobie w 1872 r. najmłodszą, 35-letnią Jadwigę Łopatto.
Przez 21 lat matka Jadwiga zmagała się z licznymi przeciwieństwami, aby zapewnić zgromadzeniu przetrwanie i przygotować klimat pod przyszłą odnowę życia zakonnego. Broniła, na
ile mogła, sióstr przed szykanami władz carskich i złamane nieszczęściami mniszki podnosiła na duchu. Pokonując liczne przeszkody, wymogła na urzędnikach pozwolenie na przyjęcie do klasztoru
kilku kandydatek, które już po jej śmierci brały udział w odrodzeniu dominikanek w Świętej Annie. Kluczowym przedsięwzięciem przeoryszy była odbudowa po styczniowym pożarze w 1881 r.
klasztoru i zapobieżenie rozproszeniu zrezygnowanych zakonnic, a także współpraca z biskupem kujawskim Aleksandrem Bereśniewiczem w przywracaniu normalnej egzystencji
klasztornej, gdzie siostry na sposób kontemplacyjny oddają Chwałę Bożą.
Całą energię do działań w nieraz ekstremalnych warunkach czerpała matka Jadwiga z Jezusa Eucharystycznego, którego przez długie godziny adorowała przed Najświętszym Sakramentem.
Także jej nadprzyrodzona wiara umocniona w Jezusie i Jego woli czyniła możliwym rzeczy niemożliwe.
Matka Jadwiga po heroicznym i ofiarnym życiu odeszła po wieczystą nagrodę 26 czerwca 1893 r. Pamięć o niej na wieki będzie trwać w każdym pokoleniu dominikanek,
które tak wiele jej zawdzięczają.
* * *
Osoby, które uzyskają łaski za wstawiennictwem świątobliwej matki Jadwigi Łopatto, proszone są o poinformowanie
Sióstr Dominikanek, Święta Anna 42, 42-248 Przyrów, woj. śląskie, tel. (0-34) 355-40-42 e-mail: swanna@dominikanie.pl
Straciła dwoje dzieci tuż po ich narodzeniu. Kiedy zaszła w trzecią ciążę ze zdrowym dzieckiem, wykryto u niej nowotwór.
Biorąc pod uwagę te krótkie informacje, wydaje się że Chiara Corbella Petrillo to patronka na dziś. W świecie, w którym tak wiele małżeństw boryka się z podobnym cierpieniem, ta młoda Włoszka może być dla nich wsparciem.
Święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana obchodzone jest w Polsce od 2013 r. Ma ono przyczynić do świętości życia duchowieństwa oraz być inspiracją do modlitwy o nowe, święte i liczne powołania kapłańskie.
Papież Benedykt XVI zaproponował, żeby do kalendarza liturgicznego wprowadzić nowe święto ku czci Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana. Jest to odpowiedź Ojca Świętego na postulaty zgłaszane przez różne episkopaty, ale przede wszystkim środowiska zakonne dla upamiętnienia Roku Kapłańskiego, który był obchodzony od 19 czerwca 2009 do 11 czerwca 2010 r. Jest to odpowiedź papieża na potrzebę obchodzenia takiego święta. (Do tej pory w Mszale Rzymskim jest tylko Msza wotywna, którą często kapłani sprawują z okazji pierwszego czwartku miesiąca, gdy w sposób szczególny modlimy się o powołania kapłańskie i dziękujemy Chrystusowi za ustanowienie sakramentu Eucharystii i kapłaństwa).
55-lecie kapłaństwa świętują dziś na Jasnej Górze ojcowie Paulini: o. Eustachy Rakoczy, o. Hadrian Lizińczyk i o. Stanisław Baranowski. Choć o każdym z nich można powiedzieć oddzielną refleksję i świadectwo życia kapłańskiego, łączy ich jednak miłość do Maryi i radość z bycia częścią Kościoła.
O. Eustachy Rakoczy przyznał, że „wiek robi swoje”. Pomimo problemów ze zdrowiem daje jednak piękne świadectwo gorliwości Apelowej. - Codziennie staram się uczestniczyć w modlitwie Apelowej. Jestem, pamiętam, czuwam. Kiedy moja rodzina widzi, że ich brat i wujek jest na Apelu, wiedzą, że jestem zdrowy – przyznał jubilat. Podczas 55. lat swojej posługi był sekretarzem generalnym Zakonu Paulinów i przeorem klasztoru w Leśnej Podlaskiej. Najbardziej jednak kojarzony jest ze swojej miłości do Ojczyzny; z Jasnej Góry duszpastersko posługiwał Weteranom Wojska Polskiego, Legionistom Józefa Piłsudskiego, Powstańcom Wielkopolskim, Żołnierzom Armii Krajowej oraz Żołnierzom Batalionów Chłopskich. Był też Kapelanem Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919. Jego głos kierowany do tych, którzy służyli Ojczyźnie wielokrotnie rozbrzmiewał z jasnogórskiego Szczytu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
