Reklama

„Już stoją nasze stopy w twych bramach, o Jeruzalem” (2)

Niedziela zamojsko-lubaczowska 15/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Małgorzata Godzisz: - Księże Biskupie, czym tak naprawdę jest pielgrzymowanie do Ziemi Świętej?

Reklama

Bp Wacław Depo: - Proszę mi pozwolić w tym miejscu odpowiedzieć słowami, które zapisał niezwykły pielgrzym, wówczas biskup Karol Wojtyła, uczestnik Soboru Watykańskiego II. W 1965 r. nawiedził po raz pierwszy to miejsce i zapisał w swoim pamiętniku, a dzisiaj można powiedzieć - w poezjach, następujące słowa: „do tych miejsc trafiam, które wypełniłeś sobą raz na zawsze. Miejsce… ileż razy, ilokrotnie się przeobrażałoś, razem z Nim stałeś się tym moim. Kiedy On cię wypełnił po raz pierwszy, nie byłoś jeszcze żadnym miejscem zewnętrznym. Byłoś tylko łonem Jego Matki. Jakże pragnąłbym wiedzieć, że kamienie, po których stąpam w Nazarecie, to te same, których dotknęła Jej stopa, gdy była jedynym miejscem Twoim na ziemi. Spotkanie z Tobą przez kamień, który dotknęła stopa Twojej Matki. Ach miejsce, miejsce Ziemi Świętej, jakimże jesteś miejscem dla mnie. Dlatego nie mogę po Tobie stąpać i muszę klęknąć”. Proszę zauważyć, że każdy z nas odnajduje się w tym tekście, bo mamy świadomość, że to miejsce było miejscem narodzin Zbawiciela i Jego działalności. Zwłaszcza tajemnicy Jego śmierci na Golgocie i Zmartwychwstania przez pusty grób, tajemnicy spotkania się z Nim, jak również Wniebowstąpienia na Górze Oliwnej. Dzisiaj to miejsce musimy wypełnić sobą. To znaczy - odzyskać perspektywę wiary, którą nie raz tracimy przez nasze konkretne zaangażowanie się w „inne” ziemie, w to nasze miejsce, które niestety nie zawsze jest miejscem dobrego świadectwa. Potrzeba nam takiego pielgrzymowania w głąb, dotykania konkretnie rzeczywistości tamtych kamieni, żeby przeobrażać miejsca swojego powołania, swojego pobytu i swojej służby.

- Będąc w Ziemi Świętej, odczuł Ksiądz Biskup szczególną obecność Jezusa Chrystusa w tych miejscach, po których kroczyły Jego stopy, których dotykały Jego ręce?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

- Na pewno można odpowiedzieć na to pytanie twierdząco, ale trzeba wyjaśnić, co oznacza owo - tak. Szczególną przewodniczką na tamtych drogach była, jest i pozostanie dla mnie Najświętsza Maryja Panna. I tu nie chodzi tylko o miejsca bezpośrednio związane z Jej działalnością tak jak w Nazarecie, Betlejem czy Kanie Galilejskiej. Dobrze, że nasze rodziny, nasze mamy, środowiska parafialne czy wspólnoty wychowały nas do bliskości Maryi. To jest pewna specyfika polskiej religijności, polskiego Kościoła, że Maryja jest nam bliska, bo ona podprowadza nas prawdziwie, po ludzku, w głąb tajemnicy Jej Syna. Dlaczego? Powołam się tutaj na List Apostolski Jana Pawła II o Różańcu. Proszę zauważyć, do tej pory modliliśmy się trzema częściami różańca i to było piękne przez wieki. I nagle ktoś z nas, bo tak mamy prawo powiedzieć, Jan Paweł II, wprowadza nas w tajemnice światła i mówi, że jest to Jego pragnienie dopełniające właśnie dzisiaj historię Kościoła i modlitwy różańcowej. I nasze pokolenie już z tym darem się obznajomiło. My rzeczywiście przechodzimy tajemnicami światła i uważamy je za coś normalnego. Coś podobnego dzieje się z nami, kiedy pielgrzymujemy przez Ziemię Świętą i odczytując Ewangelię, idziemy przez te tajemnice. A nawet więcej. Czujemy się tam jak u siebie. To jest odkrywcze. Dotykamy Chrystusa bezpośrednio w tekście Ewangelii, w przekazie Pisma Świętego, które tam odczytujemy, ale również w listach św. Pawła Apostoła czy przez tajemnicę i głębię Eucharystii. My właściwie jesteśmy u siebie, a Chrystus jest głównym gospodarzem. A tam, gdzie Chrystus jest gospodarzem, tam jest obecna Jego Matka. I znowu jest to przechodzenie w głąb osobistych spotkań przez Maryję do Jezusa. On z kolei uczy nas i rozświetla tajemnice Matki. W tamtych miejscach jest to szczególnie żywe.

- Pielgrzymowanie po Ziemi Świętej to pielgrzymka życia, a może pielgrzymka w głąb siebie, sięgnięcia do korzeni swojej wiary?

Reklama

- Każde pielgrzymowanie jest związane z celem. Ktoś, kto wyrusza w drogę, musi wiedzieć, dokąd chce iść. Na płaszczyźnie wiary zdajemy sobie sprawę z tego, że to nie miejsca są dla nas najważniejsze, ale w nich spotkanie z Jezusem. Przez umysł i serce możemy je przenieść na miejsca naszego dzisiejszego zamieszkania, powołania i pracy. A przez spotkanie tworzy się więź z Jezusem, która wyraża się przez osobistą modlitwę. I tu nie chodzi tylko o słowa, a znów o doświadczenie Jego zbawczej obecności, że On mnie przenika, zna mnie, wie kiedy siedzę, kiedy wstaję, z daleka spostrzega moje myśli, pragnienia - nie na zasadzie kontrolowania, tylko przeniknięcia sobą, duchem miłości, którego muszę doświadczyć i stale na nowo o nim sobie przypominać. A cóż dopiero powiedzieć w sakramencie pojednania, kiedy znowu przychodzę nie tylko w stanie niepokoju, ale utraty poczucia ważności siebie. I On mnie dźwiga swoją miłością miłosierną, i każe iść wyprostowanym, ucieszyć się z tego, że mnie obdarował sobą. A co znów powiedzieć o wejściu w głąb sakramentu Eucharystii, kiedy Jezus przez słowa Ewangelii wprowadza mnie w ucztę Miłości i zapowiada, że jeśli Go spożywam dzisiaj, będę z Nim w wieczności. To znowu rzeczywistość, w której możemy mieć swój udział. Chodzi o to, żebyśmy ciągle mieli świadomość, że On jest z nami i dzisiaj oddaje życie również za mnie. I dlatego ja jestem zobowiązany do dawania swojej osobistej odpowiedzi.

- Chrystus przewidział również miejsce dla I Diecezjalnej Pielgrzymki Katechetów. Jaki był jej wymiar i jak wpisze się ona w dalszą pracę duszpasterską?

Reklama

- Każdy nasz nowy dzień i każde nasze powołanie jest darem Boga. Dlatego trzeba to widzieć również w kategoriach: powołań kapłańskich, powołania i misji biskupiej, jak również powołania i zadania katechetów. Niewątpliwie, każde pokolenie chrześcijan, a więc wyznających wiarę w Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, ma do spełnienia trzy podstawowe zadania. Po pierwsze, odczytać czas swojego życia. To nie jest jakiś ślepy los natury, że żyjemy w tym czasie, ale pewien - jak mówimy teologicznie - „kairos”, a więc wejście Boga w mój czas, mojego i naszego życia. Z tym z kolei jest ściśle związana druga tajemnica - odczytać miejsce. To nie jest kolejny przypadek, że jesteśmy dzisiaj w Zamościu, że stanowimy diecezję zamojsko-lubaczowską. To następny dar, który w historii Kościoła jest zobowiązaniem. Również tę topografię trzeba odczytywać bardzo konkretnie, przede wszystkim jako obdarowanie Boże, a dopiero później zapytać: jak ja to miejsce mogę przetworzyć również poprzez siebie. I trzecie zadanie, to odczytywać ludzi mojej drogi, żeby ich czynić wspólnotą. Przed laty nauczyłem się tego, że wspólnota zachodzi zawsze tam, gdzie ludzie poświęcają się jeden dla drugiego. Nie jest tylko sumą interesów. Dlatego wspólnota katechetów, nawet ta pielgrzymująca do Ziemi Świętej, jest ciągle sobie zadana. Są to ludzie, którzy rozumieją, że aby być wspólnotą i dawać świadectwo, trzeba się o to zmagać i prosić Boga każdego dnia, ciągle na nowo.

- Bycie na tej wybranej i błogosławionej ziemi zobowiązuje; można śmiało powiedzieć, że dotknięcie tych miejsc przez żywą obecność, osobistą modlitwę jest dotknięciem zobowiązującym do tego, by chodzić śladami Pana Jezusa każdego dnia, kiedy wstajemy, kiedy idziemy do ludzi i kiedy, kładąc się spać, dziękujemy Bogu za życie, które nam dał. Dlatego w tym miejscu dziękuję za to świadectwo pielgrzymowania w głąb siebie, przemierzając Ziemię Świętą.

- Dziękuję serdecznie za umożliwienie mi takiego przechodzenia dalej, poprzez świadectwo tego, co tam przeżyłem.

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowi kapłani archidiecezji warszawskiej

Niedziela warszawska 25/2003

14 nowych kapłanów ma archidiecezja warszawska. Święceń kapłańskich udzielił im 31 maja w katedrze św. Jana Prymas Polski kard. Józef Glemp. 3 neoprezbiterów pochodzi z seminarium misyjnego "Redemptoris Mater".

Uroczysta liturgia święceń zgromadziła w katedrze liczne grono wiernych: rodzin, przyjaciół i znajomych neoprezbiterów. Eucharystii przewodniczył kard. Glemp w koncelebrze z rektorem Metropolitalnego Seminarium Duchownego Archidiecezji Warszawskiej ks. prał. Krzysztofem Pawliną, rektorem Archidiecezjalnego Seminarium Misyjnego "Redemptoris Mater" ks. kan. Alojzij Oberstarem oraz licznym gronem duchowieństwa, wśród którego obecni byli kapłani z rodzinnych parafii neoprezbiterów. Po liturgii słowa ks. rektor Krzysztof Pawlina w imieniu wspólnoty Kościoła poprosił kard. Glempa o wyświęcenie na kapłanów przedstawionych kandydatów. Zaświadczył także o ich godności do przyjęcia tego urzędu. W słowie pasterskim kard. Glemp wskazał na zadania stojące przed nowymi kapłanami. W ścisłej łączności z biskupem będą pełnili urząd posługiwania nauczycielskiego. - Wszystkim głoście Słowo Boże, które sami z radością przyjęliście - mówił Kardynał - rozważajcie Prawo Boże, wierzcie w to, co przeczytacie i pełnijcie to, czego sami będziecie nauczać. Prymas wspomniał także swojego poprzednika - kard. Wyszyńskiego, który w pewnym momencie twardo powiedział władzy "non possumus". - Ale tego "non possumus" nie można rozciągać na całe życie Prymasa Tysiąclecia. On to powiedział raz władzy, która popełniła błąd, ale wobec Boga i Kościoła zawsze mówił "possumus" - "możemy". Przed wami, drodzy neoprezbiterzy, stoją duże trudności. Ale musimy powiedzieć: możemy im podołać. Czy np. możemy zaradzić bezrobociu? Co prawda nie w naszej mocy jest tworzenie nowych miejsc pracy, ale musimy powiedzieć, że dołożymy wszystkich starań, aby pomóc ludziom - mówił kard. Glemp. Po tych słowach kandydaci do święceń, wobec Pasterza diecezji i ludu, wyrazili gotowość do przyjęcia święceń, wraz ze wszystkimi obowiązkami z tego wynikającymi. Następnie każdy z nich podszedł do kard. Glempa, przyrzekając jemu i jego następcom cześć i posłuszeństwo. Potem wszyscy kandydaci podczas Litanii do Wszystkich Świętych leżeli krzyżem przed ołtarzem. Sam moment sakramentu święceń polegał na nałożeniu rąk przez Kardynała na głowę wyświęcanego. Towarzyszyła temu specjalna modlitwa konsekracyjna, będąca prośbą do Boga o wylanie Ducha Świętego i udzielenie Jego darów dostosowanych do posługi w stopniu prezbiteratu. Potem każdemu wyświęcanemu zostały wręczone stuły i ornaty. Obrzęd święceń dopełniło namaszczenie olejem świętym rąk, przekazanie kielicha i pateny z hostią. Teraz już nowi kapłani razem ze swoim Ordynariuszem mogli celebrować pierwszą w życiu Mszę św. Święcenia prezbiteratu 31 maja przyjęli diakoni: Paweł Białkowski, Piotr Celejewski, Marek Chróścik, Maciej Czapliński, Jacek Fijałkowski, Grzegorz Kaszewski, Jacek Laskowski, Przemysław Ligenza, Robert Skrzypek, Cezary Smuniewski, Robert Walantyk, Paweł Andrzejevski, Zbigniew Jędrzejczyk, Marcos Andre Nascimento Silva. Wszyscy ukończyli studia na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie i zdobyli formację w Metropolitalnym Seminarium Duchownym Archidiecezji Warszawskiej. Ponadto 3 z nich zdobyło formację w Archidiecezjalnym Seminarium Misyjnym "Redemptoris Mater". Wszyscy będą pełnić teraz swoją posługę kapłańską w archidiecezji warszawskiej. 1 czerwca w Katedrze Polowej Wojska Polskiego bp Sławoj Leszek Głódź udzielił święceń kapłańskich trzem diakonom pochodzącym z Ordynariatu Polowego. Święcenia prezbiteratu przyjęli: Stanisław Garbacik, Rafał Kapron i Kryspin Rak.
CZYTAJ DALEJ

USA zbombardowały trzy irańskie obiekty atomowe

2025-06-22 07:16

[ TEMATY ]

Izrael

Iran

PAP/EPA/Carlos Barria / POOL

Prezydent Donald Trump poinformował, że USA przeprowadziły "bardzo udane ataki" na obiekty nuklearne w Iranie, w tym zakłady wzbogacania uranu w Fordo. Zakłady miały zostać zniszczone, zaś Trump wezwał strony konfliktu do zawarcia pokoju.

"Zakończyliśmy nasz bardzo udany atak na trzy obiekty nuklearne w Iranie, w tym Fordo, Natanz i Isfahan. Wszystkie samoloty są teraz poza przestrzenią powietrzną Iranu. Pełen ładunek BOMB został zrzucony na główny cel, Fordo. Wszystkie samoloty bezpiecznie wracają do domu" - napisał Trump we wpisie na swoim portalu społecznościowym Truth Social.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś: misja bez formacji niszczy ludzi!

2025-06-22 18:09

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

ks. Łukasz Burchard

- Misja ewangelizacji to nie wykładanie nakazów, tradycji czy instytucji. To ofiarowanie światu wspólnoty. Jednak najpierw sami musimy jej doświadczyć, być jednością w różnorodności – powiedział kard. Grzegorz Ryś.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję