Reklama

Pokochać życie ponad życie

25 stycznia 2005 r. we Włoszech zmarła Rita Fedrizzi. Miała 41 lat, była matką trójki dzieci. W ostatniej fazie ciąży wykryto u niej raka macicy. Diagnoza lekarzy była jednoznaczna - albo ona, albo dziecko. Zdecydowała się poświęcić własne życie dla ratowania życia dziecka. Trzy miesiące po przyjściu na świat trzeciego syna Federica, Rita Fedrizzi zmarła.

Niedziela legnicka 7/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Rok temu na ołtarze została wyniesiona Włoszka - Gianna Beretta Molla. Podobnie jak Rita Fedrizzi, poświęciła swoje życie dla dziecka. Gianna była przykładem kobiety nowoczesnej, która zrobiła karierę medyczną. Jej specjalizacją była pediatria. Kochała przyrodę, uprawiała narciarstwo, chodziła do teatru, modnie się ubierała. Była żoną znanego dyrektora fabryki. Wspólnie wychowywali dzieci, prowadzili dom, kochali Boga i ludzi. Kiedy na świat miało przyjść czwarte dziecko pojawił się problem: poświęcić życie dziecka, czy własne. Joanna powiedziała wtedy, że miłość i ofiara są tak ściśle ze sobą złączone jak słońce i światło. 24 kwietnia 1994 r. papież Jan Paweł II ogłosił Giannę Beretta Molla błogosławioną, a 16 maja 2004 zaliczył ją w poczet świętych.
Można powiedzieć, że obie kobiety miały ze sobą wiele wspólnego: umiłowanie rodziny i życia, konieczność zmagania się z chorobą nowotworową, wybór między życiem własnym, a życiem dziecka. Obie dokonały gestu heroicznego, na wzór Chrystusa, który przyszedł ofiarować życie za nas. Poświęciły własne życie, by ratować życie dziecka. Mąż Rity - Enrico powiedział, że wybór Rity był wyborem wiary. Gdy doradzano jej aborcję jako jedyny sposób, by uciec od śmierci, mówiła, że to jest tak samo, jak gdyby ktoś namawiał ją, by zabiła jednego z dwóch urodzonych już synów, aby ratować swoją skórę. Kolejne dziecko przyjęła jako dar, a nie wyrok śmierci. Abp Elio Sgreccia, przewodniczący Papieskiej Akademii Życia powiedział, że jej gest jest trudny do zrozumienia, jeśli ma się materialistyczną wizję życia.
Ta postawa zmusza do refleksji, zwłaszcza w świetle tego, co dzieje się w naszych czasach, na naszych oczach. Świat, w którym żyjemy, pełen jest paradoksów i sprzeczności. Cywilizacja postępu, wynalazków i humanizmu z jednej strony i widmo zbrodni ludobójstwa z drugiej. Zaplanowane mordy to nie tylko problem czasów II wojny światowej, to nie tylko widmo nazistowskich obozów zagłady. Zbrodnie przeciwko ludzkości dokonują się na naszych oczach: masakra Kurdów, wojny etniczne w Afryce, ludobójstwo w krajach byłej Jugosławii, a ostatnio w Sudanie. Wiek XX i XXI to okres wielkiego triumfu wiedzy i nauki, demokracji i wolności, a równocześnie okres straszliwych zbrodni dokonywanych na ludności. To nie koniec paradoksów. W krajach tzw. rozwiniętych, w tym również w Europie, bije się na alarm, że społeczeństwo starzeje się w zastraszającym tempie, na świat przychodzi coraz mniej dzieci. Z drugiej jednak strony aborcja stała się wyznacznikiem postępu i wolności człowieka w tych krajach. Ostatnio media donoszą o przypadkach eutanazji przeprowadzanej w Holandii na dzieciach, u których wykryto wady genetyczne czy choroby. Z drugiej jednak strony wysiłki medycyny nieustannie zmierzają do tego, by walczyć z chorobami, przedłużać ludzkie życie. Jest więc umiłowanie życia i pogarda dla życia. Coraz więcej światłych umysłów bije na alarm i wzywa do poszanowania rodziny, wzywa przywódców państw do szczególnej troski o rodzinę. Z drugiej strony legalizuje się związki homoseksualne i możliwość adopcji dzieci przez takie pary. Mówi się, że nie ma przyszłości bez rodziny, ale równocześnie niszczy się rodzinę - duchowo i materialnie (najlepszym tego przykładem jest tzw. polityka prorodzinna naszego rządu).
Wobec takich zjawisk, przykład Rity Fedrizzi jest kolejnym znakiem czasów, obok którego nie można przejść obojętnie. Enrico Fedrizzi - mąż Rity powiedział, że zaakceptował jej wybór, to był wybór podyktowany głęboka wiarą. Wybór trudny - świadoma rezygnacja z terapii - dla ratowania życia dziecka. Jej najmłodsze dziecko, trzymiesięczny Federico, jest znakiem umiłowania życia, znakiem miłości bez ograniczeń i warunków, miłości bez wyrachowania. Rita znała doskonale wartość życia. Była nauczycielką języka angielskiego w szkołach średnich i na uniwersytecie w Bergamo. „Była profesjonalistką i osobą zawsze gotową pomagać innym” - tak wspominają ją koledzy z pracy. Poświęciła się jednak swojej rodzinie, której była oddana bez granic. Mąż wspomina, że miała w sobie ogromną siłę i determinację w pokonywaniu wszelkich życiowych trudności. Kiedy dowiedziała się o swojej chorobie, przeszukała w internecie wszystkie możliwe strony na jej temat. Znała doskonale swoją sytuację. Jej wybór był całkowicie świadomy. Narodziny ostatniego dziecka przyjęła jako wieki dar, nie jako wyrok na siebie. Mówiła, że takie dary muszą być przyjęte i strzeżone, nawet jeśli trzeba za nie zapłacić najwyższą cenę. To był swoisty testament Rity.
Czy to był gest heroiczny? Przede wszystkim była to postawa chrześcijańska. Postawa matki i kobiety głęboko wierzącej w miłość i sens ofiary.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dziewczynka we wrocławskim Oknie Życia

2025-06-12 13:45

Marzena Cyfert

Okno Życia przy ul. Rydygiera we Wrocławiu

Okno Życia przy ul. Rydygiera we Wrocławiu

12 czerwca przed południem zadzwonił dzwonek w Oknie Życia przy ul. Rydygiera 22-28, w budynku Kongregacji Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza.

Siostry boromeuszki znalazły w nim kilkudniową dziewczynkę, której nadały imię Joanna, a przy niej pampersy i butelkę z mlekiem. Zgodnie z procedurami dziewczynka została zabrana do szpitala na badania. – To już 24. dziecko w Oknie Życia. Cieszymy się z każdego znalezionego tutaj dziecka i zawsze jesteśmy gotowe w takich sytuacjach pomagać. Ale apelujemy, by zanim dziecko zostanie przyniesione do Okna Życia, sprawdzić wszystkie inne możliwości. My też w tym pomożemy. Jeśli ktoś ma problemy, może znaleźć u nas pomoc i wsparcie. Zawsze robimy wszystko, by znaleźć jak najlepsze rozwiązanie. Przed taką decyzją jak oddanie dziecka do Okna Życia dobrze jest też z kimś porozmawiać – mówi „Niedzieli” s. Ewa Jędrzejak, boromeuszka, prezes fundacji Evangelium Vitae, która prowadzi Okno Życia.
CZYTAJ DALEJ

Komunikat w sprawie niektórych wypowiedzi medialnych ks. Rafała Główczyńskiego SDS

2025-06-10 23:09

[ TEMATY ]

Ksiądz z osiedla

archiwum prywatne

ks. Rafał Główczyński

ks. Rafał Główczyński

Zarząd Polskiej Prowincji Towarzystwa Boskiego Zbawiciela (Salwatorianów) opublikował komunikat związany z działalnością medialną salwatorianina.

Komunikat Prasowy Polskiej Prowincji Towarzystwa Boskiego Zbawiciela w sprawie niektórych wypowiedzi medialnych ks. Rafała Główczyńskiego SDS
CZYTAJ DALEJ

Święty Antoni – kaznodzieja z drzewa orzechowego

2025-06-13 16:25

[ TEMATY ]

św. Antoni

św Błażej

Adobe Stock

Podobno głosił kazania, siedząc w konarach orzechowego drzewa w pobliżu Padwy, gdzie dziś znajduje się niewielki kościółek Sant’Antonio di Noce. Kościół katolicki wspomina 13 czerwca w liturgii św. Antoniego Padewskiego - Doktora Kościoła, jednego z najpopularniejszych świętych, patrona „od zagubionych osób i rzeczy” oraz ludzi ubogich. Dla franciszkanów jest to drugi co do ważności święty - po ich założycielu, św. Franciszku z Asyżu.

Z osobą św. Antoniego łączy się wiele pięknych legend. Jedna z nich mówi, że kiedy głosił kazanie w Rimini nad Adriatykiem, z szeroko otwartymi pyszczkami słuchała go ogromna rzesza ryb. Do najpopularniejszych wspomnień dotyczących świętego należy „cud z Dzieciątkiem Jezus”, które szeroko uśmiechnęło się do świętego z kart Ewangelii. Dlatego wiele obrazów ukazuje św. Antoniego z czułością trzymającego na rękach małego Jezusa. Szczególnie wiele tego rodzaju opowiadań mają bardzo kochający „swego” świętego Włosi, mimo że Antoni pochodził nie z Włoch, ale z Portugalii, a do Padwy przybył na krótko przed śmiercią.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję