Wielu mieszkańców Sanoka, za spontanicznie rzuconą przez młodzież propozycję, wieczorami zapaliło świecę i stawiało w oknie - na znak wspólnej modlitwy, bliskości duchowej z Ojcem Świętym w Jego ostatnich chwilach życia. W wielu domach, wspólnotach i kościołach trwały ufne modlitwy, którymi staraliśmy się pomóc, wyrazić naszą miłość i wdzięczność Janowi Pawłowi II.
Tak przed laty mieszkańcy naszego miasta cieszyli się każdą pielgrzymką, spotkaniem z Ojcem Świętym, którego posłannictwo od kilkudziesięciu lat urzekało i pociągało do Chrystusa.
Każdy z nas - jak potrafi - wyraża Papieżowi swoje uznanie i wdzięczność za nauczanie, dar i świadectwo życia. Niektórzy przedstawili to w poezji, którą warto teraz przypomnieć.
Potęga miłości
Papieżu Polaku
z miłością jak bochen
z wiarą jak dzwon
Twoje posłanie
Do narodów
Jak pszeniczny łan!
Wspomagasz nas
W pielgrzymowaniu
Po krętych ścieżkach
Łaską Ducha Świętego.
Jesteś
Sercem Polski
Darem Nieba!
Jesteś Nadzieją
W granatowy czas
i Światłem
na skrzyżowaniu bólu
i rozterek!
Zofia Bałka 1999 (z tomiku Kwitnąca nadzieja)
Jan Paweł II
Pielgrzymem Ty
Włodarz Kościoła
Co pod skrzydłem Gołębicy
stoisz cały drżący?
Prosisz o uszanowanie
Ziarna SŁOWA
Jako zaczynu chlebowego
Jesteś jak znak sprzeciwu
Zdumiewający siłą łączenia
wśród podziałów
Prosisz wytrwale
o ekumenizm
Napełniony jak w Kanie
Miłosierdziem po brzegi
Czy nam rodakom
zgromadzonym w Krośnie
gromkim wołaniem:
- Nie bójcie się!
- Otwórzcie drzwi Chrystusowi!
Stawiasz jedyne pytanie
o kształt fundamentu
budowanej z Chrystusem
przyszłości?
Halina Więcek 1997 (z tomiku Pytanie o jutro)
Ojcu Świętemu
Kapłanie Święty!
Ojcze wszystkich wiernych,
Tulisz do serca
swe grzeszne dzieci
Tam w Watykanie
los dał Ci mieszkanie,
Do Polski tęsknisz,
do niej chętnie lecisz.
Jedziesz do Polski,
tęsknisz do Krakowa
Bo na Wawelu
masz świątynię ducha
Całujesz ziemię polską,
jak dłoń matki
Twoich poleceń cały świat słucha.
Cecylia Klekawka 2000 (Zbiór wierszy)
Pomóż w rozwoju naszego portalu