„Dziadkowie mogą odegrać poważną rolę w przekazie wartości materialnych i kulturowych okresu swojej epoki, zdarzeń z dzieciństwa i młodości; kształtują postawy, podając wartości, które już się sprawdziły jako cenne dla życia indywidualnego i społecznego” (Ojciec prof. dr hab. Leon Dyczewski, Więź pokoleń w rodzinie)
Koniec stycznia, mimo zimowej aury, to wyjątkowo ciepły okres. Ciepły ciepłem dwóch ważnych dni, kiedy nasze myśli i uczucia biegną ku osobom zajmującym szczególne miejsce w życiu każdego z nas. Osobom dziadków.
Babcia i dziadek. Chyba nie ma wśród nas nikogo, kto by im czegoś nie zawdzięczał. Bez nich trudno by było o szczęśliwe dzieciństwo, zwłaszcza w dzisiejszej rzeczywistości, w której coraz mniej czasu na życie rodzinne, bo pogoń za pracą, za pieniędzmi, potrafi skutecznie zaabsorbować, odrywając uwagę i serce od tego, co najważniejsze. Rodzice coraz częściej bywają wielkimi nieobecnymi, jeśli chodzi o wychowanie i uczestniczenie w życiu dziecka. Aż strach pomyśleć, co by było, gdyby nie dziadkowie... To oni pomagają wejść w dorosły świat, oni uczą pacierza, opowiadają najpiękniejsze bajki... Obdarzają czasem i miłością... Oni stają się pierwszymi autorytetami i bohaterami... I na nich zawsze można liczyć...
Pamiętajmy o tym, gdy jak co roku o tej porze, będziemy składać naszym babciom i dziadziom życzenia. I nie odstawiajmy ich w kąt, jak przestarzałej meblościanki, z której nie ma już żadnego pożytku. XXI wiek zachłysnął się młodością, witalnością i tężyzną. Usiłuje stworzyć wrażenie, że starości nie ma. Że nie istnieje. A nawet jeśli istnieje, to nie należy jej pokazywać, bo jest czymś, co podrażnia wyczucie estetyki, przypomina o rzeczach nieuniknionych, takich jak śmierć i przemijanie, wywołuje niesmak... Starsi ludzie psują harmonię i humor, dlatego lepiej się ich pozbyć. Zwłaszcza jeśli mają puste portfele. To coraz częstszy sposób myślenia, szczególnie wśród młodszego pokolenia. Nie pozwólmy, by stał się powszechny. Człowiek starszy w domu - babcia z dziadkiem - to dla domu błogosławieństwo. Tak wierzono kiedyś. Niech ta wiara dzisiaj stanie się i naszym udziałem i przeniesie się na kolejne pokolenia.
Wniebowstąpienie kończy to, co zapoczątkowało Wcielenie. Chrystus, który narodził się w Betlejem, przyjmując naszą ludzką naturę, lecz bez grzechu, wraca teraz do Siebie, skąd przyszedł. Wniebowstąpienie jest dokończeniem misterium paschalnego, a więc dzieła odkupienia.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka». Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.
Matka Urszula Ledóchowska w pamięci potomnych zapisała się jako założycielka nowej rodziny zakonnej, edukującej kolejne pokolenia młodzieży, mało natomiast wiadomo o jej wielkiej akcji promującej Polskę, gdy ważyły się losy odrodzenia państwa polskiego.
Specjalistka od historii szarych urszulanek s. Małgorzata Krupecka USJK, autorka biografii Założycielki, w książce „Ledóchowska. Polka i Europejka” zwraca uwagę na fakt, że do wielkiej akcji promującej Polskę, zwłaszcza w latach 1915–1918, gdy ważyły się losy kraju jako niepodległego państwa, przyszła Święta była doskonale przygotowana niejako „z urodzenia” – w jej żyłach płynęła krew kilku europejskich narodów. Po matce, Józefinie Salis-Zizers, odziedziczyła szwajcarsko-południowoniemiecko-nadbałtycką krew, wśród jej przodków byli lombardzcy, wirtemberscy i inflanccy szlachcice. Pradziadek Julii – baron von Bühler – był rosyjskim ministrem. Z kolei polscy przodkowie ojca, Antoniego Ledóchowskiego, brali udział w wyprawie wiedeńskiej, obradach Sejmu Czteroletniego i Powstaniu Listopadowym. Urodzenie i koligacje otwierały przed nią drzwi do europejskich elit, a fenomenalne zdolności językowe pozwalały jej wypowiadać się w językach skandynawskich.
Kard. Pizzaballa: Jerozolima ma wymiar duchowy i teologiczny
2025-05-29 13:08
st /KAI
Adobe Stock
„Dla uczniów każde miejsce będzie Jerozolimą, będzie miejscem, gdzie podobnie jak ich Mistrz, będą wezwani do oddania życia. I podobnie jak ich Mistrz, doświadczą, że także dla nich Jerozolima będzie bramą, otwartą bramą, przez którą będą mogli powrócić do Ojca” - stwierdza kard. Pierbattista Pizzaballa OFM. Łaciński patriarcha Jerozolimy skomentował fragment Ewangelii (Łk 24,46-53) czytany w obchodzoną w tym roku 1 czerwca uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
Ewangelia św. Łukasza ponownie interpretuje ziemskie dzieje Jezusa, traktując je jako jedną wielką drogę, która ma określony cel, którym jest Jerozolima. Jest to cel fizyczny, ale przede wszystkim duchowy i teologiczny: Jerozolima jest miejscem, do którego się wstępuje, żeby oddawać cześć Bogu. Natomiast Jezus, po przybyciu do Jerozolimy, złoży Ojcu prawdziwą ofiarę, swoje życie, ofiarowane jako dar miłości dla zbawienia wszystkich. Z powodu grzechu człowieka ofiara ta będzie krwawa i przybierze formę bolesnej śmierci na krzyżu. Droga Jezusa ku Jerozolimie prowadzi Go do tego kroku, którego Jezus jest w pełni świadomy i aby stawić mu czoła, Jego twarz staje się wyrazistsza i podejmuje stanowczą decyzję, że pójdzie aż do końca (Łk 9,51).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
