Jak mówił prezydent Andrzej Duda podczas uroczystości w Belwederze: 11 listopada 1918 roku - rocznica odzyskania niepodległości, o której gdy myślimy, to myślimy na wielu płaszczyznach. Tych podstawowych: historycznej, 123 lat, kiedy Polska nie była państwem nie tylko wolnym, ale w ogóle jej nie było, bo została rozszarpana przez sąsiadów.
Polacy byli zepchnięci do drugiej kategorii, byli ograniczani, torturowani, mordowani, wywożeni, a jednak cały czas dążyli do wolnej Polski. I tak druga myśl: co drugiej płaszczyzny, tej niepodległości uzyskanej w znaczeniu militarnym, to kolejne pokolenia walczące w postaniach: od konfederacji, przez powstanie kościuszkowskie, listopadowe, styczniowe, aż do zrywu prowadzonego przez ojców niepodległości; Romana Dmowskiego, Wincentego Witosa, Ignacego Paderewskiego, Wojciecha Korfantego, a przede wszystkim Józefa Piłsudskiego.
Jak mówił prezydent Duda, walka o wolną Polskę była często „beznadziejna”, ale nigdy tej walki nie przerywano.
Trzecia płaszczyzna tej niepodległości: nieustanna działalność, trwanie społeczeństwa, które stanowiło naród. Naród ten nigdy się nie poddał, cały czas w nim pracowano - ta praca artystów, profesorów, lekarzy— mówił prezydent Andrzej Duda do odznaczonych w Belwederze.
Reklama
Niepodległość nie jest dana raz na zawsze, trzeba o nią walczyc każdego dnia, budować ją każdego dnia. Dziś mam ten zaszczyt, że w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej mogłem odznaczyć państwa: tych, którzy swoją pracą; naukową, badawczą, sportową, kulturową, budują tę polską niepodległość. Proszę o jeszcze - proszę, byście działali, kształcili i wspierali młode pokolenia— dodawał.
Prezydent wspominał też postać płk. Ryszarda Kuklińskiego, któremu - pośmiertnie - Duda wręczył nominację generalską. Odebrał ją Filip Frąckowiak - dyrektor Izby Pamięci Ryszarda Kuklińskiego.
Ks. prof. Tadeusz Guz podczas katechezy w Biłgoraju
Ks. prof. Tadeusz Guz z rąk Prezydenta RP Andrzeja Dudy w Pałacu Prezydenckim odebrał akt nominacji profesorskiej. To najwyższe odznaczenie w dziedzinie edukacji
Ks. prof. Tadeusz Guz urodził się 7 lutego 1959 r. w Zwierzyńcu. Święcenia kapłańskie przyjął 16 grudnia 1984 r. Studiował teologię i filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz w Niemczech. Zrobił doktorat w 1996 r. w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, a następnie habilitację w 2001 r. Prowadził Katedrę Filozofii Prawa na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i został dziekanem Zamiejscowego Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL w Tomaszowie Lubelskim.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Wśród świętych i błogosławionych, którzy są bliscy osobom z niepełnosprawnością wyjątkowe miejsce zajmuje św. Jan Paweł II. „Nasz papież” doświadczył, czym jest choroba, starość, niepełnosprawność i dlatego dobrze rozumiał ludzi cierpiących i słabych. Własnym życiem pokazał, jak w obliczu cierpienia można i trzeba być wiernym Chrystusowi.
Dziękując za dar świętego Jana Pawła II – Caritas Diecezji Rzeszowskiej na czele z Warsztatami Terapii Zajęciowej Caritas w Rzeszowie 24 października 2025 r. zorganizowała spotkanie osób z niepełną sprawnością. Rozpoczęło się ono Mszą św. w kościele Podwyższenia Krzyża świętego w Rzeszowie, której przewodniczył Biskup Rzeszowski Jan Wątroba. W okolicznościowym kazaniu arcypasterz Diecezji Rzeszowskiej przypomniał, że św. Jan Paweł II zawsze był blisko osób cierpiących, troszcząc się, aby podczas pielgrzymek spotkać się z nimi. Zwrócił także uwagę na misyjny aspekt pontyfikatu, zachęcając do włączenia się w dzieło misyjne. „Nie musimy wyjeżdżać na inne kontynenty, aby spełniać misyjną posługę. Wystarczy ofiarować swoją modlitwę i cierpienie w tej intencji, a Pan Bóg przyjmie ten dar” – mówił biskup Wątroba.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
