Reklama

Caritas Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej (3)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Po raz trzeci odwiedzamy siedzibę naszego archidiecezjalnego Caritas, aby zapoznać się z różnorodnymi formami pomocy niesionej ludziom najbardziej potrzebującym. Przedstawiliśmy już historię Caritas, skoncentrowaliśmy się także na bieżącej działalności, akcentując poszczególne akcje, tj. „Kromka Chleba” czy pomoc wielkanocna. Powróćmy więc do rozmowy z dyrekcją Caritas - ks. Piotrem Prymą i Romanem Kuchmistrzem, aby dowiedzieć się o innych przedsięwzięciach inicjowanych w ramach archidiecezji.
Warto jeszcze dodać w związku z omawianą akcją wielkanocną, że w ubiegłym roku rozprowadziliśmy 15 tys. baranków, 18 tys. świec wielkanocnych i aż 30 tys. chlebków. Przypomnijmy też, że z ubiegłorocznych ofiar dofinansowaliśmy działalność prowadzonych przez nas świetlic przyparafialnych, szczególnie jeśli chodzi o dożywianie, a także przeznaczyliśmy je na jadłodajnie i paczki żywnościowe dla najuboższych rodzin. Po zakończeniu kwestii wielkanocnej meritum pracy staje się przygotowanie letniego wypoczynku dzieci podczas kolonii i półkolonii. Podstawowym zadaniem stojącym wówczas przed zespołami parafialnymi jest wytypowanie dzieci, które powinny udać się na tego typu wypoczynek. Przez dwie niedziele czerwca trwa również w parafiach zbiórka ofiar do puszek, która w całości przeznaczona jest na sfinansowanie akcji kolonijnej. Z koloniami wiąże się także sprawa wychowawców - wolontariuszy, którzy poświęcają swój wolny czas na pobyt z dziećmi na koloniach. Trzeba przyznać, że są to zawsze niezwykli ludzie, którzy swą radością i zapałem wspaniale wpływają na najmłodszych. W tym miejscu chcemy też zwrócić się do studentów i pedagogów, którzy pragną dobrowolnie zaangażować się w pracę podczas letnich kolonii, by zgłaszali tę wolę do biura diecezjalnego. Wcześniej bowiem muszą odbyć specjalistyczne szkolenie. Caritas naszej archidiecezji dysponuje 3 ośrodkami, do których przybywają dzieci w wakacje: w Lasku Arkońskim w Szczecinie oraz w Trzęsaczu i w Wisełce (obydwa ośrodki znajdują się nad morzem). Zdajemy sobie sprawę, że nie zawsze jesteśmy w stanie wyjść naprzeciw wszystkim potrzebom parafii pod względem liczby kierowanych tam dzieci, ale przyjęliśmy zasadę, aby jak najwięcej parafii mogło wysłać przynajmniej po kilkoro dzieci na letni odpoczynek. Mamy nadzieję, że z czasem tych miejsc będzie więcej. W ograniczonym zakresie funkcję tę spełniają tzw. półkolonie, czyli organizowanie dziennej, dochodzącej formy spędzenia wakacji przy macierzystych parafiach. Po wakacjach przygotowujemy się do corocznego Tygodnia Miłosierdzia. Odbywa się on zawsze na początku października i jest czasem budzenia wrażliwości wspólnot parafialnych na niedolę ludzi potrzebujących pomocy. Każdorazowo przygotowywany jest inny temat dotyczący problemu miłosierdzia, w taki sposób, aby grupy charytatywne skupiły się wokół tej prawdy i pracowały nad nią w codziennej posłudze. Organizowane są wtedy także kwesty do puszek na wsparcie tych inicjatyw. Po Tygodniu Miłosierdzia nową formą stosowaną przez nas od niedawna jest rozprowadzenie zniczy w związku z uroczystością Wszystkich Świętych. Idąc chronologicznie, ostatnią, ale największą akcją jest słynne już „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”. Ta prowadzona od kilku lat akcja rozprowadzania świec na wigilijny stół przynosi za każdym razem rekordowe efekty. Wystarczy przypomnieć, że od 3 lat w dzieło to włączyły się z podobnym skutkiem bratnie organizacje charytatywne: Diakonia Kościoła ewangelicko-augsburskiego i Eleos Kościoła prawosławnego. O wielkości akcji niech zaświadczy ilość sprzedawanych świec. W minionym Adwencie w naszej diecezji kupiono 90 tys. sztuk! Zebrane przy tym ofiary w całości przeznaczane są na wsparcie licznych dzieł związanych z pomocą niesioną dzieciom. Oczywiście, oprócz tych corocznych akcji organizowane są jednorazowe, inicjowane przez Caritas Polska, związane z różnymi nagłymi kataklizmami czy potrzebami społecznymi, tj.: trzęsienia ziemi, powodzie, pomoc szczecińskim stoczniowcom czy niedawny dramat w Azji, który do początku lutego w skali diecezji przyniósł efekt w postaci zbiórki ponad 300 tys. zł. Organizujemy także szczególnie ważną pomoc dla Polaków mieszkających za wschodnią granicą, a dotyczy ona: Kazachstanu, Białorusi, Litwy, Ukrainy i Rosji. Musimy dodać również ogromny wymiar pracy realizowany przez parafialne zespoły, które - oprócz wymienionych już zadań - zajmują się także m.in. realizowaniem pomocy indywidualnej poprzez opłacanie dzieciom obiadów w szkołach, wydawanie paczek żywnościowych, używanej odzieży, opłacanie leków, rachunków za gaz i elektryczność itp. Na szczeblu parafialnym w większym stopniu możliwy jest osobisty kontakt z potrzebującymi, chociażby przez odwiedzanie chorych w domach czy pomoc przy domowych czynnościach. Dlatego prosimy wszystkich, którzy potrzebują pomocy, aby zgłaszali się przede wszystkim do swoich grup parafialnych, a nie do centrum diecezjalnego, którego praca skierowana jest na koordynowanie poszczególnych bieżących działań charytatywnych.
Na zakończenie pragniemy podziękować wszystkim członkom Parafialnych Zespołów Caritas, wolontariuszom, sponsorom i ludziom dobrej woli za wszystko, co czynią, by ulżyć trudnemu losowi tych, którzy znaleźli się w dramatycznej sytuacji życiowej. Bez ich bezinteresownej pomocy nie moglibyśmy działać na tak szeroką skalę. Wszystkich zaś diecezjan zachęcamy do nieustannego wspierania wszystkich organizowanych przez Caritas akcji!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Każde cierpienie połączone z Chrystusowym krzyżem umacnia

