Reklama

„Jordan” przyjaźń człowieka z Bogiem

Niedziela częstochowska 6/2005

Archiwum Wspólnoty „Jordan”

Animatorki z moderatorem ks. Tomaszem Knopem

Animatorki z moderatorem ks. Tomaszem Knopem

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Historia

historia Wspólnoty „Jordan” sięga 1997 r., kiedy katechezy prowadzone przez ks. Tomasza Knopa w Zespole Szkół w Złotym Potoku rozpoczęły preewangelizację. Ważnymi jej elementami były: kierownictwo duchowe, rozmowy indywidualne oraz cotygodniowe spotkania modlitewne. Rok później ks. Remigiusz Lota wraz z zespołem ewangelizacyjnym prowadził rekolekcje, które zapoczątkowały regularne spotkania w małych grupach. Uczestnicy tych spotkań przeżyli w wakacje swoje pierwsze rekolekcje oazowe w Załęczu Małym.
Kolejny rok był czasem intensywnej pracy formacyjnej. Animatorzy uczestniczyli w comiesięcznych, a następnie - podobnie jak uczestnicy - w cotygodniowych spotkaniach. Cała Wspólnota gromadziła się raz w tygodniu na Eucharystii. Był to czas konstytuowania się Wspólnoty, którą tworzyły głównie osoby z terenu Złotego Potoku. W 1999 r. w rekolekcjach w Żegiestowie uczestniczyły także grupy z Wielunia, Praszki oraz dwóch parafii częstochowskich. Zapoczątkowały one okres deuterokatechumenatu, który wspomagały DOM-y (Deuterokatechomenalne Oazy Modlitwy), będące autorskim projektem Wspólnoty „Jordan”.
W kolejnych latach Wspólnota intensywnie się rozwijała. Grupy z parafii w Częstochowie, Praszce i Wieluniu usamodzielniły się i pracę formacyjną, a także posługę liturgiczną pełniły w swoich parafiach. W wakacje odbywały się letnie rekolekcje poszczególnych stopni (I, II, III, KODA). W 2003 r. po raz pierwszy uczestniczyli w nich studenci i osoby pracujące. Oazy letnie przygotowują i mobilizują do pracy w małych grupach parafialnych. W czasie roku szkolnego odbywają się spotkania jednoczące całą wspólnotę. Kilka razy w roku ma miejsce Deuterokatechumenalna Oaza Modlitwy. Na jej dwudniowy program składają się: codzienna Msza św., celebracja Słowa Bożego, wspólna adoracja Najświętszego
Sakramentu, Namiot Spotkania, rozmowy indywidualne i spacer, nazywany Wyprawą Otwartych Oczu.

Reklama

Duchowość

Wspólnota „Jordan” opiera swoją działalność na zasadach odnowy Kościoła, wprowadzonych przez Sobór Watykański II i czerpie z doświadczeń Ruchu Światło-Życie, założonego przez ks. Franciszka Blachnickiego. Jej powstanie było odpowiedzią na pragnienia osób poszukujących pogłębionego życia chrześcijańskiego, wspólnoty i kierownictwa duchowego. Stąd jej duchowość zawiera się w haśle: „misterium - wspólnota - misja”. Misterium oznacza zbawcze działanie Boga, zapoczątkowane w Starym Testamencie, objawione w pełni przez Chrystusa i dokonane przez Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Uczestnictwo w Tajemnicy Zbawienia jest możliwe za sprawą sakramentów. Wymaga od człowieka zerwania z grzechem i przemiany w nowego człowieka, który pozwoli się prowadzić działaniu Ducha Świętego. Nawrócenie nie jest więc jednorazowym aktem, ale procesem ciągłej przemiany. I jako takie prowadzi do pełniejszego poznania tajemnic wiary, a także doświadczenia Boga, Jego miłości i nieskończoności.
Ważnym elementem misterium jest odkrywanie powołania, rozumianego jako dążenie do świętości, a także indywidualnego powołania każdego człowieka. Realizuje się to najpełniej podczas modlitwy. Stąd też członkom Wspólnoty „Jordan” w kształtowaniu życia wewnętrznego pomaga reguła życia, która ma dwa wymiary: codzienność, która obejmuje codzienną modlitwę, medytację Pisma Świętego, rachunek sumienia, Liturgię Godzin, uczestnictwo w Eucharystii oraz niecodzienność, którą stanowią: adoracja (raz w tygodniu), spowiedź (raz w miesiącu, stały spowiednik), dzień skupienia (raz w miesiącu), rekolekcje (raz w roku). Trwanie na modlitwie, słuchanie słów Chrystusa i życie zgodne z Jego wolą urzeczywistnia przyjaźń łączącą ludzi z Bogiem i z sobą nawzajem. Tylko ten, kto jest przyjacielem Boga, może być prawdziwym przyjacielem człowieka. Tak ukształtowana wspólnota chrześcijańska jest znakiem obecności Boga w świecie, cząstką Kościoła, będącego komunią osób w Chrystusie, na wzór Boga, który jest wspólnotą osób Ojca, Syna i Ducha Świętego. Odkrywając swoje powołanie w Kościele, który z natury jest misyjny, członkowie Wspólnoty odczytują go jako wezwanie do apostolstwa we wspólnocie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Dzieła

Nazwa Wspólnoty „Jordan” nawiązuje do wydarzeń biblijnych, które miały miejsce nad tą rzeką. Najważniejszym z nich był chrzest Jezusa. Członkowie grupy, zapatrzeni w Chrystusa-Sługę, który staje wśród grzeszników i przyjmuje chrzest od Jana jako zapowiedź odkupieńczej misji, słuchają słów: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie” (Łk 3, 22). Starają się żyć tak, aby stać się bratem Chrystusa, dostrzegać w człowieku to, co dobre i lepiej zrozumieć tajemnice wiary. Chcą, tak jak Jan Chrzciciel, otrzymać dar rozpoznawania spraw Bożych. Pragną, aby całe ich życie opromieniała tajemnica chrztu Jezusa w Jordanie. Wydarzenie to uświadamia znaczenie własnego chrztu, który jest odrodzeniem z wody i Ducha Świętego. Uzdalnia do życia w łasce i świadczenia o Bożej miłości. Zgodnie ze swoim charyzmatem, Wspólnota podejmuje działalność apostolską, która obejmuje: organizowanie i prowadzenie rekolekcji, sesji modlitewnych, dni skupienia, warsztatów, akcji ewangelizacyjnych, oaz modlitwy. Drugim elementem misji jest deuterokatechumenat, czyli odnowiony katechumenat. Jest to proces formacyjny w Ruchu Światło-Życie, prowadzący chrześcijanina do dojrzałej wiary. Kolejnym krokiem jest Diecezjalna Diakonia Deuterokatechumenatu, która animuje odnowę życia parafii według zaleceń Soboru Watykańskiego II. Głoszenie Dobrej Nowiny odbywa się w różny sposób, także z wykorzystaniem pantomimy, śpiewu, tańca i małych form teatralnych. Wspólnota prowadzi rekolekcje otwarte i zamknięte, parafialne i szkolne, oraz akcje ewangelizacyjne: akademie szkolne, wieczory ewangelizacyjne i audycje w Radiu „Fiat”. Ich celem jest refleksja nad dotychczasowym życiem, prowadząca do nawrócenia. Działalności ewangelizacyjnej służą sesje modlitewne, będące formą rekolekcji tematycznych (ostatnie dotyczyły duchowości kobiety i mężczyzny) i warsztaty pt. Biada mi gdybym nie głosił Ewangelii, stanowiące przygotowanie do podjęcia posługi ewangelizacji. Oazy modlitwy kierowane są do wszystkich, którzy pragną pogłębić swoje życie duchowe.

Informacje na temat Wspólnoty „Jordan” można znaleźć na stronie internetowej:
www.jordan.org.pl
oraz u ks. Tomasza Knopa
tel. 0607 618 288, e-mail: tknop@jordan.org.pl
i Anny Kłosowicz,
tel. 0507 132 043, e-mail: aklosowicz@jordan.org.pl

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

W czasie Roku Świętego 2025 nie będzie specjalnego wystawienia Całunu Turyńskiego

W czasie Roku Świętego nie będzie specjalnego wystawienia Całunu Turyńskiego. Zorganizowane zostaną jednak przy nim specjalne czuwania przeznaczone dla młodzieży. Jubileuszową inicjatywę zapowiedział metropolita Turynu, abp Roberto Repole.

- Chcemy, aby odkrywanie na nowo Całunu, niemego świadka śmierci i zmartwychwstania Jezusa stało się dla młodzieży drogą do poznawania Kościoła i odnajdywania w nim swojego miejsca - powiedział abp Repole na konferencji prasowej prezentującej jubileuszowe wydarzenia. Hierarcha podkreślił, że archidiecezja zamierza w tym celu wykorzystać najnowsze środki przekazu, które są codziennością młodego pokolenia. Przy katedrze, w której przechowywany jest Całun Turyński powstanie ogromny namiot multimedialny przybliżający historię i przesłanie tej bezcennej relikwii napisanej ciałem Jezusa. W przygotowanie prezentacji bezpośrednio zaangażowana jest młodzież, związana m.in. z Fundacją bł. Carla Acutisa, który opatrznościowo potrafił wykorzystywać internet do ewangelizacji.

CZYTAJ DALEJ

Redaktor naczelny „Niedzieli”: wiara wymaga od nas odwagi

2024-04-29 15:54

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Niedziela

apel

Ks. Jarosław Grabowski

B.M. Sztajner/Niedziela

– Wiara obejmuje zmianę zachowania, a nie tylko powielanie pobożnych praktyk – powiedział ks. Jarosław Grabowski. Redaktor naczelny Tygodnika Katolickiego „Niedziela” poprowadził 28 kwietnia rozważanie podczas Apelu Jasnogórskiego.

– Maryja uczy nas, że wiara to nie tylko ufność, to nie tylko zaufanie Bogu, to nie tylko prosta prośba: Jezu, Ty się tym zajmij. Wiara ogarnia całe życie, by móc je przemienić. To postawa, sposób myślenia i oceniania. Wiara angażuje w sprawy Jezusa i Kościoła – podkreślił ks. Grabowski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję