U źródeł
Już podczas pierwszego spotkania szukaliśmy źródła. Dzieląc się tajemnicą powołania, patrząc na drogę przebytą kilkanaście czy kilkadziesiąt lat temu, odkrywaliśmy ogromną różnorodność i bogactwo działania Ducha Świętego w Kościele. Od dziecięcych marzeń, „zabaw w Mszę św.”, przez młodzieńcze wzrastanie, poszukiwanie i często zmaganie się z innymi i ze sobą - wiodły nasze drogi ku Jezusowemu wezwaniu „Pójdź za Mną”.
Głosić Jezusa
Sobotnie przedpołudnie wypełniła praca w grupach w pochyleniu nad Ewangelią. Wezwanie Jezusa: „Chodźcie, a zobaczycie”, wiodło nas przez karty Pisma Świętego. Wsłuchując się w słowa Mistrza, skierowane do Apostołów, szukaliśmy odpowiedzi na pytania: co głosić współczesnemu światu?; o czym mówić młodemu człowiekowi? Jezus szczególną troską otaczał tych, których wybrał. Ileż słów skierował specjalnie do nich? Wymowne było nawet Jego milczenie.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jak i kogo czynić uczniami
Popołudnie upłynęło na poznawaniu i odkrywaniu relacji Jezusa do Apostołów. Jego obecność, bliskość, kierowane słowa pełne troski, ale też i wymagającej miłości, wskazują bardzo wyraźnie na ludzkie oblicze Chrystusa. Darem największym, pozostawionym na zawsze, stała się Eucharystia. Miłość wymaga daru z siebie. Chrystus w Eucharystii uczy, jak stać się darem dla innych.
Abyśmy byli jedno
Wieczorne bratersko-siostrzane spotkanie stało się okazją do wspólnej refleksji i podsumowania akcji powołaniowej w dekanacie Lublin Południe oraz dni skupienia w Puławach i Wąwolnicy. Spostrzeżeniami dotyczącymi pracy powołaniowej podzielili się także referenci kilku zgromadzeń zakonnych. Spotkanie stało się szansą zaczerpnięcia nowych pomysłów oraz „nabrania Ducha” - nowych sił do pracy w Kościele. Dzięki obecności wielu różnych zgromadzeń, wspólnej modlitwie i dialogowi mocno doświadczyliśmy „międzyzakonnego ekumenizmu”. Warsztaty zakończyła Niedzielna Eucharystia. Zostaliśmy rozesłani, by „iść i czynić uczniami”.