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Graziako

Rozważania do Ewangelii Mt 11, 25-30.

Poniedziałek, 29 kwietnia. Święto św. Katarzyny ze Sieny, dziewicy i doktora Kościoła, patronki Europy

CZYTAJ DALEJ

Francja: siedmiu biskupów pielgrzymuje w intencji powołań

2024-04-29 17:49

[ TEMATY ]

episkopat

Francja

Episkopat Flickr

Biskupi siedmiu francuskich diecezji należących do metropolii Reims rozpoczęli dziś pięciodniową pieszą pielgrzymkę w intencji powołań. Każdy z nich przemierzy terytorium własnej diecezji. W sobotę wszyscy spotkają się w Reims na metropolitalnym dniu powołań.

Biskupi wyszli z różnych miejsc. Abp Éric de Moulins-Beaufort, który jest metropolitą Reims a zarazem przewodniczącym Episkopatu Francji, rozpoczął pielgrzymowanie na granicy z Belgią. Po drodze zatrzyma się u klarysek i karmelitanek, a także w sanktuarium maryjnym w Neuvizy. Liczy, że na trasie pielgrzymki dołączą do niego wierni z poszczególnych parafii. W ten sposób pielgrzymka będzie też okazją dla biskupów, aby spotkać się z mieszkańcami ich diecezji - tłumaczy Bénédicte Cousin, rzecznik archidiecezji Reims. Jednakże głównym celem tej bezprecedensowej inicjatywy jest uwrażliwienie wszystkich wiernych na modlitwę o nowych kapłanów.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję