Reklama

Rozmowa z o. Janem Mikrutem CSsR

„... tylko te państwa nie zginą, które...”

„Jeżeli chcecie ratować świat, trzeba przeprowadzić intronizację Najświętszego Serca Jezusowego we wszystkich państwach i narodach na całym świecie. (...) Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu... Ja chcę niepodzielnie panować w sercach ludzkich” - to słowa, które w swym mistycznym widzeniu usłyszała od Chrystusa służebnica Boża Rozalia Celakówna, która zmarła w opinii świętości 13 września 1944 r. w Krakowie. Była apostołką intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Stała się inspiratorką Dzieła Osobistego Poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa - dzieła zatwierdzonego przez kard. Sapiehę. Ideę intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w 1995 r. podjęła Krakowska Wspólnota dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Obecnie takie wspólnoty istnieją już w wielu parafiach Polski i za granicą. Członkowie wspólnot spotykają się na cotygodniowych adoracjach Najświętszego Sakramentu. Ich formacją jest codzienna modlitwa, częsta spowiedź, Komunia św., adoracje oraz rekolekcje. Punktem odniesienia dla wszystkich wspólnot pozostaje Wspólnota Krakowska, przekazująca pozostałym materiały, intencje, informacje, przy zachowaniu indywidualnego charakteru i własnego charyzmatu Wspólnoty na danym terenie.

Niedziela szczecińsko-kamieńska 48/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Z o. Janem Mikrutem CSsR, zaangażonanym w dzieło intronizacji, rozmawia Helena Maniakowska

Helena Maniakowska: - Jak doszło do poświęcenia się tej idei, która spowodowała, że jeździ Ojciec po Polsce i podczas rekolekcji głosi ważność intronizacji?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

O. Jan Mikrut CSsR: - Moje zainteresowanie intronizacją rozpoczęło się od audycji w Radiu Maryja, podczas której goście z Krakowa: Ewa Nosiadek i o. Tadeusz Kiersztyn SJ, przedstawili życiorys Rozalii Celakówny oraz książkę Wielkie wezwanie Serca Pana Jezusa do narodu polskiego, autorstwa o. Z. Dobrzyckiego OSPPE i o. S. Szafrańca OSPPE. Intrygujące w tej książce jest wezwanie i ponaglenie, że intronizacja Najświętszego Serca Pana Jezusa jest sprawą pilną, niecierpiącą zwłoki, oraz przestroga, że „Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu”, a także słowa: „tylko te państwa nie zginą, które będą oddane Sercu Jezusowemu przez intronizację, którego uznają swym Królem i Panem”. Te słowa zrobiły na mnie duże wrażenie. Zainteresowałem się dokumentami papieskimi na ten temat; okazuje się, że są aż cztery encykliki papieskie, poświęcone bezpośrednio kultowi Serca Pana Jezusa i Chrystusa Króla. Stały się one podstawą przemyśleń i zaangażowania bezpośrednio w prowadzenie rekolekcji, które przygotowywałyby ludzi do intronizacji w wymiarze osobistym, rodzinnym i społecznym. Rekolekcje prowadzone w Poznaniu na Ratajach były transmitowane przez Radio Maryja, a nauki z tych rekolekcji zostały później umieszczone w książce Jezus jest Królem, wydanej przez Siostry Loretanki. Potem nastąpiła bliższa współpraca z Krakowską Wspólnotą dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Wspólnoty dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa powstają w parafiach za zgodą proboszczów, modlą się w intencji intronizacji na modlitwie wynagradzającej przed Najświętszym Sakramentem i współpracują z duchownymi w przygotowaniu rekolekcji, a następnie w prowadzeniu tego dzieła, gdy rekolekcje się skończą i intronizacja dokona się.

- Czym jest intronizacja i czym różni się ona od poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa?

Reklama

- Intronizacja to świadomy akt woli, decyzja, przez którą wybieram Jezusa jako Pana, Zbawiciela i Króla, jako ostateczny punkt odniesienia w moim życiu. Ta decyzja dokonywana jest osobiście, kiedy mówimy o intronizacji we własnym sercu. Osobą kompetentną do takiego aktu jest osoba indywidualna, w wymiarze rodzinnym jest to rodzina. Z kolei intronizacja w wymiarze społecznym, tzn. publicznie, w świątyni, wobec władz kościelnych, państwowych i z ich udziałem, ogłasza się i wyznaje jako świadectwo wiary, że Jezus jest Królem, że pragnie się żyć według Jego Serca i poświęca się Jego Sercu, i zobowiązuje się do realizowania w życiu społecznym zasad Ewangelii. Od decyzji do wypełnienia jest jeszcze daleka droga. Intronizacja tak rozumiana jest jednorazowym aktem, który może być powtarzany, natomiast poświęcenie to styl życia. Sam Pan Jezus mówił o tym, co znaczy poświęcić się - „a Ja za nich w ofierze dam samego siebie”. A zatem przez intronizację, akt woli w wymiarze osobistym, rodzinnym i społecznym, podejmujemy styl życia, który sprowadzi się do poświęcenia swojego życia dla Boga i ludzi. Jest to realizowanie w życiu społecznym przykazania miłości. A więc intronizacja prowadzi do poświęcenia. Przez poświęcenie się Bożemu Sercu Chrystus króluje w naszym życiu, dlatego że na pierwszym miejscu jest On, w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym, a Ewangelia wprowadzona jest w czyn. Dlatego przez intronizację Bożego Serca dochodzimy do stylu życia, przez który króluje Chrystus, mówimy: Jezu, jesteś Królem, jesteś moim Królem, daj mi poznać wolę Twoją Panie, oto jestem.

- Jak założyć Wspólnotę dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa?

- W tym celu należy nawiązać kontakt z Krakowską Wspólnotą dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa (korespondencję prowadzi Ewa Nosiadek, ul. Pilotów 28/23, 31-462 Kraków; tel. [0-12] 41-26-105). W dzieło intronizacji i formacji wspólnot zaangażowani są Ojcowie Redemptoryści. Z woli przełożonych, jestem koordynatorem tej współpracy. W sprawie rekolekcji intronizacyjnych pytania można kierować pod adresem: o. Jan Mikrut, ul. Wysoka 1, 33-170 Tuchów; tel. (0-14) 632-72-00.
Na zakończenie należy zaznaczyć, że w Toruniu, w Domu Słowa, odbyły się dwa ważne sympozja dotyczące intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pierwsze w dniach 7-9 września 2001 r., z okazji 100. rocznicy urodzin Rozalii Celakówny, z którego materiały zostały wydane w książce pt.: Polska nie zginie jeśli... wyd. Sióstr Loretanek 2002 r. Drugie sympozjum odbyło się w dniach 17-18 września 2004 r., z okazji 60. rocznicy narodzin dla nieba służebnicy Bożej Rozalii Celakówny. Materiały z tego sympozjum, z dodanym do nich Dekretem Kongregacji Wiary Daminus Jezus, można znaleźć w książce pt. Serce Króla królów i Pana panujących, wyd. Poligrafia Redemptorystów w Tuchowie 2005 r.

- Dziękuję za rozmowę.

O. Jan Mikrut, redemptorysta, otrzymał święcenia kapłańskie w 1969 r. Pracował w ośrodkach Ojców Redemptorystów w Elblągu, Krakowie, Gliwicach, Toruniu, a obecnie w Tuchowie. Od początku istnienia Radia Maryja był zaangażowany w działalności tej rozgłośni.

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Twórca pierwszej reguły

Niedziela Ogólnopolska 19/2023, str. 20

[ TEMATY ]

Św. Pachomiusz Starszy

commons.wikimedia.org

Św. Pachomiusz Starszy

Św. Pachomiusz Starszy

Ojciec Pustyni, ojciec monastycyzmu.

Urodził się w Esneh, w Górnym Egipcie. Jego rodzice byli poganami. Kiedy miał 20 lat, został wzięty do wojska i musiał służyć w legionach rzymskich w pobliżu Teb. Z biegiem czasu zapoznał się jednak z nauką Chrystusa. Modlił się też do Boga chrześcijan, by go uwolnił od okrutnej służby. Po zwolnieniu ze służby wojskowej przyjął chrzest. Udał się na pustynię, gdzie podjął życie w surowej ascezie u św. Polemona. Potem w miejscowości Tabenna prowadził samotne życie, jednak zaczęli przyłączać się do niego uczniowie. Tak oto powstał duży klasztor. W następnych latach Pachomiusz założył jeszcze osiem podobnych monasterów. Po pewnym czasie zarząd nad klasztorem powierzył swojemu uczniowi św. Teodorowi, a sam przeniósł się do Phboou, skąd zarządzał wszystkimi klasztorami-eremami. Pachomiusz napisał pierwszą regułę zakonną, którą wprowadził zasady życia w klasztorach. Zobowiązywał mnichów do prowadzenia życia wspólnotowego i wykonywania prac ręcznych związanych z utrzymaniem zakonu. Każdy mnich mieszkał w oddzielnym szałasie, a zbierano się wspólnie jedynie na posiłek i pacierze. Reguła ta wywarła istotny wpływ na reguły zakonne w Europie, m.in. na regułę św. Benedykta. Regułę Pachomiusza św. Hieronim w 402 r. przełożył na język łaciński (Pachomiana latina). Koptyjski oryginał zachował się jedynie we fragmentach.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV - wybranek Ducha św. na nasze czasy

2025-05-09 12:07

[ TEMATY ]

Leon XIII

Prof. Grzegorz Górski

nowy papież

Papież Leon XIV

Vatican Media

Program każdego papieża, zawiera się w decydującej mierze w przybranym przez Niego imieniu. Tam trzeba szukać zarówno owego powiewu Ducha św., który kierował sercami i umysłami głosujących, jak również wskazań co do tego, co określa nadchodzący pontyfikat.

Nie ma żadnych wątpliwości, że kard. Prevost odwołuje się do ostatniego, wielkiego papieża o tym imieniu - Leona XIII. Był on sternikiem Kościoła przez 25 lat w okresie, w którym skala wyzwań dla katolików była być może nawet większa niż obecnie. Jeśli ktoś ma wątpliwości, niech poczyta jakie tajfuny uderzały w Kościół w owym okresie w każdym miejscu na świecie. Ot choćby, jaką sytuację miał Kościół we Włoszech, które poddane były ówcześnie histerycznej masońskiej obsesji.
CZYTAJ DALEJ

Uroczystości jubileuszowe w Jakubowie

2025-05-09 18:18

[ TEMATY ]

Jakubów

Sanktuarium św. Jakuba Apostoła

Karolina Krasowska

Tradycyjnie uroczystości w sanktuarium rozpoczęły się od okadzenia świątyni tzw. botafumeiro

Tradycyjnie uroczystości w sanktuarium rozpoczęły się od okadzenia świątyni tzw. botafumeiro

W Jakubowie odbyły się uroczystości jubileuszowe XX-lecia powstania pierwszego w Polsce odcinka Szlaku Świętego Jakuba oraz przywiezienia relikwii św. Jakuba Starszego Apostoła ze Stolicy Apostolskiej do Jakubowa.

Jubileuszowe obchody, z udziałem biskupów Tadeusza Lityńskiego i Pawła Sochy, kapłanów dekanatów głogowskich, członków Bractw św. Jakuba z diecezji i z Polski, rozpoczęły się na skwerze przy figurze św. Jakuba. Jej poświęcenia dokonał gość z Litwy - bp Algirdus Jurevicius z diecezji telszańskiej, który uświetnił obchody swoją obecnością. Spod figury, wierni w procesji liturgicznej z relikwiami świętych, przy akompaniamencie orkiestry, udali się do sanktuarium św. Jakuba Starszego Apostoła, gdzie została odprawiona uroczysta Msza św. pod przewodnictwem bp. Algirdusa Jureviciusa.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję