Nawiedzenie. Czas szczególnego ożywienia życia religijnego, głębokich przeżyć religijnych, ale i czas podejmowanych inicjatyw społecznych motywowanych wiarą. Każdy na miarę swoich możliwości składał jakieś zobowiązania, deklarował dobre, pożyteczne dzieła, przedsięwzięcia. Zachęcał nas do tego abp Józef Michalik w liście na Nawiedzenie.
W Jarosławiu z inicjatywy archiprezbitera ks. Franciszka Rząsy zrodziła się myśl upamiętnienia Nawiedzenia dziełem, które dla przyszłych pokoleń byłoby świadectwem wiary mieszkańców Jarosławia na początku trzeciego tysiąclecia, ale zarazem służyło potrzebom społecznym dotykającym najbardziej potrzebujących pomocy.
Takimi są bezdomni. Zubożenie społeczeństwa doprowadziło do tego, że coraz więcej ludzi, z braku elementarnych środków do życia, pozostaje w skrajnej nędzy. W większości przypadków niezawiniona nędza ludzka oskarża pozostałych członków społeczeństwa. Jest wołaniem do ludzkich sumień. Wołaniem o pomoc. O taką wrażliwą postawę prosił Jan Paweł II w Łagiewnikach wołając o „wyobraźnię miłosierdzia”. Nie ma drogi do Boga „na skróty” z ominięciem człowieka, człowieka potrzebującego pomocy. Drogą do Boga jest drugi człowiek. Człowiek syty, mający dach nad głową, nie może nie widzieć głodnych i bezdomnych.
Dostrzeżono też takie potrzeby na terenie Jarosławia. Powołany z wolontariuszy Oddział Fundacji „Wzrastanie” w Jarosławiu podjął się dzieła zorganizowania, w przekazanych przez Urząd Marszałkowski obiektach przy ulicy Sanowej 11, schroniska dla bezdomnych. W wigilię Bożego Narodzenia 2002 r. poświęcił je bp Stefan Moskwa. Dzieło to nazwano „Przystanią” Matki Boskiej Częstochowskiej. Może w niej znaleźć schronienie 50 osób. To było dzieło na początek Nawiedzenia w archiprezbiteracie jarosławskim.
Pomocy potrzebują też ludzie chorzy, którym szpital już nie może pomóc, a rodzina nie jest w stanie. Potrzebują oni ciągłej pomocy medycznej i opiekuńczej. Dla zaradzenia tym potrzebom przy kościele Świętych Mikołaja i Stanisława w Jarosławiu zorganizowało się grono wolontariuszy - lekarzy, pielęgniarek i innych ludzi dobrej woli gotowych nieść pomoc w domach nieuleczalnie chorych. W 2001 r. powołano Koło Hospicyjne jako Oddział Caritas Archidiecezji Przemyskiej dla prowadzenia działań opiekuńczych. Wnet okazało się, że pomoc w domach nie rozwiązuje problemu. Tylko stacjonarne hospicjum może zapewnić pełną i niezbędną opiekę i pomoc.
W styczniu 2003 r. podjęto prace przygotowujące dokumentację pod rozbudowę obiektów „Przystani”, aby mogła przyjąć kolejnych potrzebujących pomocy nieuleczalnie chorych. Dzięki zaangażowaniu wielu wolontariuszy i różnych instytucji, a także pensjonariuszy schroniska dla bezdomnych, mogło się realizować to Wotum wdzięczności archiprezbiteratu jarosławskiego za Nawiedzenie Matki Bożej w kopii Obrazu Jasnogórskiego i za 25 lat Pontyfikatu Papieża Polaka Jana Pawła II, Honorowego Obywatela Miasta Jarosławia. Efekt jest taki, że na koniec roku obiekt był gotów w stanie surowym. l jak tu nie mówić o cudach Nawiedzenia!
Mam na myśli nie tylko stronę materialną budowy, ale i uwrażliwienie społeczeństwa na potrzeby drugich. Wyraziło się to w organizowanych kwestach przy kościołach, w Hali Sportowej, Zespole Szkół Ogólnokształcących im. Książąt Czartoryskich, Jarosławskiej Małej Kapeli Gorących Serc, a także instytucji i wielu ofiarodawców. Pozostają jeszcze do wykonania prace instalacyjne, wykończeniowe i bardzo kosztowne wyposażenie wnętrz. To wszystko wymaga znacznych środków finansowych. Potrzeby nadal są znaczne. Przedsięwzięcie jest jednak tak potrzebne w przeszło 40-tysięcznym mieście, że powinno liczyć na wsparcie wszystkich, którzy mogą go udzielić.
Pomoc można przekazywać na konto bankowe B S O/Jarosław 9096004-27016-11 lub do puszek w sklepach Jarosławia.
Każdy z nas doświadczył wielu łask Bożych w czasie Nawiedzenia - niech wyrazem wdzięczności Bogu będzie ofiara na ten piękny cel. Oby jak najwięcej z nas mogło kiedyś patrząc na obiekty „Przystani” powiedzieć - tam jest i moja cegiełka!