Przemyśl: służby miejskie usunęły wystawę antyaborcyjną z Rynku
W poniedziałek wieczorem służby miejskie usunęły z przemyskiego Rynku wystawę antyaborcyjną przygotowaną przez Fundację Pro – Prawo do życia. Została przeniesiona w inne miejsce. Wcześniej przeciwnicy ekspozycji kilkakrotnie próbowali ją zasłonić.
Przenosiny miały miejsce przed godz. 19.00. Plansze zostały umieszczone na podwórzu dawnego Gimnazjum nr 2, które znajduje się w pobliżu Rynku. Teren jest ogrodzony i zamknięty.
Wystawa „Wybierz życie” została ustawiona na płycie Rynku w środę 8 marca i miała się tam znajdować do 22 marca. Fundacja uzyskała potrzebne zezwolenia z urzędu miejskiego i Zarządu Dróg Miejskich. Na ustawionych planszach widać zdjęcia dzieci zabitych w wyniku aborcji zestawione z największymi ludobójstwami na świecie, np. Wielkiego Głodu na Ukrainie, Zbrodni Katyńskiej czy mordów Ormian.
Ekspozycja wywołała kontrowersje. W niedzielę grupa osób zakleiła zdjęcia karteczkami samoprzylepnymi i czarną folią. Działacze pro-life usunęli je, ale sytuacja się powtórzyła zarówno w niedzielę, jak i w poniedziałek. W obu przypadkach Straż Miejska wylegitymowała uczestników akcji.
Przemyska policja przyjęła dwa zgłoszenia od osób przeciwnych wystawie. Wszczęte zostało postępowanie wyjaśniające z art. 51 Kodeksu wykroczeń, czyli wywołania zgorszenia w miejscu publicznym.
Żywieckie muzeum wzbogaciło się o nową, stałą wystawę sztuki sakralnej. Na ekspozycji znajdującej się na pierwszym piętrze Starego Zamku zaprezentowane zostały najcenniejsze zbiory pochodzące z żywieckich kościołów. Jak powiedziała Dorota Firlej z żywieckiego muzeum, gotycką kolekcję prezentują drewniane rzeźby: „Św. Anna Samotrzecia” z ok. 1380 r. (z kościoła Świętego Krzyża w Żywcu) oraz dwa przykłady mniejszej rzeźby drewnianej z ok. 1510 r. - św. Barbara i św. Katarzyna (z kapliczki św. Wita w Starym Żywcu). Gotyckie, temperowe malarstwo tablicowe reprezentują: „Opłakiwanie” z ok. 1450 r. (z kościoła Świętego Krzyża w Żywcu) oraz „Madonna z poziomką” z 3 ćwierci XV wieku (obecnie w konserwacji). Epokę renesansu reprezentują XVI-wieczne obrazy temperowe: „Święte rozmowy” z kościoła parafialnego w Łękawicy (Matka Boża z św. Andrzejem i św. Piotrem oraz z św. Mikołajem i św. Stanisławem BM). Należy także wspomnieć o obrazach temperowych z 2 połowy XVI wieku pochodzących z kościoła Świętego Krzyża. Są to: „Wskrzeszenie Łazarza”, obraz dwustronny „Biczowanie” i „Piłat” (obecnie w konserwacji) oraz „Chrystus i św. Weronika”. Na ekspozycji pokazane zostały także obrazy sakralne żywieckich malarzy cechowych z XIX wieku: Antoniego i Wincentego Krząstkiewiczów, Andrzeja i Antoniego Madalskiego, Jana Fignowskiego, Józefa Ignacego Maultza. Obrazy te przedstawiają wizerunki Matki Bożej, Chrystusa, sceny z Nowego Testamentu. Dopełnieniem wystawy są przykłady rzeźby od XVIII do XIX wieku pochodzące z żywieckich kościołów, sprzęt i szaty liturgiczne, barokowe relikwiarze z kościoła Przemienienia Pańskiego w Żywcu oraz wiele obiektów sakralnych, jak dotąd nigdy nie prezentowanych. Bilet na tę bardzo ciekawą ekspozycję kosztuje tylko 5 zł.
urodził się 22 marca 1908 r. w Zachorzewie, w parafii Sławno, diecezji sandomierskiej. Był synem Józefa i Franciszki z d. Franaszczyk. Szkołę powszechną ukończył w 1925 r., a dalszą naukę pobierał w Kolegium
św. Fidelisa Ojców Kapucynów w Łomży. 14 sierpnia 1927 r. w Nowym Mieście n. Pilicą otrzymał habit i przyjął imię zakonne Henryk. Po roku nowicjatu złożył śluby czasowe, po czym został wysłany do klasztoru
kapucyńskiego we Francji, gdzie przebywał przez dwa lata. Następnie skierowany został do Rzymu na studia teologiczne. Tu 15 sierpnia 1931 r. złożył śluby uroczyste, a 30 lipca 1933 r. otrzymał święcenia
kapłańskie. Następnie studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Gregoriańskiego, uzyskując licencjat z teologii w 1935 r. W tym samym roku powrócił do Polski. Wkrótce został gwardianem i rektorem
Seminarium zakonnego w Lublinie.
Był zakonnikiem o wyjątkowej gorliwości, oddaniu sprawie Bożej. 25 stycznia 1940 r. został aresztowany i osadzony w obozie w Dachau. Na grypsie z obozu do wychowanków napisał: "Drodzy bracia! Jestem
w rewirze na 7. bloku. Strasznie schudłem, bo woda opada. Ważę 35 kg. Każda kość boli. Leżę na łóżku jak na krzyżu z Chrystusem. I dobrze mi jest razem z Nim być i cierpieć. Modlę się za Was i cierpienia
swoje Bogu za Was ofiarowuję".
O. Krzysztofik zakończył życie 4 sierpnia 1942 r.
O modlitwie Ojca Świętego w intencji ofiar, zaginionych i zaangażowanych służb poinformował w telegramie watykański sekretarz stanu kard. Pietro Parolin.
„Głęboko wstrząśnięty druzgocącą utratą życia, spowodowaną zatonięciem statku u wybrzeży Jemenu, Jego Świątobliwość Papież Leon XIV poleca licznych migrantów, którzy zginęli, miłosiernej miłości Wszechmogącego Boga. Dla ocalałych, służb ratunkowych i wszystkich dotkniętych tą tragedią, przyzywa Bożej siły, pocieszenia i nadziei".
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
