Przyjęcie nowej funkcji w Kościele
Każdy z kandydatów wezwany imiennie został przedstawiony zgromadzonym i bp. A. Dyczkowskiemu, który w homilii pouczył obecnych o znaczeniu funkcji nadzwyczajnego szafarza dla społeczności wiernych. Ksiądz Biskup mówił między innymi, że powierzona funkcja upoważnia ich do udzielania Komunii św. i do zanoszenia jej do chorych. - Wyznaczeni do tak ważnego zadania w Kościele, szafarze winni starać się przyświecać innym przykładem życia chrześcijańskiego w wierze i dobrych obyczajach, gorliwiej korzystając z tej tajemnicy jedności i miłości: wszyscy bowiem, którzy spożywamy ten sam chleb i pijemy z tego samego kielicha, stanowimy jedno ciało - mówił Biskup Adam. Zwracając się do nadzwyczajnych szafarzy, powiedział jeszcze: - Udzielając zatem innym Komunii św., ukazujcie życiem braterską miłość zgodnie z poleceniem Pana, który podając swoim uczniom Ciało swoje do spożywania, powiedział: „To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem”.
Wyznaczeni nadzwyczajni szafarze udzielania Komunii św. w obecności zgromadzonych wypowiedzieli, że chcą przyjąć funkcję podawania braciom swoim Ciała Pańskiego, aby służyć przez to Kościołowi i budować go. Jednocześnie pragną w udzielaniu Eucharystii ujawnić wszechstronną troskliwość i należny szacunek.
Wybrani i przygotowani do posługi
Nadzwyczajni szafarze najpierw zostali wybrani w swoich wspólnotach parafialnych. Po pozytywnym rozpatrzeniu zebranych opinii, przystąpili do studium formacyjnego, zorganizowanego pod kierunkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. Przygotowanie kandydatów na nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. rozpoczęło się od rekolekcji, które odbyły się w dniach 25-27 listopada 2005 r. w Domu „Uzdrowienia Chorych” im. Jana Pawła II w Głogowie. Rekolekcjom tym przewodniczył ks. dr Marek Adaszek - ojciec duchowny z Wyższego Seminarium Duchownego w Legnicy. W dalszej części przygotowań kandydaci uczestniczyli przez cztery soboty w wykładach w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym im. św. Edyty Stein w Zielonej Górze. Każde spotkanie formacyjne rozpoczynało się udziałem w Eucharystii w kościele pw. Ducha Świętego. Podczas wykładów kandydaci na nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. zapoznali się z powołaniem i misją świeckich w Kościele i w świecie, z poprawną wizją liturgii w życiu Kościoła i wspólnoty parafialnej, z duszpasterstwem chorych w parafii i szpitalach. Słuchali o posłudze nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. w aspekcie prawnym i moralnym, o pobożności eucharystycznej i znaczeniu modlitwy, zwłaszcza Liturgii Godzin. Zaznajomili się z czynnościami nadzwyczajnego szafarza podczas Mszy św. i z zasadami zanoszenia Komunii św. chorym. Formacja nadzwyczajnych szafarzy nie kończy się na przyjęciu posługi, lecz trwa i jest pogłębiana poprzez coroczne rekolekcje organizowane wyłącznie dla tej grupy pastoralnej.
Zaangażowanie w życie parafii
Przypomnijmy, że 23 kwietnia 1998 r. biskup diecezjalny wydał Dekret ustanawiający nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. Ostatnia grupa przygotowanych i wyznaczonych świeckich jest już czwartą z kolei. Od tamtego czasu w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej zostało wyznaczonych 118 pomocników udzielania Komunii św., nie licząc akolitów ustanawianych w Wyższym Seminarium Duchownym. Z ich posługą możemy się spotkać w 35 parafiach naszej diecezji. Powoli przyzwyczajamy się już do nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. W ten sposób realizuje się zasadnicze dobro duchowe wiernych i prawdziwa konieczność duszpasterska w przypadku chorych i osób w podeszłym wieku, która umożliwia częstą Komunię św. zanoszoną im do domów prywatnych, szpitali i innych zakładów opieki. Doświadczenie uczy, że tego postulatu nie da się w pełni zrealizować siłami tylko zwyczajnych szafarzy Komunii św., tzn. biskupów, prezbiterów i diakonów. W ten sposób świeccy aktywnie uczestniczą w sprawowaniu liturgii, dając przykład zaangażowania współparafianom. Niektórzy duszpasterze twierdzą, że coraz trudniej jest zachęcić wiernych do angażowania się w życie parafialne. Ludzie tłumaczą się brakiem czasu, zmęczeniem… Z drugiej strony są tacy świeccy, którzy po wielu próbach wychodzenia z inicjatywą zniechęcili się. Każdy z właściwym sobie darem jest potrzebny wspólnocie. Kościół to wspólnota wiernych obdarzonych różnorodnymi charyzmatami, osób, którym powierzono odpowiednie funkcje dla dobra wspólnego. A tym dobrem jest przede wszystkim uobecnianie zbawczego dzieła Chrystusa, aby każdy człowiek mógł dostąpić łaski zjednoczenia z Nim.
Niech Bóg napełnia swoim błogosławieństwem tych naszych braci, którzy zostali wybrani do udzielania Najświętszej Eucharystii, aby wiernie rozdzielali swoim braciom Chleb Życia i wsparci mocą tego sakramentu, otrzymali udział w uczcie niebieskiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu