W drugą niedzielę czerwca Kościół łódzki przeżywał Archidiecezjalne Święto Eucharystii, ustanowione na pamiątkę wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Łodzi. Uczestnicy uroczystości modlili się o wyniesienie na ołtarze Jana Pawła II oraz o liczne owoce odbywającego się obecnie w naszej archidiecezji Nawiedzenia Maryi w Jej Jasnogórskim Obrazie
Obchodom Święta Eucharystii przewodniczył i kazanie wygłosił bp Marcjan Trofimiak, biskup diecezjalny z Łucka na Ukrainie. Uroczystość rozpoczęła się procesją eucharystyczną, która wyruszyła z sanktuarium Matki Boskiej Zwycięskiej. W procesji niesiono Najświętszy Sakrament, a także Obraz Nawiedzenia. W orszaku szli Księża Biskupi, kapłani diecezjalni i zakonni, diakoni, klerycy, siostry zakonne, przedstawiciele stowarzyszeń katolickich oraz delegacje wiernych ze wszystkich dekanatów naszej archidiecezji. Były osoby, którym w 1987 r. na łódzkim lotnisku Lublinek Jan Paweł II udzielił I Komunii św. Przybyli parlamentarzyści, reprezentanci władz, przedstawiciele służb mundurowych, różnych instytucji i organizacji.
Msza św. sprawowana była przy ołtarzu polowym usytuowanym na galerii Wyższego Seminarium Duchownego. Wraz z bp. Marcjanem Trofimiakiem koncelebrowali biskupi łódzcy: abp Władysław Ziółek, bp Adam Lepa, bp Ireneusz Pękalski oraz bp Leon Dubrawski z Ukrainy i biskupi z Białorusi: bp Władysław Blin i bp Kazimierz Wielikosielec. W koncelebrze uczestniczyli członkowie archikatedralnej kapituły łódzkiej oraz kolegiackiej kapituły łaskiej, a także kapłani diecezjalni i zakonni.
Witając zgromadzonych, abp Władysław Ziółek przypomniał, że Święto Eucharystii jest świadectwem wielkiego wpływu, jaki na Kościół łódzki wywarła pamiętna wizyta Jana Pawła II w naszym mieście. W homilii bp Marcjan Trofimiak podkreślił, że przybywa z kraju, w którym Kościół Chrystusowy został skazany na zniszczenie. Władza radziecka konsekwentnie to postanowienie realizowała: zamykano kościoły, księży wywożono do stalinowskich obozów koncentracyjnych. Wydawało się, że nie ma siły, która zmieni ten stan rzeczy. A jednak Kościół przetrwał, żyje i odradza się dzięki mocy duchowej kapłanów, którzy przeżyli represje oraz dzięki żarliwości religijnej wiernych, którzy mimo prześladowań nigdy wiary nie utracili.
Święto Eucharystii zgromadziło tysiące wiernych z całej archidiecezji łódzkiej. Wszyscy oni publicznie wyrazili swą wiarę w Chrystusa obecnego w Najświętszej Eucharystii i dali świadectwo tego, że chcą iść drogą swych ojców i drogą wskazaną przez Jana Pawła II. Jako wyraz przeżywania Eucharystii i otwartości na materialne potrzeby bliźnich ofiary zebrane w trakcie uroczystości przeznaczone zostały na rzecz poszkodowanych w wyniku powodzi.
Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.
O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.
Ona jest Matką całego świata, bo w tej samej chwili, w której anioł przyniósł Jej nowinę, dobrą nowinę, że stanie się Matką Chrystusa, a Ona zgodziła się zostać służebnicą Pańską, zgodziła się także zostać naszą Matką, Matką całej ludzkości. Matka Maryja jest nadzieją ludzkości. (M40)
Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolin
Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej rozmawia z mediami watykańskimi w drugą rocznicę „nieludzkiego” ataku Hamasu na Izrael, który wywołał zniszczenie Strefy Gazy: wzywamy do uwolnienia zakładników i zakończenia spirali przemocy. W Gazie konsekwencje są „nieludzkie”; nie wystarczy, by wspólnota międzynarodowa mówiła, że to, co się dzieje, jest nie do przyjęcia, ale by to się działo. Porusza mnie udział w manifestacjach na rzecz pokoju. Antysemityzm jest rakiem, który trzeba wykorzenić - mówi.
Minęły dwa lata od owego strasznego dnia ataku terrorystycznego, przeprowadzonego przez Hamas przeciwko Izraelowi, i od początku tego, co przerodziło się w prawdziwą wojnę, która zrównała Strefę Gazy z ziemią. O tych wydarzeniach i tym, co po nich nastąpiło, rozmawiamy z Sekretarzem Stanu Stolicy Apostolskiej, kard. Pietro Parolinem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.