Cud eucharystyczny dokonuje się zawsze podczas każdej Mszy św. Znamy jednak z dziejów Kościoła cuda eucharystyczne, które w sposób jednoznaczny wskazywały, że mamy do czynienia z prawdziwym Bogiem i Jego najprawdziwszym Ciałem i Krwią.
W Szprotawie także miał miejsce cud eucharystyczny. Wspomina się o nim w dwóch różnych źródłach z 1729 roku. Chodzi o zdarzenia z XVI wieku. W 1558 roku odprawiający Mszę św. ksiądz zwątpił w obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina. W tym momencie hostia zniknęła z ołtarza. Znaleziono ją unoszącą się za bramą miasta nad okolicznym wzniesieniem. Z tej racji, że hostia ciągle wisiała w powietrzu udała się na to miejsce procesja mniszek i duchowieństwa oraz władz miasta i mieszkańców miasta. Dopiero wówczas hostia „zeszła” w dół na welon znanej z pobożności przeoryszy Barbary von Schönaich. Hostię przeniesiono do miejscowej fary. Jednak tej samej nocy hostia znów znikła z tabernakulum i ukazała się siostrom magdalenkom na ołtarzu gdzie zbierały się na modlitwę. Choć próbowano hostię przenieść do tabernakulum ta jednak wracała na ołtarz, gdzie postanowiono ją zostawić.
Dla upamiętnienia tego wydarzenia w jeszcze w XVI wieku wzniesiono niewielki kościółek nad wzniesieniem, nad którym unosiła się hostia. Został on jednak zburzony przez protestantów, a odbudowano go dopiero w XVIII wieku. Nie przetrwał on jednak do dnia dzisiejszego. Po roku 1945 został on rozebrany.
Po szprotawskim cudzie pozostało niewiele materialnych świadectw. Jednym z nich jest monstrancja ufundowana przez Barbarę von Schönaich w 1558 r., w której przechowywano cudowną hostię. Innym śladem tamtych wydarzeń jest bardzo stary obraz znajdujący się na szprotawskiej plebanii. Przedstawia on mniszki adorujące unoszącą się hostię Ciała Pańskiego.
Przed obojętnością na obecność Chrystusa w Eucharystii przestrzegał abp Edward Ozorowski w homilii wygłoszonej podczas uroczystej Mszy św. przed kolegiatą pw. św. Antoniego w Sokółce. Przeżywany już po raz trzeci w archidiecezji białostockiej Dzień Eucharystii, ustanowiony w rocznicę przeniesienia Cząstki Ciała Pańskiego do kaplicy adoracji, zgromadził kilka tysięcy pielgrzymów z Polski i z zagranicy.
Wydarzenie eucharystyczne w Sokółce - jakie miało miejsce dokładnie 6 lat temu - uznane jest na szczeblu diecezjalnym. Na hostii ukazały się cząstki Ciała Pańskiego. Po zbadaniu przez patomorfologów uznane zostały za tkankę ludzkiego mięśnia sercowego.
wikipedia/autor nieznany na licencji Creative Commons
Ks. Tomas Halík
Prezydent Rosji Władimir Putin realizuje strategię Hitlera, a zachodnie iluzje, że dotrzyma umów, pójdzie na kompromisy i może być uważany za partnera w negocjacjach dyplomatycznych, są równie niebezpieczne jak naiwność Zachodu u progu II wojny światowej - powiedział na kończącym się dziś w Łomży wiosennym zgromadzeniu plenarnym Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE) ks. prof. Tomáš Halík. Wskazał, że „miłość nieprzyjaciół w przypadku agresora - jak czytamy w encyklice «Fratelli tutti» - oznacza uniemożliwienie mu czynienia zła, czyli wytrącenie mu broni z ręki, powstrzymanie go. Obawiam się, że jest to jedyna realistyczna droga do pokoju na Ukrainie”, stwierdził przewodniczący Czeskiej Akademii Chrześcijańskiej.
W swoim wystąpieniu ks. Halík zauważył, że na europejskim kontynentalnym zgromadzeniu synodalnym w Pradze w lutym 2023 roku stało się oczywiste, że Kościoły w niektórych krajach postkomunistycznych nie przyjęły jeszcze wystarczająco Vaticanum II. Wyjaśnił, że gdy odbywał się Sobór Watykański II, katolicy w tych krajach z powodu ideologicznej cenzury nie mieli lub mieli minimalny dostęp do literatury teologicznej, która uformowała intelektualne zaplecze soboru. A bez znajomości tego intelektualnego kontekstu niemożliwe było zrozumienie właściwego znaczenia soboru. Dlatego posoborowa odnowa Kościoła w tych krajach była przeważnie bardzo powierzchowna, ograniczając się praktycznie do liturgii, podczas gdy dalszych zmian wymagała mentalność.
Mszą św. w kaplicy Polskiego Papieskiego Instytutu Kościelnego w Rzymie wieczorem 18 kwietnia zainaugurowano jubileuszowe spotkanie poświęcone św. Józefowi Sebastianowi Pelczarowi.
Polski Papieski Instytut Kościelny w Rzymie oraz Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (Siostry Sercanki) to dwie instytucje obecne w Rzymie, u początku których stoi były student rzymski, a potem profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz biskup przemyski, dziś święty Józef Sebastian Pelczar. To właśnie ks. prof. Pelczar wraz z s. Ludwiką, dziś błogosławioną Klarą Szczęsną, w 1894 r. założyli w Krakowie Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.