Reklama

„Nie znać niczego, tylko Jezusa Chrystusa” - misja Świętego Pawła

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Życie świętego Pawła było pełne zaskakujących zwrotów. On, który doskonale znał Prawo i Proroków, z pewnością nie spodziewał się, że to jemu ukaże się długo oczekiwany Mesjasz. Bóg jednak ma swoją strategię działania, swoje plany. Z perspektywy upływającego czasu określamy je mianem historii zbawienia. Bardzo istotne miejsce zajmuje w niej „wydarzenie pod Damaszkiem”, moment zwrotny w życiu faryzeusza Pawła z Tarsu. Jemu bowiem, zagorzałemu wyznawcy judaizmu, objawił się w drodze do Damaszku zmartwychwstały Jezus z Nazaretu, którego dotąd żarliwie zwalczał z racji przypisywanych Mu prerogatyw mesjańskich. W ten sposób po raz kolejny Bóg postanowił wejść w zwykłą historię człowieka, by wprowadzić go w najgłębszą tajemnicę dzieła odkupienia, do którego przygotowywał ludzkość przez całą epokę starotestamentowych dziejów: „Tak bowiem umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (por. J 3, 16).

Czy Paweł się nawrócił?

Często nawrócenie na chrześcijaństwo kojarzy się z nową postawą moralną, z przejściem od złego do dobrego postępowania. Tymczasem istotą prawdziwej metanoi, czyli nawrócenia, jest wewnętrzna przemiana, spowodowana rozpoznaniem w Jezusie z Nazaretu Syna Bożego. Uznanie Go za jedynego Pana i Zbawiciela pociąga za sobą w konsekwencji przewartościowanie własnego życia i ukierunkowanie na posłuszeństwo nauce Chrystusa. To z kolei wprowadza nową jakość, tak w sferze wiary, jak i moralności.
Podobnie rzecz się miała ze św. Pawłem. Tak naprawdę to, co wydarzyło się w drodze do Damaszku, gdzie miał zniszczyć rodzące się chrześcijaństwo, trudno nazwać „nawróceniem”. Paweł bowiem nigdy nie był człowiekiem niewierzącym. Wręcz przeciwnie, jego wiara w Jahwe - Boga Izraela, była bardzo mocna. Jedyne, czego jej brakowało, to uznania w Jezusie z Nazaretu zapowiadanego przez proroków Mesjasza. Z całą pewnością pod Damaszkiem Chrystus nie spotkał znudzonego judaizmem faryzeusza. Przeciwnie, Paweł z Tarsu przeżywał czas, gdy „wierze przodków” gotów był poświęcić całe swoje życie. Co zatem wydarzyło się pod Damaszkiem? Otóż Paweł otrzymał szczególną łaskę. Przed nim, Żydem oczekującym spełnienia się obietnic mesjańskich, stanął Zmartwychwstały Jezus. Ten, z którego kpili uczeni w Piśmie, bowiem - choć nazywał siebie Synem Bożym - nie zszedł z krzyża, nagle olśnił swojego prześladowcę. Wobec takiego doświadczenia Paweł nie mógł już zaprzeczać, że Bóg wypełnił Słowa, które rozbrzmiewały pośród starotestamentowych ksiąg. Sam stał się naocznym świadkiem tego, że „Chrystus umarł - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem. A jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni” (por. 1 Kor 15, 3-4. 22). W taki sposób Paweł - Żyd z Tarsu - odnalazł „pod Damaszkiem” poszukiwanego od dzieciństwa Mesjasza i dołączył do grona Jego uczniów. Nie zmienił on więc swej wiary w Jedynego Boga. Jego wiara i nadzieja doczekały się po prostu spełnienia: „Bóg nawiedził lud swój” (Łk 1, 68).

