- Decyzja sądu ws. ks. Popiełuszki jest skandaliczna. Cała historia „przemysłu pogardy”, który wobec duchownego rozpętali komuniści, powinna być zakończona po 89 r. Kiedy można było w sposób niemalże niekrępowany te sprawę doprowadzić do końca – stwierdził Piotr Dmitrowicz.
Jak zauważył historyk, „prowokacja na Chłodnej” nie była jedynym elementem niszczenia ks. Popiełuszki. Stanowiła „apogeum” zmasowanej akcji propagandowej wymierzonej w kapelana Solidarności. - Kilka dni później „Ekspres Wieczorny” i „Trybuna Ludów” wydrukowały artykuł pt. „Garsoniera obywatela Popiełuszki” pełen kłamstw, insynuacji, pokazujący ks. Popiełuszkę w bardzo złym świetle. Duchowny próbował nawet demaskować te kłamstwa – zaznaczył, dodając, że formalnie ks. Popiełuszce nie można było nic zarzucić.
- Nie namawiał do atakowania komunistów, nie złorzeczył im - to jego słynne „Zło dobrem zwyciężaj” w praktyce. Ks. Popiełuszko dawał ludziom nadzieję, szczególnie w latach stanu wojennego, kiedy Jaruzelski i Kiszczak próbowali „złamać kręgosłup społeczeństwa”. Msze św. za Ojczyznę były elementem wielkiej otuchy duchowej. To co robił powodowało wściekłość jego wrogów. Nie tylko tych w Warszawie. Szykanowała go również prasa sowiecka – podkreślił Piotr Dmitrowicz.
Jak zauważył rozmówca KAI, duchowny znalazł się w dramatycznej sytuacji - był wzywany na przesłuchania, nękany, zastraszany, otoczony donosicielami, nawet we własnej parafii, gdzie założono podsłuch. – Tak stał się symbolem niezłomności – dodał.
Zdaniem wicedyrektora Muzeum Jana Pawła II i Kardynała Wyszyńskiego, całe morderstwo ks. Popiełuszki było ukartowaną grą polityczną. - Skazano tak naprawdę rękę a nie głowę. Tą głową jest Kiszczak i Jaruzelski. Nie wierzę, że bez ich zgody taka potworna zbrodnia mogłaby się wydarzyć. Ta sprawa ciąży nad III Rzeczpospolitą. To wielki wstyd, że winni nie ponieśli kary. Wokół tej historii dzieje się mnóstwo rzeczy, które trudno nazwać tylko przypadkiem, czy zbiegiem okoliczności – podsumował historyk.
Reklama
Sąd Okręgowy w Warszawie umorzył w środę postępowanie w sprawie tzw. prowokacji na ul. Chłodnej w 1983 r. w Warszawie, zastosowanej przez SB wobec ks. Jerzego Popiełuszki. Polegała na podrzuceniu w mieszkaniu duchownego obciążających go materiałów. Zdaniem sądu, czyny popełnione przez byłych funkcjonariuszy SB „nie stanowią zbrodni przeciwko ludzkości”. IPN, który wniósł akt oskarżenia, ma złożyć zażalenie do tej decyzji.
Akt oskarżenia dotyczył Grzegorza P., Waldemara O. i Pawła N. w sprawie "tworzenia fałszywych dowodów w celu skierowania przeciwko ks. Jerzemu Popiełuszce ścigania o przestępstwo". Oskarżeni to osoby skazane jako sprawcy późniejszego zabójstwa księdza - część z nich zmieniła swoje nazwiska z lat 80.