Ewangelia łaski

Niemal dwadzieścia lat po „wydarzeniu pod Damaszkiem” (ok. 54/55 roku) Paweł określił kierunek swojego życia jednym prostym zdaniem: „Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię” (1 Kor 1, 17). Dalej z pełną determinacją dodał: „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!” (1 Kor 9, 16). Centrum Dobrej Nowiny głoszonej przez apostoła stanowi sam Jezus Chrystus, „który samego siebie wydał za nasze grzechy” (Ga 1, 4) i „zmartwychwstał, jako pierwszy spośród umarłych” (1 Kor 15, 20). Niczym żołnierz Diomedon, który w 490 r. przed Chr. po bitwie pod Maratonem przebiegł 42,2 km by wykrzyknąć „Nike! Zwycięstwo!” i upaść martwym na ateńskim rynku, Paweł biegnie bez tchu i woła: „Charis! Łaska za darmo!”. Nie zważając na to, gdzie jest - czy w pobożnej synagodze, czy w rozpustnym porcie korynckim, wszystkim głosi zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią oraz darmowy dostęp do łaski zbawienia, jaką otrzymują wierzący w Niego. Ewangelię, którą obwieszcza światu, nazywa „Ewangelią łaski”, bowiem „w Chrystusie Bóg pojednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów” (2 Kor 5, 19). Paweł przekracza granice kultur i religii. Zafascynowany bez reszty miłością Boga do człowieka oraz bezgraniczną możliwością korzystania ze źródła tej miłości, do końca swego życia całkowicie poświęca się jednej jedynej misji: głoszeniu „Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego” (1 Kor 2, 2). Wydarzenie Golgoty wraz z orędziem Bożego miłosierdzia, w którym człowiek odzyskuje utraconą godność, stanowi przedmiot jego bezgranicznej fascynacji. Zanurzony w Chrystusie i Jego łasce osiąga metę życia, pozostawiając za sobą całkowicie inny świat - cywilizację zbudowaną na fundamencie wiary w Jezusa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Komunia święta bez świętej spowiedzi?

2025-06-10 13:52

Niedziela Ogólnopolska 24/2025, str. 10-11

[ TEMATY ]

spowiedź

Komunia

Karol Porwich/Niedziela

Zaczyna się zauważać w Polsce zjawisko tzw. samorozgrzeszania. Co jest jego genezą – kryzys sumienia, ignorancja, duchowe lenistwo?

W ostatnich dwóch-trzech dziesięcioleciach XX wieku w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych umocnił się trend przyjmowania Komunii św. przez wiernych bez wcześniejszej spowiedzi. W różnych kręgach zaczęto uważać, że spowiedź powszechna, wypowiadana na początku Mszy św., jest jedyną i wystarczającą w życiu katolika.
CZYTAJ DALEJ

W Boże Ciało doszło do profanacji Najświętszego Sakramentu

2025-06-19 23:02

[ TEMATY ]

profanacja

o. Wojciech Ulman OFMConv

Widz TV Republiki z Lubaczowa przesłał do stacji  wstrząsający film z aktu profanacji dokonanego w czasie Mszy Św w kościele pw. św. Stanisława w Lubaczowie.

W trakcie Eucharystii, o godz. 18, młody mężczyzna podszedł w stronę ołtarza, a następnie rzucił plastikową butelką w tabernakulum - najświętsze miejsce w kościele dla osób wierzących.
CZYTAJ DALEJ

Idziemy, by innych przyprowadzić do Jezusa

2025-06-22 10:08

Magdalena Lewandowska

Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na wrocławskim Rynku.

Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na wrocławskim Rynku.

W ramach VIII Weekendu Ewangelizacyjnego "Ochrzczeni ogniem" ulicami Wrocławia przeszła procesja ewangelizacyjna z Najświętszym Sakramentem.

Poprzedziła ją Eucharystia w katedrze wrocławskiej. – Jesteśmy posłani do świata, by głosić Jezusa, Jego Ewangelię, Jego Słowo. Trzeba jednak najpierw samemu odpowiedzieć sobie na pytanie, kim jest dla mnie Jezus, aby móc głosić Go innym. Świat, choć tak bardzo się zmienia, choć wydawałoby się, że ma wszystko, wciąż potrzebuje Jezusa, jedynego zbawiciela człowieka – mówił na początku ks. Patryk Stolarek, który przewodniczył Mszy św.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję